ΜΕΡΟΣ 5ο

H Ελλάδα είναι, ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, ένας ευλογημένος τόπος. Χώρα του φωτός σημαίνει το όνομά της. Έχει ιστορία ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 3.500 ετών! ΜΟΝΟ η Κύπρος την συναγωνίζεται(Ελληνισμός γαρ)! Βρίσκεται στην ΝΑ. Ευρώπη και είναι στο σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας. Λόγω θέσης, απειλήθηκε, κατακτήθηκε και απειλείται ΑΚΟΜΑ και σήμερα από πολλούς εχθρούς, «πολιτισμένους» και «βαρβάρους». Πέρσες/ Μήδοι, Σλάβοι, Τούρκοι/ Οθωμανοί, Βάνδαλοι, Ούννοι κ.λπ.. πέρασαν από Ελλάδα και Κύπρο. Αναλυτικά οι περισσότεροι και η καταγωγή τους: Πέρσες(1)(2)/ Μήδοι, Σλάβοι(1)(2), Βούλγαροι(1), Βάνδαλοι, Ούννοι(κάποια σχέση(;) με τους Γερμανούς), Ενετοί(1)/ Βενετοί, Γενουάτες, Άραβες(1), Τούρκοι(Οθωμανοί, Σελτζούκοι κ.ά.), Αλβανοί, Εβραίοι Σεφαραδίτες(σχέση με την εκδίωξή τους από την Ισπανία), Γερμανοί, Αμερικανοί(1), Βρετανοί(1), Ιταλοί και πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι, ΟΛΟΙ με μικρότερη ιστορική πορεία από των Ελλήνων κ.λπ.. Από τα πολύ παλαιά, στα μυθικά και προϊστορικά χρόνια(Εποχή Σιδήρου, Χαλκού, Λίθου, «Κάθοδος Δωριέων»), ελληνικά φύλα(Δωριείς, Αιολείς, Ίωνες, Αχαιοί) εξαπλώθηκαν και σύνηψαν σχέσεις με λαούς(1) σε ΟΛΗ την λεκάνη της Μεσογείου(Αίγυπτος Φαραώ πχ). Δημιούργησαν, για εμπορικούς κυρίως λόγους και ναυσιπλοΐας(1), αποικίες σε Μεσόγειο(πχ. Μ. Ασία/ Ιωνία(1), Κάτω Ιταλία) και Μαύρη Θάλασσα. Κάποιοι λένε, δεν έχει αποδειχθεί όμως, ότι οι αρχαίοι Έλληνες έφτασαν ως την Αμερική αιώνες πριν τους θαλασσοπόρους τύπου Κολόμβο(1492)(σκοπιανό αστείο γι’ αυτόν) και Βεσπούτσι(από το όνομά του πήρε το δικό της η αμερικανική ήπειρος στην νεότερη Αποικιοκρατία). Έφτασαν, για να εφοδιάζονται με σιτάρι/ δημητριακά και μέταλλα(σχέση και με τον ορυκτό πλούτο, τα μεταλλεύματα, της σύγχρονης Β. Ελλάδας που θέλουν να αρπάξουν οι πολυεθνικές), ως τον Εύξεινο Πόντο, τον Ελλήσποντο, τα μτγν. Δαρδανέλλια(άλλα 2 ονόματα Μαύρης Θάλασσας, από την ελληνική μυθολογία-βλ. Φρίξος και Έλλη(1)(2) στην Αργοναυτική Εκστρατεία-). Κέντρα πολιτισμού και δραστηριοποίησης των Ελλήνων ήταν το Αρχιπέλαγος του Αιγαίου(1)(ετυμολογία/ μύθος Αιγαία), η Κρήτη, η Πελοπόννησος και η Στερεά Ελλάδα. Είναι τώρα η εποχή των 3 πρώτων ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ πολιτισμών: αιγαιακός/ κυκλαδικός(κέντρο η ΥΠΕΡΟΧΗ Σαντορίνη(1) με το ηφαίστειό της, ειδώλια, τέχνη), μινωικός(ανάκτορα, σύμβολα, κοσμήματα, αγγεία, ονόματα, τοιχογραφίες, τάφοι, ταυροκαθάψια(ταυρομαχίες, σχέση λατρείας ταύρου με μύθο της Ευρώπης και τον Δία, Μινώταυρος(1)(2)(3), Μίνωας και Θησέας(γιος Αιγέα(< Αιγαίο), άθλοι και τα μυθικά χρόνια της Αθήνας) κ.λπ.) μυκηναϊκός(τα μυκηναϊκά αγγεία, ανάκτορα/ τεμένη, τάφοι, ακροπόλεις και τείχη πόλεων). Είναι και η εποχή της «ανακάλυψης» των ομηρικών επών(ΙΛΙΑΣ(1), ΟΔΥΣΣΕΙΑ(1)), του «Ομηρικού Ζητήματος», της γλώσσας τους και των αοιδών και ραψωδών που τα έψαλλαν(όχι μόνο τα ομηρικά, αλλά γενικά τα έπη) αλλά και του κόσμου που περιέγραψε ο Όμηρος. Κατόπιν, ο ελληνικός κόσμος περνάει στην ιστορική εποχή: γεωμετρικά, αρχαϊκά, κλασικά και ελληνιστικά χρόνια. Είναι η περίοδος που θα ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΣΚΕΨΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ και θα προκαλέσει στα