ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΥΠΕΡΟΠΤΙΚΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ(δείτε άλλα 2 ποιήματα Γερμανών για την Ελλάδα)
[δυστυχώς η μάζα δεν ακολουθεί τέτοιους ανθρώπους, αλλά τους τραμπούκους της Merkel]
Οι Γερμανοί συγγραφείς στιχουργούν για την Ελλάδα… 1ος και καλύτερος πριν από ένα μήνα ο νομπελίστας Günter Grass με το ποίημά του «Η ντροπή της Ευρώπης», έναν εξάψαλμο για την ευρωπαϊκή αχαριστία απέναντι στην παραπαίουσα Ελλάδα. Στη συνέχεια δημοσιεύθηκαν και ποιήματα άλλων, στιχουργικές παρεμβάσεις στην επικαιρότητα. Ο επίσης κατά κύριο λόγο πεζογράφος Martin Walser, δημοσίευσε στην εφημερίδα Die Zeit ένα στιχούργημα που μοιάζει κατ’ αρχήν με απάντηση στον Γκρας
Martin Walser Πλάτων και εταίροι
Στους νυν γεννηθέντας
Από τους Έλληνες μάθαμε τα πάντα
τη στιχουργία για παράδειγμα, αλλά και την αριθμητική
Κι ότι η αριθμητική δεν είναι άγος
Κι ότι μια συζήτηση για τα επιτόκια
δεν είναι έγκλημα, αφού δεν επιβάλλει και τη σιωπή
επί του Πλάτωνος και των εταίρων του. Ζούμε βλέπετε
σε πιο φωτισμένους καιρούς. Η Κασσάνδρα περνά διακοπές
στη Νάξο.
Για πολλούς η Ελλάδα παραμένει ιδανικό καταφύγιο, τόπος αναχώρησης από την τύρβη. Όπως για παράδειγμα για τον Mirko Bonne.
Mirko Bonne Φολέγανδρος
Έλα μαζί μου στη Φολέγανδρο,
στο ακρογιάλι με το παντοτινό αγέρι.
Θέλω να δω το δέρμα σου να κοκκινίζει
κάτω απ’ το φθηνό παλιό γαλάζιο τ’ ουρανού.
Έλληνες και χρήμα, ούτε που με νοιάζει.
Το χρήμα είναι υπερτιμημένο. Εν ανάγκη
νοικιάζουμε ένα απλό δωμάτιο,
θα αρκεστούμε στο απέριττο, έλα.
Από τη Μήλο ξεκινά ένα καράβι.
Γλαρόνια-κι αυτό ξωπίσω τους.
Κι άμα πάρουμε μπρος, τότε
δεκάρα δε δίνει το Αιγαίο.
Έλα να πάμε στη Φολέγανδρο,
Διάπυρος κόκκυγας της Ευρώπης
στης Ευρώπης το διάπυρο κόκκυγα.
Μεταφράζω τον Ενδυμίωνα του Keats,
εσύ θα διαβάζεις τα μάτια των γαϊδάρων.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ Ενδυμίωνας: ο 2ος μυθικός βασιλιάς της αρχαίας Ήλιδας. Σύμφωνα με τον Παυσανία γιος του Αέλθιου και εγγονός της Πρωτογένειας και του Δία, απόγονος του Δευκαλίωνα. Παντρεύτηκε την Αστεροδία ή την Υπερίππη ή την Χρομία. Γιοι του: Επειός, Παίονας και Αιτωλός, όλοι επώνυμοι λαών. κόρη του η Ευρυκήδα μητέρα του Ηλείου. Κάποτε ο Ενδυμίων διοργάνωσε αγώνα δρόμου στην Ολυμπία ανάμεσα στους γιους του για σκοπό όποιος βγει νικητής να τον διαδεχτεί. Νικητής ήταν ο Επειός. Τον διαδέχτηκε και έδωσε το όνομα του στον λαό. Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο, γιος του Αέλθιου και της Καλύκης και αρχηγός των Αιολών. Τους πήρε από την Θεσσαλία και εποίκησαν την Ήλιδα. Τον ερωτεύτηκε η Σελήνη και τον πήρε ο Δίας στον ουρανό όπου μετά τον έριξε στον Άδη. Ο Δίας όμως του έδωσε το προνόμιο όσο κοιμάται να μένει αγέραστος και αθάνατος. Σύμφωνα με μία μεταγενέστερη παραλλαγή του(γνωστή από τον Ρωμαίο ποιητή Οβίδιο και μεταγενέστερους ποιητές), ο Ενδυμίων ήταν βοσκός από την Καρία με απαράμιλλη ομορφιά. Η Σελήνη τον είδε σε μία σπηλιά του Λάτμου και τον ερωτεύτηκε. Τον επισκεπτόταν κάθε βράδυ την ώρα που κοιμόταν, όμως ανησυχώντας πως σαν θνητός θα γεράσει και θα πεθάνει παρακάλεσε τον Δία να τον αφήσει να κοιμάται για πάντα τον αγέραστο ύπνο ώστε να μην τον χάσει ποτέ. Στην πόλη Ηράκλεια στους πρόποδες του Λάτμου ο Ενδυμίων λατρευόταν ως μυθικός ιδρυτής της πόλης και υπήρχε ιερό αφιερωμένο σ’ αυτόν. Ένα ποιήμα του Καβάφη είναι εμπνευσμένο από την ιστορία του Ενδυμίωνα. Ο τίτλος του ποιήματος είναι «Ενώπιον του αγάλματος του Ενδυμίωνος».
John Keats: Άγγλος ρομαντικός λυρικός ποιητής που γεννήθηκε στο Λονδίνο(1795) και πέθανε στη Ρώμη(1821). Αφιέρωσε τη σύντομη ζωή του στην τελειοποίηση μιας ποίησης που χαρακτηρίζεται από δυνατές εικόνες και σχήματα λόγου, τη μεγάλη αισθητική έλξη που ασκεί και την προσπάθεια να εκφράσει μια φιλοσοφική στάση μέσα από τους μύθους της κλασικής αρχαιότητας. Πέθανε στα 25 του χρόνια από φυματίωση στη Ρώμη όπου είχε πάει αναζητώντας θεραπεία.
Υ.Γ.: πώς είναι δυνατόν με τέτοιους ποιητές και μουσικούς, η μάζα των Γερμανών να είναι τόσο σάπια και άπληστη για χρήμα και την δυστυχία των άλλων λαών, υπέρ της δικής της ευημερίας;