Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΤΗΝ ΚΟΠΑΝΑΕΙ(την θέλουν σε πανεπιστήμιο στο εξωτερικό. Για φωτοτυπίες παιδιά είναι και η πρώτη)!

Η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΤΗΝ ΚΟΠΑΝΑΕΙ(την θέλουν σε πανεπιστήμιο στο εξωτερικό. Για φωτοτυπίες παιδιά είναι και η πρώτη)!
[ατιμώρητοι όλοι οι φίλοι του ΓΑΠ, μαζί και αυτός, μας αφήνουν σε καμένη γη γελώντας με τα χάλια που μας έφεραν]
Μεταναστεύει η Άννα; Την πιθανότητα  να αφήσει την Ελλάδα και να αποδεχθεί πρόσκληση για συνεργασία από πανεπιστήμιου του εξωτερικού, εξετάζει η κ. Διαμαντοπούλου. Η πρώην Επίτροπος διατηρεί άριστες σχέσεις με σημαντικές προσωπικότητες της Ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής και σύμφωνα με πληροφορίες δεν αποκλείεται να της προταθεί από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να αναλάβει θέση σχετική με τις διεθνείς επαφές του κόμματος.

ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ FOCUS(το γερμανικό περιοδικό πάλι σε ρόλο Goebbels ξεσπάει, και έμμεσα η γερμανική κυβέρνηση, για τα ιταλικά χαστούκια, στην Ελλάδα)

ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ  FOCUS(το γερμανικό περιοδικό πάλι σε ρόλο Goebbels ξεσπάει, και έμμεσα η γερμανική κυβέρνηση, για τα ιταλικά χαστούκια, στην Ελλάδα)
«Το δημοσίευμα είναι ανοησία» Διαψεύδεται δημοσίευμα για δηλώσεις Schauble περί Ελλάδας Ανώτατος γερμανός αξιωματούχος διέψευσε δημοσίευμα του περιοδικού FOCUS, σύμφωνα με το οποίο ο υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schauble είπε την Παρασκευή σε βουλευτές να προετοιμαστούν για χρεοκοπία της Ελλάδας και έξοδό της από το ευρώ. «Το δημοσίευμα αυτό είναι ανοησία», δήλωσε στο REUTERS ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Steffen Kampeter, στο περιθώριο συνάντησης των Χριστιανοδημοκρατών στο Krefeld της Δ Γερμανίας. Όπως είπε ο ίδιος, ο κ. Schauble μίλησε χθες στους Γερμανούς βουλευτές για την ανάγκη εφαρμογής των μέτρων λιτότητας και των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα. Στο δημοσίευμα του FOCUS αναφερόταν πως ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ είπε στους βουλευτές των συντηρητικών κομμάτων CDU και CSU να προετοιμαστούν για μια χρεοκοπία και αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Σύμφωνα με το περιοδικό, οι βουλευτές άκουσαν τον κ. Schauble να λέει πως πολλοί ειδικοί θεωρούν ότι η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει «χωρίς μια εξωτερική υποτίμηση». […] «Ο Schauble δε ζήτησε από τους βουλευτές να προετοιμαστούν για τη χρεοκοπία της Ελλάδας» Ο Γερμανός υφυπουργός Οικονομικών Steffen Kampeter διέψευσε δημοσίευμα περιοδικού το οποίο ανέφερε ότι ο Schauble ζήτησε από τους συντηρητικούς βουλευτές την Παρασκευή να προετοιμαστούν για χρεοκοπία της Ελλάδας και έξοδό της από την ευρωζώνη. «Το δημοσίευμα αυτό είναι μια ανοησία», δήλωσε σήμερα στο REUTERS ο υφυπουργός Οικονομικών Steffen Kampeter, στο περιθώριο περιφερειακής συνόδου των Χριστιανοδημοκρατών στην πόλη Krefeld της Δ Γερμανίας. Ο Kampeter είπε ότι ο Schauble μίλησε την Παρασκευή στους συντηρητικούς βουλευτές για την ανάγκη εφαρμογής των μέτρων λιτότητας και τις μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα. Το γερμανικό εβδομαδιαίο περιοδικό FOCUS έγραψε ότι ο Schauble είπε στους βουλευτές των Χριστιανοδημοκρατών(CDU) της καγκελαρίου Merkel και σε εκείνους του αδελφού κόμματος-της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης- να προετοιμαστούν για επικείμενη έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και για χρεοκοπία της. Το δημοσίευμα που θα φιλοξενείται στο τεύχος το οποίο θα κυκλοφορήσει τη Δευτέρα αναφέρει ότι ο Schauble απευθυνόταν στους βουλευτές για την περαιτέρω ανάπτυξη του μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης της Ευρωζώνης(ΕSM) και ότι είπε πως αυτό που κρίνεται απαραίτητο είναι μια πρόβλεψη για κρατικές χρεοκοπίες. Το FOCUS έγραψε ότι οι συμμετέχοντες στη συνάντηση άκουσαν τον Schauble να λέει ότι κατά την άποψη πολλών ειδικών η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει «χωρίς εξωτερική υποτίμηση».