νεότερα χρόνια την ζήλια και τον φθόνο των Δυτικοευρωπαίων για τα αρχαιοελληνικά στολίδια, με αποτέλεσμα την κλοπή και καταστροφή τους, με το πρόσχημα της «προστασίας» από τους Οθωμανούς Τούρκους. Στην Ελλάδα γεννήθηκε και ήκμασε: το αλφάβητο(«δάνειο», ΚΑΙ η γραφή ΚΑΙ το αλφάβητο(1), για να είμαστε ακριβείς από την Εγγύς Ανατολή(Φοίνικες), αλλά όχι αντιγραφή, εξέλιξη), η γλώσσα(1) και η γραφή/ αρίθμηση που ΕΠΗΡΕΑΣΕ ΟΛΕΣ τις σύγχρονες γλώσσες, πολιτική(1)(τυραννία(1), λοιπά πολιτεύματα(1)(2) και ΚΥΡΙΩΣ Δημοκρατία(1)(2)-από την ρήτρα του Λυκούργου(1), στην σεισάχθεια(1)(2)(3) και την εδραίωση και παρακμή στην Αθήνα-), οι κοινωνικές τάξεις(μέτοικοι, είλωτες, δούλοι), οικονομία(νομίσματα, μνα, δραχμή, τάλαντο, οβολός κ.λπ.), νομοθεσία, ιστορία/ ιστοριογραφία, φιλοσοφία, ρητορική, ποίηση(μέτρα αυτής)/ λογοτεχνία, πολιτισμός, το μέτρον(παν μέτρον άριστον), που έχει χάσει αιώνες τώρα ο άνθρωπος και ας είναι «σύγχρονος», επιστήμες, τεχνολογία(1)/ τεχνογνωσία(πχ. Δίολκος, Δίσκος Φαιστού, Αστρολάβος Αντικυθήρων κ.ά.), τέχνες(γλυπτική, θέατρο(1)-πρωτοβουλία «ΔΙΑΖΩΜΑ»-και μέρη του(κωμωδία(1), ελεγεία(1), παρωδία, σάτιρα, σατυρικό δράμα, σάτυρος και σάτυροι, δράμα), η Επίδαυρος(και τα υπόλοιπα(1)), το φεστιβάλ και οι ξένοι καλλιτέχνες που ΚΑΘΕ καλοκαίρι το επισκέπτονται ή συμμετέχουν ενεργά σ’ αυτό(η Helen Mirren, ο Ethan Hawke, ο Kevin Spacey, Tom Hanks, ο Jeremy Irons κ.λπ.) και η νεοελληνική κατάπτωση και ασέβεια ενός τελειωμένου καναλιού(EXTRA 3) που ΤΟΛΜΗΣΕ να κάνει γυρίσματα(με ποιανού άδεια άραγε;) εκεί με… πορνοστάρ να «εκτελεί»(στα 10 μέτρα!) νεοελληνική ποίηση, κεραμική/ αγγειοπλαστική(είδη και ρυθμοί-ερυθρόμορφη και μελανόμορφη-), ζωγραφική, σύμβολα αυτής, μουσική, ιατρική(1), γεωγραφία, μηχανικοί, μαθηματικά και αρχαίοι μαθηματικοί, αρχαίοι μηχανικοί, αρχιτεκτονική(κυρίως ναοί-ρυθμοί: ιωνικός, δωρικός, κορινθιακός και μέρη και τρίγωνα ναού- και μνημεία), επίδραση αυτής(όπως ΟΛΗΣ της ελληνικής τέχνης) ως την σύγχρονη εποχή, γλυπτική/ αγάλματα(κούροι, κόρες, Καρυάτιδες κ.ά.), μαντεία(πχ. Τειρεσίας) και ιερά(βλ. οιωνοί) πχ Δελφών(Πυθία), Δήλου, Δωδώνης(θέατρο και μαντείο) κ.ά., αστρολογία, υγεία(και η ομώνυμη θεότητα), Ασκληπιός, και Ασκληπιεία, βότανα(1) και φυτά/ λουλούδια ως ιάματα από την αρχαιότητα στο σήμερα, ιαματικά λουτρά και λουτρά(σημασία) τότε, υδραγωγεία και ύδρευση σε ελληνική και ρωμαϊκή εποχή, μυθολογία(1) και επίδρασή της(πχ. μύθος Ευρώπης), ονόματα αστερισμών(1) και πλανητών, θρησκεία/ λατρεία(θεοί, θεές Ολύμπου και όχι μόνο(1), θεότητες(πχ. νύμφες), ημίθεοι, ήρωες(1), πολεμίστριες(1), σύμβολα θεών(πχ, γλαύκα Αθηνάς και φράση «γλαύκας εις Αθήνας»), ιερά ζώα θέων και γενικά ζώα με σημασία/ σπουδαιότητα, μυθικοί βασιλείς αρχαιότητας και λοιπά σπουδαία πρόσωπα(ονόματα), μυθολογικά όντα/ τέρατα/ πλάσματα/ δαίμονες, ζώα(π.χ. Γίγαντες, Τιτάνες, Κύκλωπες και τείχη, Κένταυροι(πχ. Χείρων) Πηλίου και η Κενταυρομαχία, Μινώταυρος κ.ά.), μυθολογικοί κύκλοι, μυθολογικοί και ιστορικοί αρχαίοι πόλεμοι και εκστρατείες(πχ. Αργοναυτική(Αργώ και Ιάσονας) ή στην Τροία/ Ίλιον(πόλεμος, Αχαιοί και Τρώες ήρωες, άλωση πόλης, ωραία Ελένη, Δούρειος Ίππος, Αχιλλέας(αχίλλειος πτέρνα και τένοντας και Αχίλλειον με θνήσκοντα Αχιλλέα(1) στην Κέρκυρα, δηλ. το παλάτι της «πριγκίπισσας Σίσσυ»(= η αυτοκράτειρα Ελισάβετ της Βαυαρίας/ Αυστρίας)), Πάτροκλος(1)(2), Πρίαμος, Οδυσσέας, Τηλέμαχος, μνηστήρες, η μνηστηροφονία και Πηνελόπη(1)(2) στην Ιθάκη κ.λπ.), πολεμιστές(1) και όπλα-ειδική μνεία στην σάρισα-(πχ. Περσικοί, Πελοποννησιακός, Γιγαντομαχία, Τιτανομαχία, Τρωικός Πόλεμος κ.ά.), ιδιωτικός και δημόσιος βίος αρχαίων(πχ. ομοφυλοφιλία στην αρχαιότητα), η εκπαίδευση, που οι σύγχρονοι «ηγέτες» της Ελλάδας σκόπιμα υποβάθμισαν, αλλά ΧΑΡΗ ΚΑΙ Σ’ ΑΥΤΗΝ δημιουργήθηκαν τα «7 θαύματα του(αρχαίου) κόσμου» από τους «7 σοφούς» αυτού, Ολυμπιακοί(αρχαία Ολυμπία), αθλητές ΜΟΝΟ Έλληνες(συμμετείχε και ο Φίλιππος Β’ ως Μακεδών Έλλην), και άλλοι αγώνες(ημερομηνίες και αγωνίσματα-ειδική μνεία σε παγκράτιο(< παν+ κράτος(= δύναμη, όπως το β’ συνθετικό της λέξης «δημοκρατία»), πάλη και στάδιο, αρματοδρομίες/ άρματα(πχ. τέθριππα), μαραθώνιος(Φειδιππίδης και κλασικός μαραθώνιος Αθηνών σύγχρονης εποχής), μυθικά ταυροκαθάψια-, αρχαιοελληνικές βάσεις λέγεται και του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ), μυστήρια, τελετές και γιορτές(πχ. Ελευσίνια, τα Καβείρια και ο Κάβειρος, Ορφικά(μυστήρια, παραγγέλματα και ποιήματα/ ύμνοι/ φιλόσοφοι) και Ορφέας, Πύθια, Νέμεα, Ίσθμια, Παναθήναια(Μεγάλα και Μικρά) και Ζωφόρος Παρθενώνα, Διονύσια(Μεγάλα και Μικρά) και η λατρεία του Διονύσου(θέατρο στην Αθήνα) κ.ά.). Εδώ γεννήθηκαν και μεγαλούργησαν τα ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ μυαλά ίσως ΟΛΩΝ των εποχών: Αριστοτέλης, Πλάτων, Σωκράτης, το κώνειο και η δίκη(άλλοι φιλόσοφοι), Περικλής(άλλοι πολιτικοί), Κλεισθένης, Σόλων(άλλοι νομοθέτες)και η ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΟΣΟ ΠΟΤΕ σήμερα σεισάχθειά του, Φειδίας(άλλοι γλύπτες), Ικτίνος και Καλλικράτης(άλλοι αρχιτέκτονες), Ευριπίδης, Σοφοκλής, Αισχύλος(οι άλλοι τραγικοί και η αρχαία ελληνική τραγωδία), Αριστοφάνης(άλλοι κωμικοί κ.λπ. καλλιτέχνες και η αρχαία ελληνική κωμωδία), Δημοσθένης(άλλοι ρήτορες) κ.λπ. Εδώ δημιουργήθηκε το σύμβολο του Δυτικού πολιτισμού, αν όχι του πολιτισμού γενικά, στην εποχή της ακμής(«χρυσός αιώνας» ή Εποχή του Περικλή) των Αθηνών(1)(2)(3)(4)(5)(6)(7)(8)(9)(10)(11), της σπουδαιότερης των αρχαίων πόλεων(ακμή όσο ήταν περιτειχισμένη-όχι «ξέφραγο αμπέλι», όπως θέλετε την σύγχρονη Ευρώπη, Ελλάδα αλλά και Αθήνα, για να την κάνετε, και εν μέρει το έχετε καταφέρει, «πολυπολιτισμική»-, όπως ΚΑΘΕ αρχαιοελληνική πόλις(1), με τα Μακρά Τείχη, τα Θεμιστόκλεια και το Κονώνειο Τείχος). Μιλάμε φυσικά για τον Παρθενώνα που στέκει πάνω στον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως(1), στο κέντρο από πάντα και για πάντα των Αθηνών. Για την ιστορία, οι Αθηναίοι ΔΕΝ ήθελαν να κτιστεί ο νέος ναός της Αθηνάς στην θέση του κατεστραμμένου από τους Πέρσες προηγούμενου «Παρθενώνα», γιατί ήταν δαπανηρό το έργο. Μέσα στον ναό ήταν τοποθετημένο ένα από τα 7 Θαύματα του αρχαίου κόσμου, το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου, προστάτιδας της Αθήνας, που αντικατέστησε το ξόανο της θεάς στον κατεστραμμένο από τους Πέρσες ναό της στην Ακρόπολη, έργο του Φειδία, του «αρχαίου Da Vinci»(δικό του και το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία στην Ολυμπία). Στοιχείο επίκαιρο λόγω της κρίσης: ο ναός χρησίμευε και ο χώρος φύλαξης του συμμαχικού ταμείου της Αθηναϊκής Συμμαχίας/ Ηγεμονίας και, με σημερινούς όρους, τράπεζα(1)(δεν