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ(!) ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ(!) ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ
Die Zeit: Lagarde ή Günter Grass;
Πρωτοσέλιδο άρθρο γνώμης του πολιτιστικού συντάκτη και προέδρου της Ελεύθερης Ακαδημίας Τεχνών του Αμβούργου Ulrich Greiner δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Die Zeit» με τίτλο «Σεβασμό στην αρχαιότητα». Όπως υποδηλώνει ο υπότιτλός του, το άρθρο αναρωτιέται: «η διευθύντρια του ΔΝΤ Lagarde βρίζει τους Έλληνες. Ο G. Grass κάνει το αντίθετο. Ποιος έχει δίκιο άραγε;» Η C. Lagarde, διευθύντρια του ΔΝΤ, σε συνέντευξή της στον Guardian δήλωσε ότι οι Έλληνες μπορούν καλύτερα να βοηθηθούν μόνοι τους, πληρώνοντας όλοι τους φόρους τους, και πρόσθεσε: «ανησυχώ περισσότερο για τα παιδιά σε ένα φτωχό χωριό του Νίγηρα, που έχουν μόνο 2 ώρες μάθημα και μοιράζονται μία καρέκλα στα 3 στο σχολείο. Αυτά τα παιδιά σκέπτομαι όλη την ώρα. Γιατί πιστεύω ότι αυτά χρειάζονται πολύ περισσότερο τη βοήθειά μας από τους ανθρώπους στην Αθήνα». Ακόμα και με σωστές υποδείξεις μπορεί να ασκηθεί δημαγωγία, σημειώνεται στο άρθρο. Η κα Lagarde μπορεί να είναι σίγουρη ότι με την παρατήρησή της πέτυχε διάνα την ατμόσφαιρα του βορειοευρωπαϊκού καφενείου, όπου τα φτωχά παιδιά του Νίγηρα τα επικαλούνται πάντα για να φαίνεται μικρότερη η ανάγκη των γειτόνων. Και αν όλοι οι Ευρωπαίοι-και όχι μόνον οι Έλληνες- πλήρωναν κανονικά τους φόρους τους, η ευρωπαϊκή ήπειρος δεν θα χρεοκοπούσε. Πράγματι, δυστυχώς, είναι αλήθεια ότι το ελληνικό κράτος έχει αποσαθρωθεί και η αστική τάξη είναι αδύναμη. Από πού άλλωστε να προέλθουν οι αρετές της κοινωνίας των πολιτών; Επί πολλούς αιώνες κομμάτι της οθωμανικής αυτοκρατορίας, μετά από διάφορες μετοικεσίες και εκκαθαρίσεις με διάφορες εθνικές ομάδες ανακατεμένες, δημιούργημα της βούλησης των Μεγάλων Δυνάμεων, που της επέβαλαν έναν Βαυαρό πρίγκιπα για βασιλιά, η σύγχρονη Ελλάδα ήταν κατά το πλείστον αντικείμενο ξένων συμφερόντων και σπάνια υποκείμενο των δικών της. Αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε με την κτηνώδη κατοχή από τα γερμανο-ιταλικά στρατεύματα κατά τον Β΄ ΠΠ και με την υποστηριχθείσα από τις Δ δυνάμεις στρατιωτική δικτατορία, στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Ήταν ο Günter Grass εκείνος, ο οποίος επέστησε την προσοχή - στο πρόσφατο ποίημά του-σ’ αυτά τα γεγονότα που μαθαίνουμε στο σχολείο και υπερασπίστηκε θυμωμένος την Ελλάδα. Αντίθετα με το ατυχές ποίημά του για το Ισραήλ, το ποίημά του «Η ντροπή της Ευρώπης», που δημοσιεύτηκε στην SZ, αξίζει να συζητηθεί και να έχει απόηχο. Και όχι μόνον επειδή, λόγω του κλασικού είδους του μέτρου του και των έντονων εικόνων του, είναι λογοτεχνικά ευχάριστο, αλλά επειδή υπενθυμίζει ορισμένα πράγματα: ότι η Ελλάδα είναι η κοιτίδα της δημοκρατίας, ότι οι πλέον μεγαλοπρεπείς καλλιτεχνικοί θησαυροί της βρίσκονται στο Βερολίνο και στο Λονδίνο και ότι οι δικτάτορες στρατηγοί υπήρξαν ευπρόσδεκτοι εταίροι και σύμμαχοι. Ο Grass αναφέρεται και σε μας τους Γερμανούς: «Οι ένστολοι, που με τη βία των όπλων σάρωσαν την με νησιά ευλογημένη χώρα, φύλαγαν και τον Hölderlin στο γυλιό τους». Ο Hölderlin(λυρικός ποιητής, 1700-1843), που αποτέλεσε τότε αντικείμενο εκμετάλλευσης, ήταν εκείνος που είχε θεωρήσει ότι ο ελληνικός απελευθερωτικός αγώνας αντικατόπτριζε τη γερμανική επιθυμία για ελευθερία και είχε γράψει στο ποίημά του «Ελλάδα»: «Η ηρωίδα Αττική έπεσε: Εκεί όπου ησυχάζουν οι αρχαίοι γιοι των θεών, στα ερείπια των ωραίων μαρμάρινων αιθουσών, τώρα στέκεται μόνος του πενθώντας ο γερανός». Πρέπει να θυμίσουμε τη σημασία που είχε η αρχαιότητα για τη γερμανική πνευματική ιστορία; Ξεχάσαμε ότι η ευρωπαϊκή τέχνη και φιλοσοφία γεννήθηκαν στην Ελλάδα; Έχει κανείς ιδέα ποιο θα μπορούσε να είναι το πνεύμα της Ευρώπης; Προφανώς, όχι. Δεχτήκαμε αναντίρρητα να καταντήσει η ευρωπαϊκή ιδέα ένα δημοσιονομικό σύμφωνο και να τσακώνεται η ΕΕ για τους λαμπτήρες και όχι για την πολιτιστική της ταυτότητα. Συνηθίσαμε τόσο στην επικυριαρχία των ευρω-κρατών, ώστε ούτε το ερώτημα τι θα γίνει, αν η Αθήνα ή η Ρώμη φύγουν, δεν λέει να μας ξυπνήσει. Ο Grass όμως, ο δυσάνεκτος, δεν κοιμάται: «Πνευματικά θα ζαρώσεις δίχως τη χώρα που το πνεύμα της, Ευρώπη, σε επινόησε». Από πού προέρχεται η βορειοευρωπαϊκή αλαζονεία για τον δήθεν παρακμασμένο Νότο; Για τις γρήγορες διακοπές στην παραλία ή το συνηθισμένο εκπαιδευτικό ταξίδι το Παλέρμο και η Κρήτη μας ικανοποιούν μια χαρά, και οι εικονογραφημένοι τόμοι για το Αιγαίο ή την Ακρόπολη ή οτιδήποτε άλλο θέλει η καρδιά ενός ανθρώπου με κλασική παιδεία κοσμούν την Αγία Τράπεζα. Αλλά όταν κάποιος δεν έχει σωστό κτηματολόγιο και οδηγεί με σκασμένα λάστιχα, τότε δεν μας κάνει, εμάς, τους καλοντυμένους και προτεσταντικά σκληραγωγημένους Βορειοευρωπαίους. Κι όταν πρόκειται για το πορτοφόλι, τα αστεία τελειώνουν. Τότε μπορεί η C. Lagarde να παίξει τον ταβερνιάρη, που πιάνει από τον γιακά αυτόν που δεν πληρώνει και τον πετάει έξω. «It´s the economy, stupid», ήταν το προεκλογικό σύνθημα του Bill Clinton το 1992. Και τώρα αυτή η φράση διεκδικεί να ισχύσει παγκοσμίως. Τουλάχιστον από την επανάσταση του ισλαμικού κόσμου όμως θα έπρεπε να είχαμε διδαχτεί ότι η κουλτούρα είναι μια ανελαστική αρχή, η οποία πολύ δυσάρεστα υποτάσσεται στους ορθολογικούς υπολογισμούς. Η δική μας κουλτούρα μας φαίνεται αυτονόητη σαν ένα παλιό καπέλο, που το βγάζει κανείς από την ντουλάπα όταν είναι κακοκαιρία και μετά βλέπει τι έχει. Αλλά αυτό είναι λάθος. Χωρίς τους πολιτιστικούς λόγους της η Ευρώπη δεν είναι τίποτα. Στο συνέδριο για την ένωση της Ευρώπης το 1948 είχαν προσκληθεί διανοούμενοι σαν τον Raymond Aron και τον Denis de Rougemont, ποιητές σαν τον T.S.Eliot, τον Giuseppe Ungaretti και τον Ignazio Silone. Σήμερα κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο. Γιατί το ευρωπαϊκό εγχείρημα είναι σφιχτά κλεισμένο στα χέρια των υπουργείων Οικονομικών και των προέδρων των επιχειρηματικών ομίλων. Πρέπει να ανακατευτούμε και να μην αφήσουμε τους Έλληνες μόνους. 