είναι λοιπόν η διαφθορά στοιχείο ΜΟΝΟ των νεοελλήνων). Ένα μνημείο που οι μεταγενέστεροι βεβήλωσαν, όπως όλα τα μνημεία της Ακρόπολης και άλλων ιστορικών περιοχών της Ελλάδας άλλωστε(πχ. Ερέχθειο με τις Καρυάτιδες). Για να δει κάποιος τον Παρθενώνα πριν τις νεότερες «επεμβάσεις» πρέπει να ανατρέξει σε παλαιά σχέδια(1) περιηγητών(πολλοί τέτοιοι πέρασαν με αθώο ή όχι σκοπό από την τουρκοκρατούμενη Ελλάδα). Έγινε χριστιανική εκκλησία, τζαμί από τους Τούρκους, μετά μπαρουταποθήκη, κατόπιν αυτοί έκτισαν το σύμβολο της κατάκτησης της πόλης Φετιχέ Τζαμί κάτω από την Ακρόπολη αμέσως μετά την άλωσή της από τον Μωάμεθ τον Πορθητή, ο Ενετός Μοροζίνι(Morozini) προκάλεσε εκτεταμένες ζημιές στον ναό-οι αναστηλώσεις συνεχίζονται ως σήμερα-, ρίχνοντας βολές με κανόνι από την Πνύκα και βέβαια ο Έλγιν(Thomas Bruce Elgin της γνωστής οικογενείας αρχαιοκαπήλων-πολλοί τότε οι «πολιτισμένοι» Φράγκοι ιερόσυλοι αρχαιοτήτων, ακόμα και ιερείς ανάμεσά τους-περίπτωση αρχαίας Σπάρτης-) έκλεψε, δωροδοκώντας τους Τούρκους, τα «μάρμαρα του Παρθενώνα»(δυστυχώς φέρουν το όνομα του κλέφτη τους, δηλ. «Ελγίνεια Μάρμαρα»), για να φτιάξει βίλα με κέντρο ΟΛΟ τον ναό της Αθηνάς για την σύζυγό του, τα οποία ως σήμερα αρνείται να επιστρέψει το Βρετανικό Μουσείο(1), το οποίο προκάλεσε ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΕΣ βλάβες μετά από αυτές του Έλγιν, που μετέφερε τα «μάρμαρα» από την Αθήνα, μέσω Κυθήρων(ναυάγιο πλοίου «ΜΕΝΤΩΡ») στην Αγγλία και τα τοποθέτησε σε μια υγρή αποθήκη στην Σκωτία, πριν τα παραδώσει, χρεοκοπημένος από τις δαπάνες κλοπής, στο Μουσείο και το βρετανικό κράτος, ξύνοντάς τα για να φύγει το χρώμα(τα ελληνικά γλυπτά και οι ναοί ΔΕΝ ήταν λευκοί). Αν και πλέον ΔΕΝ έχει δικαιολογία, λόγω της ύπαρξης του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως, να προβάλει(μη ύπαρξη σύγχρονου χώρου φύλαξης και έκθεσης). Είδαμε την COCA COLA(1992) να αντικαθιστά τους ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΟΥΣ αρχαιοελληνικούς κίονες με το κλασικό σχήμα του γυάλινου μπουκαλιού του αναψυκτικού και την τραγουδίστρια/ ηθοποιό Jennifer Lopez να φωτογραφίζεται με φόντο τον ναό. Παλαιότερα(1998), αξέχαστη εικόνα, είχαμε δει και νιώσει περήφανοι, τον Sir Sean Connery να θαυμάζει τον ναό και να αγναντεύει τον Σαρωνικό. Μαγική εικόνα σαν από ταινία. Και, για να μην κατηγορούμε μόνο τους ξένους, είδαμε κάτω από τον αρχαιολογικό χώρο, φωτογράφηση «μοντέλου» με εσώρουχα μέρα μεσημέρι και το ΚΚΕ να απλώνει πανό ΠΑΝΩ στον Παρθενώνα, χωρίς να τιμωρηθεί από ΚΑΝΕΝΑΝ! Πριν λίγα χρόνια τουλάχιστον σκεφτόμασταν ότι το μνημείο κινδυνεύει περισσότερο από την μόλυνση στην ατμόσφαιρα της Αθήνας που προκαλεί οξείδωση στο πεντελικό του μάρμαρο και όχι από «καλλιτεχνικές» πινελιές ή από «πωλητήρια». Παρά την εκστρατεία «BRING THEM BACK»(1) με την υποστήριξη ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ καλλιτεχνών(1), με τόση κακοποίηση του μνημείου τα τελευταία χρόνια, ΠΩΣ να μας επιστραφούν;! Και ας το έχουν επισκεφθεί πολλοί αστέρες το μουσείο μας: Michael Douglas μετά της Catherine Zeta Jones, Tom Hanks κ.