Η ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ΓΥΡΝΑΕΙ BOOMERANG ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ-ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ(οι εξαγωγές της Γερμανίας «πέφτουν»)

Η ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ΓΥΡΝΑΕΙ BOOMERANG ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ-ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ(οι εξαγωγές της Γερμανίας «πέφτουν»)
Spiegel: «Οι εξαγωγές μας πάγωσαν μαζί με τα συναισθήματα των Ευρωπαίων» Οι Γερμανοί βιομήχανοι χτυπάνε το καμπανάκι στη Merkel για τη λιτότητα
Φαίνεται ότι η δυσαρέσκεια που δημιούργησε στην Ευρώπη η άκαμπτη λιτότητα της καγκελαρίου δεν άφησε αλώβητη την περίφημη γερμανική εξαγωγική βιομηχανία. Ως πρώτο θέμα σήμερα στη διαδικτυακή του έκδοση (με την παραπάνω φωτογραφία), το περιοδικό  Spiegel έχει τις προειδοποιήσεις των επικεφαλής των Γερμανών εξαγωγέων ότι υπάρχει μια αυξανόμενη απροθυμία των εμπορικών εταίρων να συνεχίσουν τις παραγγελίες στη Γερμανία. Έτσι, όπως γράφει το περιοδικό, η Γερμανική Ένωση Εξαγωγέων φοβάται τις συνέπειες αυτής της πολιτικής, κάτι που δηλώνει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Χονδρικού και Εξωτερικού Εμπορίου (BGA) Anton Boerner, στο «Business Week». «Τα συναισθήματα προς τη Γερμανία παγώνουν όλο και περισσότερο», λέει χαρακτηριστικά ο Boerner, προειδοποιώντας ότι η Γερμανία δεν είναι πια ελκυστική. Ακόμη και ο κολοσσός της Bosch προειδοποιεί για τους αυξανόμενους κινδύνους. Οι άνθρωποι της εταιρίας διαμαρτύρονται για τα προβλήματα που δημιουργεί η κρίση του ευρώ, τονίζοντας ότι τα προβλήματα έχουν αυξηθεί τις τελευταίες εβδομάδες. «Το ευρωπαϊκό περιβάλλον έξω από τη Γερμανία έχει λίγο έως πολύ βαλτώσει», λένε. Προειδοποίηση απευθύνει προς τη γερμανική κυβέρνηση και ο Μιχαήλ Βασιλειάδης, πρόεδρος του ισχυρού συνδικάτου των εργαζομένων στη μεταλλευτική, τη χημική και την ενεργειακή βιομηχανία της Γερμανίας. «Λίγη ταπεινοφροσύνη θα μας έκανε καλό», λέει ο κ. Βασιλειάδης.

Ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΠΙΑ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ(αντίο Θύμιο Καρακατσάνη και ευχαριστούμε για όλα)

Ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΠΙΑ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ(αντίο Θύμιο Καρακατσάνη και ευχαριστούμε για όλα)
Πέθανε το Σάββατο, 30/06, ο Θύμιος Καρακατσάνης. Ο 72χρονος ηθοποιός και σκηνοθέτης αντιμετώπιζε χρόνια και σοβαρά προβλήματα υγείας, τα οποία είχαν επιβαρυνθεί τον τελευταίο καιρό από το σάκχαρο.  Γεννημένος στις 08/12/1940 στα Ταμπούρια του Πειραιά, σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Από το 1960 άρχισε να συμμετέχει στις παραστάσεις του δασκάλου ενώ στη συνέχεια χάραξε την προσωπική του πορεία στο ελεύθερο θέατρο, ως σκηνοθέτης και θιασάρχης.  ως βασικό στέλεχος του Θεάτρου Τέχνης και εν συνεχεία στο ελεύθερο θέατρο. Αριστοφανικός ηθοποιός, ο Καρακατσάνης διέγραψε μια πλούσια πορεία ερμηνεύοντας τους περισσότερους ρόλους στις κωμωδίες του ποιητή. Συμμετείχε άλλωστε και στην ιστορική παράσταση του Κουν με τους «Όρνιθες», το 1959. Η θητεία του στο ελληνικό(Ψαθάς, επιθεώρηση) και διεθνές ρεπερτόριο είναι επίσης αξιοσημείωτη: Πίντερ, Χάσεκ, Καλντερόν, Μολιέρος αλλάξει Νιλ Σάιμον. Από τις τελευταίες του εμφανίσεις ήταν στο έργο «Ο θάνατος του εμποράκου» του Αρθουρ Μίλερ(2008-10), «Οι νταντάδες» του Γιωργου Σκούρτη ενώ το περασμένο καλοκαίρι ανέβασε τις «Νεφέλες».  Τον Νοέμβριο του 2011 είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ότι αποσύρεται: «Για μένα η αυλαία έπεσε» είπε σχετικά. Ως το τέλος ήταν κοντά του η αγαπημένη του σύζυγος Ρούλα και οι 2 τους κόρες με τις οικογένειές τους. Άνθρωπος με έντονη προσωπικότητα, ο Θύμιος Καρακατσάνης έλεγε δυνατά τη γνώμη του ενώ υπερασπιζόταν με πάθος τις απόψεις του. H κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα(01/07) στις 11.30 το πρωί από το νεκροταφείο της Παιανίας.

ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ(δεν επαναδιαπραγματεύεται η ηγεμονία της Γερμανίας)

ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ(δεν επαναδιαπραγματεύεται η ηγεμονία της Γερμανίας)
Το τέλος της γερμανικής ηγεμονίας Η πολιτική είναι κυρίως… επικοινωνία. Αν δεν καταφέρεις να επικοινωνήσεις με αποτελεσματικότητα τις θέσεις σου, τις πρωτοβουλίες και τις δράσεις σου, το πιθανότερο είναι… κανείς να μην γνωρίζει την ύπαρξή τους. Επομένως, είναι σαν να μην έγιναν ποτέ. Γι’ αυτό και όλοι οι μεγάλοι ηγέτες φροντίζουν να κάνουν αμπαλάζ των δράσεών τους, με ένα περίτεχνο επικοινωνιακό περιτύλιγμα, ώστε να τους δίνουν μεγαλύτερη αξία και σπουδαιότητα από την πραγματική. Όσα συνέβησαν στις Βρυξέλλες κατά τη διάρκεια της διήμερης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, αποτελούν την αρχή του τέλους για τη γερμανική ηγεμονία. Δεν είναι τόσο, ή δεν είναι μόνο η υποχώρηση της Angela Merkel για την απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αλλά ούτε και οι άλλες παράλληλες… συνεννοήσεις της Ευρώπης με τη Γερμανία. Είναι κυρίως το γεγονός ότι η είδηση είχε εκκωφαντικό επικοινωνιακό αντίκτυπο στο σύνολο των ευρωπαϊκών ΜΜΕ. Και μέσω εκείνων, στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Η πολιτική ήττα της Γερμανίας, που συνέπεσε με την αντίστοιχη ποδοσφαιρική από την Ιταλία, πανηγυρίστηκε υπερβολικά. Κάτι που αποκαλύπτει το μέγεθος και το εύρος της απομόνωσης της σημερινής Γερμανίας σε μια Ευρώπη λαών που αρχίζουν πλέον να κοιτάζουν… περίεργα το Βερολίνο. Ανακαλώντας από την ιστορική μνήμη γκρίζες ως… κατάμαυρες σελίδες, στη συγγραφή των οποίων έχει πρωταγωνιστήσει η Γερμανία. Μια Γερμανία απομονωμένη, δεν απέχει και πολύ από το να διολισθήσει στο να χαρακτηρίζεται «προσωποποίηση του κακού». Και αυτό είναι κάτι που ούτε οι ίδιοι οι Γερμανοί δεν το θέλουν. Επειδή με τη σειρά τους ανακαλούν στη μνήμη τους τις αντίστοιχες ιστορικές παραστάσεις. Τότε που πίστεψαν ότι ο κόσμος τους ανήκε. Και βρέθηκαν να χάσουν ακόμη και τη Γερμανία. Κάπως έτσι, η τελευταία Σύνοδος Κορυφής των Βρυξελλών, σηματοδοτεί το ράγισμα στο αλεξίσφαιρο τζάμι της γερμανικής ηγεμονίας. Το κατάλαβαν όλοι. Μεταξύ των οποίων και η ίδια η Angela Merkel, η οποία έσπευσε να παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου, για να… διορθώσει τις εντυπώσεις. Που φυσικά, δεν διορθώθηκαν. Τίποτα δεν θα είναι πια ίδιο για τη Γερμανία και την Καγκελάριό της. Τίποτα…

ΕΧΟΥΝ ΛΑΛΗΣΕΙ ΣΤΗΝ BILD(θέλουν επανάληψη του ημιτελικού με την Ιταλία)

ΕΧΟΥΝ ΛΑΛΗΣΕΙ ΣΤΗΝ BILD(θέλουν επανάληψη του ημιτελικού με την Ιταλία)
[πόσα ληγμένα πίνουν εκεί στην φυλλάδα τους; Υπάρχουν χειρότεροι δημοσιογράφοι από τον Τράγκα τελικά…]
Επανάληψη του ματς με την Ιταλία, ζητά η BILD(σχόλιο: για να ξαναχάσουν;!)
Με το σύνθημα «Επαναδιαπραγμάτευση και στο σκορ!» και με μια αποκαλυπτική εικόνα του Balotelli, κυκλοφορεί η λαϊκή γερμανική εφημερίδα, που θεωρεί την ήττα χώρας της «Ευρωπαϊκή Συνταγματική Εκτροπή»! Στον αέρα απειλεί να τινάξει την διοργάνωση του EURO 2012» η γερμανική BILD που πικραμένη από την ήττα και τον αποκλεισμό, από τους Ιταλούς, απαιτεί από την Γερμανίδα Καγκελάριο Angela Merkel να πατήσει πόδι και να κάνει επιτέλους χρήση των προνομίων που κάθε πλούσιος διαθέτει. Με άλλα λόγια να ζητήσει επανάληψη του αγώνα(ή επαναδιαπραγμάτευση των φάσεων των γκολ) όπως το ονομάζει με νόημα. Για να δείξει ότι και οι Γερμανοί πρέπει να απαιτήσουν από τους άλλους, αυτό που και οι άλλοι απαιτούν από τους Γερμανούς. Παράλληλα, η εφημερίδα, δημοσιεύει μεγάλη φωτογραφία του Mario Balotelli χωρίς μπλούζα (την είχε βγάλει για να πανηγυρίσει το 2ο γκολ) όπου φαίνεται καθαρά στην πλάτη του το σύμβολο του EURO, φτιαγμένο από θερμαντικούς επιδέσμους! Σύμφωνα με την BILD, και μόνο αυτή η κίνηση εκ μέρους του Ιταλού ποδοσφαιριστή αρκεί για να θεμελιώσει την ένσταση, αφού είναι δεδομένο ότι το EURO(και ως νόμισμα και ως διοργάνωση) ανήκει στη Γερμανία και δεν έχει κανείς δικαίωμα να το χρησιμοποιεί αυθαίρετα και χωρίς άδεια. Ιδιαίτερα αν εκπροσωπεί, χρεωκοπημένη χώρα του Νότου. Το δημοσίευμα της εφημερίδας πάντως, έχει και εθνικό ενδιαφέρον, καθώς γίνεται λόγος για την επιστολή ενός έλληνα βουλευτή στην εφημερίδα, όπου, με το ψευδώνυμο «Egerthiti», προτείνει «να εισβάλλουν πάλι τα Panzer στην Πολωνία όπως τότε. Και να υποχρεώσουν τους αντιπάλους τους να παίξουν ξανά τους ημιτελικούς με αντάλλαγμα για λίγη Μπομπότα».
Υ.Γ.: διπλή ήττα, διπλή ήττα!!! Επειδή δεν πίνουν ιταλικό καφέ, ας αρχίσουν τον ελληνικό, σκέτο κατά προτίμηση με ένα παξιμάδι συνοδεία κονιάκ!!! Με ποια προσόντα προσλαμβάνεσαι στην BILD άραγε;

ΔΙΑΦΟΡΑ MONTI-ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ(η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας πρέπει να συμμαχήσει με τον υπόλοιπο Νότο, αν θέλετε, όσο οι λαοί της Ευρώπης, πραγματικά ενωμένη Ευρώπη ή την συνέχιση της επικυριαρχίας του Βορρά)