ά.. Παρόλο που το Βρετανικό Μουσείο μας προκαλεί με επιγραφές σε εκθέματα του τύπου «αρχαία Τουρκία» και επιτρέπει στους τουρίστες να ακουμπούν(!) τα μάρμαρα και τα κλεμμένα ελληνικά αρχαία(ένας από αυτούς άφησε και την τσίχλα του στην κλεμμένη Καρυάτιδα). Και εσχάτως γερμανικά ΜΜΕ και «βουλευτές» απαίτησαν την πώληση(!) του μνημείου(υπολόγισαν και την αξία του: € 100 δις!) μαζί με νησιά(η 2^η γερμανική βεβήλωση μετά το 1941). Έκανε την αρχαία Αθήνα την ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ πόλη στον αρχαίο κόσμο και «σχολείον»(Ελλήνων παίδευσις(= εκπαίδευση τότε, παίδευση σήμερα, ή καλύτερα κακοποίηση)) του τότε γνωστού κόσμου μετά τα Περσικά ή Μηδικά(1) και ως τον καταστροφικό γι’ αυτήν Πελοποννησιακό Πόλεμο. Η ιστορία της Αθήνας είναι η άνοδος μιας ηγέτιδας, η αλαζονεία, η απώλεια του μέτρου(Αθηναϊκή Ηγεμονία από Συμμαχία) και η πτώση. Καλύτερος που θα ήταν ο κόσμος αν μελετούσαν οι σύγχρονες υπερδυνάμεις το «διαμάντι του Σαρωνικού». Η Αθήνα δεν ήταν βέβαια η ΜΟΝΗ σπουδαία πόλη της εποχής, αλλά αξίζει να μελετηθεί, μήπως και αλλάξει κάτι στην σύγχρονη που έχει αφεθεί σε βαρβάρους και κάνει ακόμα και επισκέπτες να δακρύζουν(από τα νεότερα χρόνια η παρακμή της Αθήνας δημιουργούσε το ίδιο συναίσθημα-πχ. Λόρδος Βύρων-). Άλλα ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ κέντρα αρχαιότητας: Κνωσός, Φαιστός, Σπάρτη, Θήβα, Ορχομενός, Μήκυνες, Ολυμπία, Κόρινθος, Λοκρίδα, Αιγές, Βεργίνα, Άβδηρα, Μέγαρα, Άργος, Μαντίνεια, Σαλαμίνα(υπάρχει και της Κύπρου) και η απαξίωση του μνημείου Σαλαμινομάχων, Θερμοπύλες, Ελευσίνα, Θριάσιο Πεδίο και κατάντια του σήμερα, Μαραθώνας, Δωδώνη(θέατρο και μαντείο), Νικόπολη(βλ. πόλη ανά γεωγραφικό διαμέρισμα και Κύπρου) κ.λπ.. Μετά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, η Ν. Ελλάδα χάνει την σημασία της, λόγω της ανόδου του Μακεδόνα βασιλιά(επικράτηση πια αρχαίας ελληνικής βασιλείας) Φιλίππου Β’(Αιγές, Βεργίνα). Η Μακεδονία, παρά την… νεοταξική άποψη του 20^ου-21^ου μ.Χ. αι., ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ελληνική από τα μυθικά χρόνια. Μέσω του Μ. Αλεξάνδρου διαδόθηκε η «ελληνιστική κοινή» στην Οικουμένη, και μέσω του Βυζαντίου(ΕΠΙΣΗΜΗ γλώσσα η ελληνική και η λατινική) και πριν της Ρώμης. Και ο Φίλιππος και ο γιος του Μ. Αλέξανδρος μιλούσαν ελληνικά. Και η Ολυμπιάδα, παρόλο που την έχουν «υιοθετήσει» Αλβανοί και Σκοπιανοί. Στην Αυλή του συναντάμε τον Αριστοτέλη και τον Ευριπίδη. Και ακόμα, ο Αλέξανδρος από παιδί θαύμαζε τον Αχιλλέα από τα έπη που μελετούσε(κυρίως ΙΛΙΑΔΑ) και είχε δάσκαλο τον ΚΟΡΥΦΑΙΟ Αριστοτέλη. Ο Μ. Αλέξανδρος ξεκίνησε την εκστρατεία εκδίκησης κατά των Περσών και έκανε γνωστή την ελληνική γλώσσα ως τα βάθη της Ανατολής. Μετά τον θάνατό του και τους επιγόνους του(μακεδονικά βασίλεια), ο ελληνικός χώρος περνά στα χέρια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας(ορόσημο η ναυμαχία του Ακτίου). Η Ρώμη(1) επηρεάστηκε ΒΑΘΥΤΑΤΑ (Αινείας, μύθος Ρωμύλου και Ρώμου(1)(2)(όνομα Ρώμης) και τροφός λύκαινα-δεν φέρνει στο νου την αίγα Αμάλθεια;- σε ΟΛΟΥΣ τους τομείς (δημοκρατία, ειρήνη(Pax Romana από όπου η Pax Americana(όχι η μόνη επίδραση της Ρώμης στις ΗΠΑ) του 20^ου αι.), ναοί, αρχιτεκτονική, αγορά, αρίθμηση, γλυπτική, τέχνη γενικά, ενδυμασία, ποίηση(ελεγεία(1)), φιλοσοφία, γλώσσα(λατινικά), γραφή, γαλέρα(από τριήρη και αρχαιοελληνική ναυσιπλοΐα), λεγεώνα και φάλαγγα, θρησκεία, οικονομία, που είναι πολύ επίκαιρο θέμα κ.