ΔΙΑΦΟΡΑ MONTI-ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ(η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας πρέπει να συμμαχήσει με τον υπόλοιπο Νότο, αν θέλετε, όσο οι λαοί της Ευρώπης, πραγματικά ενωμένη Ευρώπη ή την συνέχιση της επικυριαρχίας του Βορρά)
[πρόταση για συνάντηση της ελληνικής κυβέρνησης με αυτές των «μνημονιακών» χωρών και της Κύπρου, της Ιταλίας και της Ισπανίας για κοινή γραμμή απέναντι στον Βορρά, μόλις η υγεία του πρωθυπουργού το επιτρέψει]
Και οι 2 ήταν τεχνοκράτες. Όμως ο ένας αποδείχθηκε βλαβερός, ενώ ο άλλος από την αρχή έκανε κινήσεις υπέρ της χώρας του. Ο Παπαδήμος ήταν αυτός που, επί Σημίτη, παραποίησε, με την σύμφωνη γνώμη της τότε γερμανικής κυβέρνησης, τα στοιχεία της Ελλάδας για να μπορέσουμε να γίνουμε δεκτοί στην ζώνη του ευρώ. Όταν ο Παπανδρέου, ο πρωτεργάτης του εξευτελισμού και της υποδούλωσης της Ελλάδας στο ΔΝΤ και κάθε τοκογλύφο επί της γης, παραιτήθηκε και αφού η χώρα έμεινε ακυβέρνητη, εμφανίστηκε σαν Μεσσίας ο Λουκάς Παπαδήμος, αντιπρόεδρος ως τότε της ΕΚΤ. Ήρθε στην Αθήνα με εντολές από το Βερολίνο. Σίγουρο. Ενώ ο Monti έκανε μια ευέλικτη κυβέρνηση 11 ατόμων, ο Παπαδήμ(ι)ος όπως αποδείχθηκε βόλεψε και στην δική του κυβέρνηση τους φίλους του ΓΑΠ που συνέχισαν το ανεκδιήγητο έργο τους. Ενώ ο Monti επεξεργαζόταν σχέδιο για την Ιταλία και, παράλληλα, έδειχνε ένα τελείως άλλο πρόσωπο πολιτικού-τεχνοκράτη, που δεν χρησιμοποιεί πολυτελή ιδιωτικά αεροσκάφη, ούτε καταχράζεται τα προνόμια του αξιώματός του(το ίδιο απαίτησε και από τους υπουργούς), ο Παπαδήμος και η κουστωδία του συνέχισαν να ζουν και να φέρονται σαν άρχοντες, την ίδια στιγμή που ρεζίλευαν κάθε ώρα και στιγμή την Ελλάδα και, αντί να κάνουν ότι δουλεύουν, περιφέρονταν στα κανάλια. Η διαφορά των 2 τεχνοκρατών φάνηκε τώρα στην Σύνοδο, στην οποία ο Monti ταπείνωσε την Merkel και πήρε εκδίκηση για όλη την Ν Ευρώπη. Ο Παπαδήμος ήταν πιο Γερμανός στην συμπεριφορά του απέναντι στους Έλληνες από ότι ο Schauble! Η νέα κυβέρνηση(από τις 17/06), μετά την αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης στις 06/05 και την υπηρεσιακή, του Αντώνη Σαμαρά, έλαβε πίστωση χρόνου. Όχι ελευθέρας κινήσεων, γιατί ο ελληνικός λαός έχει ξεπεράσει κατά πολύ τις αντοχές του. Κατανοούμε ΟΛΟΙ ότι όλοι οι τομείς θυμίζουν την κάπρο του Αυγεία. Όμως θέλουμε, για να μην εκραγούμε, δικαιοσύνη, απόδοση ευθυνών, να μάθουμε κοινώς την αλήθεια με εξεταστική που θα την ακολουθήσει δίκη. Θέλουμε ξεκαθάρισμα και ξεσκαρτάρισμα του πολιτικού προσωπικού. Θέλουμε να αναπνεύσουμε και την ευκαιρία, ειδικά οι νέοι, να δημιουργήσουμε μια νέα Ελλάδα. ΠΡΕΠΕΙ η νέα κυβέρνηση να κάνει το παν, ακόμα και αν πρέπει-που πρέπει- να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι, να απαιτήσει από τις χώρες κυρίως της Β. Ευρώπης να μαζευτούν και να σταματήσουν να χλευάζουν και να προσβάλλουν τον ελληνικό λαό, την χώρα Ελλάδα, τα σύμβολα και την ιστορία της, η οποία είναι το 90% της ευρωπαϊκής και να πληρώσουν αποζημίωση για όλα τα δημοσιεύματα στον Τύπο και το Internet. Να απαιτήσει, δεν είναι μόνο χρηματικό το αίτημα αυτό, τις πολεμικές αποζημιώσεις από την Γερμανία για τις δολοφονίες και λεηλασίες των πόρων και των αρχαιοτήτων κατά την κατοχή(1941-4) και τον Β’ ΠΠ. Αυτή η άρνηση των Γερμανών αποτελεί ύβρη στην ιστορία. Δεν παραγράφονται εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Οι Γερμανοί, βέβαια, έχουν να λογοδοτήσουν και για την συμμετοχή τους στα σκάνδαλα στην Ελλάδα, που επηρέασαν την διακυβέρνηση(ακόμα και τους τομείς άμυνας και εξωτερικής πολιτικής) και έκαναν πλούσιους πολλούς πολιτικούς, οι οποίοι δεν τιμωρήθηκαν ποτέ, κάτι που πρέπει να γίνει τώρα για να πάει η Ελλάδα στην νέα εποχή χωρίς βαρίδια. Ένα ακόμα θέμα που «καίει» και επηρεάζει και την οικονομία είναι η λαθρομετανάστευση. Μαζί με την κρίση δημιουργούν ένα αίσθημα ανασφάλειας και την άνθιση της ακροδεξιάς. Δεν είναι ωραία η εικόνα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στην Βουλή ή τα ΜΜΕ, αλλά το πολιτικό σύστημα την εξέθρεψε μην αντιμετωπίζοντας ή αντιμετωπίζοντας λάθος και εγκληματικά την λαθρομετανάστευση δημιουργώντας ένα ευνοϊκό περιβάλλον για όσους λαθρομετανάστες θέλουν να διαπράξουν εγκλήματα μόνοι ή οργανωμένοι σε ομάδες και για τους λαθρεμπόρους και τις χώρες τους, όπως και για τον κύριο διακινητή λαθρομεταναστών Τουρκία. Ύστερα θα δούμε ποια χώρα είναι η Ελλάδα, τι μπορούν να κάνουν οι Έλληνες και πόσο αδικήθηκε και η χώρα μας και όλος ο ευρωπαϊκός Νότος από την αλαζονεία του Βορρά και την λαχτάρα της κυβέρνησης Merkel να επανεκλεγεί στις εκλογές του 2013. Η κυβέρνηση αυτή ας ανοίξει τα αυτιά της και ας ακούει τι λέει και γράφει-ειδικά στο Internet- ο κόσμος. Η περίοδος Χάριτος δεν θα διαρκέσει… Δεν είναι απειλή… Ο νέος άνεμος εκ Ρώμης πρέπει να φυσήξει ΚΑΙ στην Ελλάδα… Δεν είμαστε λαός ενός κατώτερου Θεού, ούτε «υπάνθρωποι» να αντιμετωπιζόμαστε σα πειραματόζωα ή σκουπίδια. Έχουμε ΑΚΡΙΒΩΣ ίσα δικαιώματα με τους πολίτες των άλλων 26 κρατών-μελών της ΕΕ… Και πρέπει, και με απειλές ακόμα, να απαιτήσετε την ισότιμη μεταχείρισή μας.