ά.), αλλά και σεβάστηκε την Ελλάδα. Δημιούργημα της «μείξης» των 2, ο «ελληνορωμαϊκός» πολιτισμός. Έκτισε ρωμαϊκά μνημεία στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη και γενικά τον ελλαδικό χώρο(Ελλάδα και Κύπρος). Με τον χωρισμό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε 2 μέρη και την επικράτηση έναντι της «εθνικής» θρησκείας(ΜΟΝΟ ο Ιουλιανός ο «Παραβάτης» έκανε προσπάθεια αναβίωσής της, μάταιη) του Χριστιανισμού(νέα θρησκεία που πολεμήθηκε(διωγμοί-και σήμερα σε κάποιες χώρες, όχι χριστιανικές-, αρένες τύπου Κολοσσαίο) ως αίρεση και διασπάστηκε(Σχίσμα) σε δόγματα), Α και Δ, η Ελλάδα γίνεται μέρος της Α. Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, της γνωστής σε μας ως Βυζαντινής. Κέντρο της η Κωνσταντινούπολη(ή Νέα Ρώμη ή Βασιλεύουσα), χτισμένη στην θέση της παλαιάς μεγαρικής αποικίας Βυζάντιο(από το όνομα του Βύζαντα). Στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η Εκκλησία, ο Πατριάρχης(Οικουμενικός) Κων/λεως, αποκτά ρόλο ΚΥΡΙΑΡΧΟ και αποτελεί πόλο εξουσίας, μαζί με τον αυτοκράτορα, η Κωνσταντινούπολη(από το όνομα του Μ. Κων/νου), άλλες πόλεις και η Αγία Σοφία(ως και σήμερα που είναι αφημένη στην «τύχη» της), οι δυναστείες, οι αυτοκράτορες και οι αυτοκράτειρες(πχ. Θεοδώρα(νόμος για την «ιθαγένεια» μιας πρ. Υφυπουργού που την είδε… Θεοδώρα!), ομοιότητες στην «δουλειά» πριν την γνωριμία της με τον σύζυγό της με την εταίρα(1) Ασπασία του Περικλέους και Ιουστινιανός (1)(2)(3)(πχ. Στάση του Νίκα και νομοθεσία-η πιο γνωστή βυζαντινή μαζί με του Θεοδοσίου(1)-, η αγάπη της αυτοκράτειρας για την πορφύρα μέχρι εκεί που δεν παίρνει!) και Ειρήνη-σκληρή και αυταρχική, εξουσιομανής, για να μην χάσει τον θρόνο έβαλε να τυφλώσουν τον ίδιο της τον γιο!-) και το έργο τους συνοπτικά, λόγω επικαιρότητας μια μνεία στην οικονομία, οι 2 Αλώσεις(1204 από Φράγκους και οριστική το 1453). Το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα ΟΡΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ως προς το τυπικό και την λειτουργία με τις Οικουμενικές Συνόδους(1^η, 2^η, 3^η, 4^η, 5^η, 6^η, 7^η, 8^η και 9^η). Οθωμανική Αυτοκρατορία(1): τουρκικές φυλές(Σελτζούκοι, Οθωμανοί, Τούρκοι) εισβάλλουν στην Ευρώπη από την Ασία και βρίσκουν ουσιαστικά κράτος έτοιμο(Βυζάντιο). Δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής(κλασικό παράδειγμα ο Αττίλας ο Κατακτητής(1) και οι συνήθειες των Ούννων συντρόφων του), ούτε οι διάλεκτοι/ γλώσσες τους με την ελληνική(1), την λατινική και/ ή ευρωπαϊκές. Η σημαία τους προέρχεται από βυζαντινό νόμισμα με ελληνική επιγραφή. Είναι η σημερινή τουρκική σημαία. Η ημισέληνός της είναι στις σημαίες ΟΛΩΝ των μουσουλμανικών κρατών(Ιερά Ημισέληνος). Στο σεράι υπήρχε ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ γραφειοκρατία, χαρέμια, ευνούχοι, γενικά διαφθορά και σήψη, όπως σε ΟΛΕΣ τις αυλές και «κυβερνήσεις» διαχρονικά. Η Εκκλησία αποκτά ρόλο «ηγέτη» των χριστιανών της αυτοκρατορίας. Οι Τούρκοι προκαλούν πάρα πολλά δεινά σε ελληνικά χωριά και πόλεις, σε αντίθεση με την «προοδευτική» μεταπολιτευτική θεώρηση της ιστορίας(βλ. παρακάτω για την Επανάσταση). Αφήνουν πολλά «κακά» στις μεταγενέστερες εποχές: «ηγέτες» που περιμένουν οδηγίες πχ. από τον σουλτάνο(ή τον φεουδάρχη(1)-η νοοτροπία του ζει ακόμα στην σύγχρονη «ελίτ» της Δ. Ευρώπης(1)-), χαράτσια, τελείως τούρκικη φορολογία που ΔΕΝ κάνει την οικονομία τους(μοντέλο της) ελκυστικό για την σύγχρονη Ελλάδα(κάτι τακτικές «τούρκικα παζάρια» με Φράγκους ακολουθούσαν χρόνια τώρα και είμαστε σε αυτό το χάλι το 2010-11), κεφαλικός φόρος(1), μπαξίσια, ρεμούλες, ρουσφέτια, νοοτροπία κοτζαμπάση(1)/ προεστού. Διατάζουν εξισλαμισμούς(γενίτσαροι(1)) και παιδομαζώματα(1)(επαναλήφθηκαν από ΚΚΕ και βασίλισσα Φρειδερίκη). Η Επανάσταση, δεν ήρθε ξαφνικά, το 1821, ούτε ήταν η μόνη στα Βαλκάνια(ήταν όμως η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ και ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΗ απειλή για την «Υψηλή Πύλη»). Προηγήθηκαν πολλά αποτυχημένα κινήματα που καταπνίγονταν βέβαια στο αίμα, αλλά ήταν η αρχή. Επίδραση τεράστια στην Επανάσταση άσκησαν οι αντίστοιχες Επαναστάσεις σε Αμερική και-κυρίως- Γαλλία και τα μηνύματά τους(«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΙΣΟΤΗΣ, ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ»). Αυτά τα λάμβαναν κυρίως έμποροι και φοιτητές που ταξίδευαν ή ζούσαν στο εξωτερικό(πχ. Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, Οδησσός κ.α.) ή οι Έλληνες των παροικιών, της Διασποράς και των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών(Α. Ρωμυλία, Μολδοβλαχία, Μολδαβία, Βλαχία). Από εκεί ακριβώς μυστικές εταιρείες άρχισαν σχέδια για τον Αγώνα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στα υπόλοιπα τουρκοκρατούμενα(1)(2) Βαλκάνια, και το μετέπειτα κράτος. Υψηλάντηδες(Αλέξανδρος, Δημήτριος(σχέση με την Μαντώ Μαυρογένους)), Ρήγας(Θούριος και Χάρτα), Κοραής, Κοσμάς ο Αιτωλός, Διονύσιος Σολωμός(«Ύμνος εις την Ελευθερίαν», από όπου ο Εθνικός μας Ύμνος κ.λπ. ποιήματα), ορισμένοι Φαναριώτες-μεγάλες οικογένειες-(από το Φανάρι Κωνσταντινούπολης-η ελληνική παρουσία στην Πόλη(συνοικίες), οι Ρωμιοί όπως λέγονται, και η σημερινή της περίπου εξαφάνιση-) οι φυσιογνωμίες της εποχής αυτής. Τον Καποδίστρια θα τον δούμε ως κυβερνήτη λίγο μετά. Δεν υποτιμώνται, από όλους τουλάχιστον, οι στρατιωτικοί ΗΓΕΤΕΣ της επανάστασης(Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης(η απάντησή του-μέσα από τις πηγές- στην ελληνοτουρκική «φιλία» του 2011), Παπαφλέσσας, Νικηταράς(το τέλος του ως επαίτη!), Μακρυγιάννης(άποψη για την τοκογλυφία(επίκαιρη), απομνημονεύματα και αποφθέγματα-κυρίως το «ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΕΜΕΙΣ»-), Μπότσαρης, Λ. Μπουμπουλίνα, Μ. Μαυρογένους, Κανάρης κ.λπ.). Χωρίς αυτούς ίσως να μην είχαμε και τόπο να διεκδικούμε ως έδαφος για το κράτος που ονειρευόμαστε. Χωρίς αυτούς δεν θα κάναμε την Ευρώπη να παραμιλά από τα κατορθώματά μας ενάντια στους Τούρκους και να σοκάρεται από τα αντίποινά τους, αλλά να ΜΗΝ αντιδρά(για να κερδίζει από τις ανάγκες σε πολεμοφόδια και χρήματα του Αγώνα) επίσημα. Κέντρα αγώνα και σημεία μεγάλων γεγονότων του Αγώνα: Πελοπόννησος(από τον Πέλοπα, στην Τουρκοκρατία χρήση και του ονόματος «Μοριάς»- ετυμολογία- και δράση εκεί το 1821), Στερεά Ελλάδα(τότε χρήση του ονόματος «Ρούμελη», δράση εκεί το 1821), Θεσσαλία(ετυμολογία και δράση εκεί το 1821), Μακεδονία το 1821, Ήπειρος το 1821, Θράκη το 1821, ακόμα και ο Πόντος και η Κύπρος(συμβολή στην Επανάσταση) ή τα ΟΧΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΑ Επτάνησα, νησιά Αιγαίου το 1821, Χίος(η «Σφαγή», πίνακας Delacroix και η ενόχληση των Τούρκων για τον πίνακα(αντίγραφο) στην Χίο), Ψαρά(καταστροφή) 1821 και 1824, Σάμος(1), Σπέτσες(1), Ύδρα(1), πυρπολητές του 1821, Ναβαρίνο(ναυμαχία), Ναύπλιο(1), Ναύπακτος(ναυμαχία Ναυπάκτου ή Λεπάντο/Lepanto(δυτικές πηγές)), Επίδαυρος, Άστρος Κυνουρίας(1)(τα πρώτα ελληνικά «συντάγματα» και οι Εθνοσυνελεύσεις(1)), Μανιάκι(1), Μεσολόγγι(Πολιορκία(η 1^η και η 2^η) και Έξοδος(1), οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι»(1) Διονυσίου Σολωμού(σε σχεδιάσματα-α, β, γ-), μελοποιημένο από τον Γιάννη Μαρκόπουλο-στίχοι-), Καλάβρυτα(1)(λάβαρο Επανάστασης και Αγία Λαύρα-ο ρόλος του Παλαιών Πατρών Γερμανού και η αλήθεια-), Ζάλογγο(χορός(1) γυναικών Σουλίου, που για την πράξη τους έγιναν ποίημα(1)-το ηρωικό χωριό των αγωνιστών-, καταγωγή(Αρβανίτες;) και παραχάραξη αυτής(ΟΧΙ Αλβανοί)), Ιωάννινα και Αλβανότουρκος, από το Τεπελένι(λέει πολλά αυτό) Αλή Πασάς(ρόλος/ δράση, η Κυρά Φροσύνη, ο θησαυρός που αποδείχθηκε το 2010… νερό), Τρίπολη/ Τριπολιτσά(η άλωση), Αθήνα(πολιορκία Ακρόπολης) κ.ά.. Η «Φιλική Εταιρεία»(όρκος, ιδρυτές-Ξάνθος, Σκουφάς, Τσακάλωφ-, μανιφέστο(1)) αναλαμβάνει ρόλο στην ιδεολογική κυρίως οργάνωση της Επανάστασης. Τα μηνύματα από την επαναστατημένη Γαλλία(ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΙΣΟΤΗΣ, ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ) και τον Διαφωτισμό, φθάνουν και στον κυρίως ελλαδικό χώρο-γίνονται το ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ της ελληνικής σημαίας(1), που κάποιοι «προοδευτικοί» τύπου «Έλληνες» την βάζουν ανάποδα σε ιστούς και σήματα εκπομπών, και θυμίζουν το Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ των αρχαίων Σπαρτιατών και το ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ του Λεωνίδα και των «300» του-, μέσω των Επτανήσων(1)(2)(3)(4)(όχι τουρκοκρατούμενα) ή Ευρωπαίων κυρίως φιλελλήνων(ο φιλελληνισμός ως κίνημα) ζωγράφων και όχι μόνο(η διαφορά τους από τυχοδιώκτες και «θαυμαστές» της αρχαιότητας, που έκλεψαν(απαρχές αρχαιοκαπηλίας) όσα αρχαία μνημεία βρίσκονται παράνομα ως σήμερα στα μεγαλύτερα μουσεία(εύρημα των «αριστοκρατών» ακριβώς που τα έκλεψαν, ή διέταξαν αυτό το έγκλημα, το μουσείο ως ιδιωτικός χώρος έκθεσης αρχαιοτήτων κλεμμένων βέβαια ΜΟΝΟ για άτομα της τάξης τους) κυρίως της Δ. Ευρώπης για… προστασία από τους Τούρκους). Εξέχων, για το έργο, τα κατορθώματα και το τέλος του στο Μεσολόγγι, φιλέλληνας ο λόρδος Βύρων(George Gordon Byron, με καταγωγή από την ΙΔΙΑ περιοχή με τον λόρδο Έλγιν) και ο τραπεζίτης(καμιά σχέση με τους άλλους κυρίως Εβραίους τραπεζίτες που ουσιαστικά διαφεντεύουν και κρατούν υπόδουλη την Ελλάδα 200 χρόνια τώρα), φίλος του Καποδίστρια από την Ελβετία, Ευνάρδος. Το κλίμα στην Ευρώπη δεν είναι ευνοϊκό για κινήματα, λόγω της «Ιεράς Συμμαχίας» και του Κλ. Μέττερνιχ(ρόλος του στο «συνέδριο του Λάυμπαχ»(= σημερινή Λιουμπλιάνα, γερμανικό όνομα) και θαυμασμός του από τον Κίσινγκερ). Στην Επανάσταση ξεχώρισαν φυσιογνωμίες που έμειναν ως σήμερα στην καρδιά μας για την ανδρεία και την προσφορά τους, αν και από την αρχή της «ανεξαρτησίας», ή λίγο πριν, έφτασαν ως και στην φυλακή και σε δίκη(η περίπτωση Κολοκοτρώνη και η αθώωσή του από δυο δικαστές ΣΠΑΝΙΟΥ ήθους, του Γεώργιο Τερτσέτη(έγραψε τα απομνημονεύματα του ηγέτη του Αγώνα) και Αναστάσιο Πολυζωίδη(πρόεδρος δικαστηρίου), που οδηγήθηκαν οι ίδιοι σε δίκη για το ανδραγάθημά τους-«προδοσία» στην Αντιβασιλεία-).