Η ΕΥΑ ΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ(μπορεί να μας κάνει την χάρη η Καϊλή να συνεχίσει τις σπουδές της στο Λονδίνο και να μην κάνει ένσταση για να διεκδικήσει το έδρανο που της «έφαγε» ο Βενιζέλος)

Η ΕΥΑ ΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ(μπορεί να μας κάνει την χάρη η Καϊλή να συνεχίσει τις σπουδές της στο Λονδίνο και να μην κάνει ένσταση για να διεκδικήσει το έδρανο που της «έφαγε» ο Βενιζέλος)
[έχασε η πολιτική, κερδίζει η μόρφωση…]
Στο Λονδίνο η Καϊλή  Στο Λονδίνο βρίσκεται η Εύα Καϊλή με στόχο να επικεντρωθεί στην ολοκλήρωση του διδακτορικού της, το οποίο σχετίζεται με τη Διεθνή Πολιτική και Οικονομία. Μετά την απόφαση του Ευάγγελου Βενιζέλου να κρατήσει την έδρα στη Θεσσαλονίκη η κ. Καϊλή έμεινε εκτός Κοινοβουλίου και επέστρεψε στο διάβασμα. Μέχρι σήμερα όπως η ίδια λέει δεν έχει δεχθεί καμία πρόταση για να αναλάβει ρόλο στο κόμμα, ούτε και από κάποιο κανάλι προκειμένου να επιστρέψει στην παρουσίαση δελτίου ειδήσεων.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΥΠΕΡΟΠΤΙΚΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ(δείτε άλλα 2 ποιήματα Γερμανών για την Ελλάδα)



ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΥΠΕΡΟΠΤΙΚΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ(δείτε άλλα 2 ποιήματα Γερμανών για την Ελλάδα)
[δυστυχώς η μάζα δεν ακολουθεί τέτοιους ανθρώπους, αλλά τους τραμπούκους της Merkel]
Οι Γερμανοί συγγραφείς στιχουργούν για την Ελλάδα… 1ος και καλύτερος πριν από ένα μήνα ο νομπελίστας Günter Grass με το ποίημά του «Η ντροπή της Ευρώπης», έναν εξάψαλμο για την ευρωπαϊκή αχαριστία απέναντι στην παραπαίουσα Ελλάδα. Στη συνέχεια δημοσιεύθηκαν και ποιήματα άλλων, στιχουργικές παρεμβάσεις στην επικαιρότητα. Ο επίσης κατά κύριο λόγο πεζογράφος Martin Walser, δημοσίευσε στην εφημερίδα Die Zeit ένα στιχούργημα που μοιάζει κατ’ αρχήν με απάντηση στον Γκρας
Martin Walser Πλάτων και εταίροι
Στους νυν γεννηθέντας
Από τους Έλληνες μάθαμε τα πάντα
τη στιχουργία για παράδειγμα, αλλά και την αριθμητική
Κι ότι η αριθμητική δεν είναι άγος
Κι ότι μια συζήτηση για τα επιτόκια
δεν είναι έγκλημα, αφού δεν επιβάλλει και τη σιωπή
επί του Πλάτωνος και των εταίρων του. Ζούμε βλέπετε
σε πιο φωτισμένους καιρούς. Η Κασσάνδρα περνά διακοπές
στη Νάξο.
Για πολλούς η Ελλάδα παραμένει ιδανικό καταφύγιο, τόπος αναχώρησης από την τύρβη. Όπως για παράδειγμα για τον Mirko Bonne.
Mirko Bonne Φολέγανδρος
Έλα μαζί μου στη Φολέγανδρο,
στο ακρογιάλι με το παντοτινό αγέρι.
Θέλω να δω το δέρμα σου να κοκκινίζει
κάτω απ’ το φθηνό παλιό γαλάζιο τ’ ουρανού.
Έλληνες και χρήμα, ούτε που με νοιάζει.
Το χρήμα είναι υπερτιμημένο. Εν ανάγκη
νοικιάζουμε ένα απλό δωμάτιο,
θα αρκεστούμε στο απέριττο, έλα.
Από τη Μήλο ξεκινά ένα καράβι.
Γλαρόνια-κι αυτό ξωπίσω τους.
Κι άμα πάρουμε μπρος, τότε
δεκάρα δε δίνει το Αιγαίο.
Έλα να πάμε στη Φολέγανδρο,
Διάπυρος κόκκυγας της Ευρώπης
στης Ευρώπης το διάπυρο κόκκυγα.
Μεταφράζω τον Ενδυμίωνα του Keats,
εσύ θα διαβάζεις τα μάτια των γαϊδάρων.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ Ενδυμίωνας: ο 2ος μυθικός βασιλιάς της αρχαίας Ήλιδας. Σύμφωνα με τον Παυσανία γιος του Αέλθιου και εγγονός της Πρωτογένειας και του Δία, απόγονος του Δευκαλίωνα. Παντρεύτηκε την Αστεροδία ή την Υπερίππη ή την Χρομία. Γιοι του: Επειός, Παίονας και Αιτωλός, όλοι επώνυμοι λαών. κόρη του η Ευρυκήδα μητέρα του Ηλείου. Κάποτε ο Ενδυμίων διοργάνωσε αγώνα δρόμου στην Ολυμπία ανάμεσα στους γιους του για σκοπό όποιος βγει νικητής να τον διαδεχτεί. Νικητής ήταν ο Επειός. Τον διαδέχτηκε και έδωσε το όνομα του στον λαό. Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο, γιος του Αέλθιου και της Καλύκης και αρχηγός των Αιολών. Τους πήρε από την Θεσσαλία και εποίκησαν την Ήλιδα. Τον ερωτεύτηκε η Σελήνη και τον πήρε ο Δίας στον ουρανό όπου μετά τον έριξε στον Άδη. Ο Δίας όμως του έδωσε το προνόμιο όσο κοιμάται να μένει αγέραστος και αθάνατος.  Σύμφωνα με μία μεταγενέστερη παραλλαγή του(γνωστή από τον Ρωμαίο ποιητή Οβίδιο και μεταγενέστερους ποιητές), ο Ενδυμίων ήταν βοσκός από την Καρία με απαράμιλλη ομορφιά. Η Σελήνη τον είδε σε μία σπηλιά του Λάτμου και τον ερωτεύτηκε. Τον επισκεπτόταν κάθε βράδυ την ώρα που κοιμόταν, όμως ανησυχώντας πως σαν θνητός θα γεράσει και θα πεθάνει παρακάλεσε τον Δία να τον αφήσει να κοιμάται για πάντα τον αγέραστο ύπνο ώστε να μην τον χάσει ποτέ. Στην πόλη Ηράκλεια στους πρόποδες του Λάτμου ο Ενδυμίων λατρευόταν ως μυθικός ιδρυτής της πόλης και υπήρχε ιερό αφιερωμένο σ’ αυτόν. Ένα ποιήμα του Καβάφη είναι εμπνευσμένο από την ιστορία του Ενδυμίωνα. Ο τίτλος του ποιήματος είναι «Ενώπιον του αγάλματος του Ενδυμίωνος».
John Keats: Άγγλος ρομαντικός λυρικός ποιητής που γεννήθηκε στο Λονδίνο(1795) και πέθανε στη Ρώμη(1821). Αφιέρωσε τη σύντομη ζωή του στην τελειοποίηση μιας ποίησης που χαρακτηρίζεται από δυνατές εικόνες και σχήματα λόγου, τη μεγάλη αισθητική έλξη που ασκεί και την προσπάθεια να εκφράσει μια φιλοσοφική στάση μέσα από τους μύθους της κλασικής αρχαιότητας. Πέθανε στα 25 του χρόνια από φυματίωση στη Ρώμη όπου είχε πάει αναζητώντας θεραπεία.
Υ.Γ.: πώς είναι δυνατόν με τέτοιους ποιητές και μουσικούς, η μάζα των Γερμανών να είναι τόσο σάπια και άπληστη για χρήμα και την δυστυχία των άλλων λαών, υπέρ της δικής της ευημερίας;

ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ ΚΑΠΟΙΟΙ(ψάχνουν νομικό τρόπο να ξανακάτσουν στα έδρανα)

ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ ΚΑΠΟΙΟΙ(ψάχνουν νομικό τρόπο να ξανακάτσουν στα έδρανα)
[πρόσφεραν πολλά και θέλουν να μας υπηρετήσουν βρε!]
Ξανακερδίζουν την έδρα τους Παπαθανασίου, Καϊλή, Μανώλης και Ραγκούσης; Είναι δυνατόν να ξανακερδίσουν την έδρα τους οι Παπαθανασίου, Καιλή, Μανώλης και Ραγκούσης; Πλήθος σεναρίων βλέπουν το φως της δημοσιότητας σχετικά με κινήσεις πρώην βουλευτών οι οποίοι δεν κατάφεραν να επανεκλεγούν στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Σύμφωνα με πληροφορίες από την άλλη βδομάδα θα αρχίσουν να κατατίθενται οι πρώτες ενστάσεις από βουλευτές που έχασαν την έδρα τους. Όλοι τους έχουν ως πάτημα το γεγονός ότι οι εκλογές δεν έγιναν με βάση την τελευταία απογραφή όπως ορίζει το Σύνταγμα και θεωρούν ότι από τη στιγμή που θα δικαιωθούν, θα ξαναπάρουν την έδρα τους. Η καταληκτική ημερομηνία για να καταθέσουν ένσταση λήγει την ερχόμενη Παρασκευή, καθώς τότε συμπληρώνεται το κρίσιμο διάστημα από την ανακήρυξη του εκλογικού αποτελέσματος. Οι πληροφορίες λένε ότι οι συζητήσεις πολλών πρώην βουλευτών με μεγάλα δικηγορικά γραφεία έχουν γίνει και μέσα στις επόμενες ημέρες θα υπάρξουν εξελίξεις. Υπολογίζεται ότι εάν υπάρξει δικαίωση θα αλλάξουν χέρια τουλάχιστον 20 έδρες. Σε μια τέτοια περίπτωση κερδισμένοι θα είναι αρκετοί υποψήφιοι από τη Β’ Αθηνών που θα κερδίσει επτά έδρες, το Υπόλοιπο Αττικής τρεις, η Α’ Θεσσαλονίκης 2 κ.λπ.. Κερδισμένοι υπό προϋποθέσεις βγαίνουν:
·      ο Γιάννης Ραγκούσης και η Εύα Καϊλή από το ΠΑΣΟΚ ως πρώτοι επιλαχόντες στη Β’ Αθηνών και την Α’ Θεσσαλονίκης.
·      ο Γιάννης Παπαθανασίου από τη Ν.Δ. στη Β’ Αθηνών,
·      ο Γιάννης Μανώλης με τους Ανεξάρτητους Έλληνες στη Β’ Αθηνών.
Όσοι ξέρουν το παρασκήνιο, λένε με νόημα ότι είναι πολύ πιθανό τις ενστάσεις να μην τις καταθέσουν οι πρώην βουλευτές. Την ειδική αποστολή ίσως να της αναλάβουν κάποιοι από τους ψηφοφόρους τους που θα λειτουργήσουν για λογαριασμός τους(σχόλιο: δεν θέλουν να τους πουν καρεκλάκηδες κάποιοι και αμαυρώσουν την προσφορά και αξία τους…)

30/06-02/07/1934: Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΑΧΑΙΡΙΩΝ

30/06-02/07/1934: Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΑΧΑΙΡΙΩΝ
[το ξεκαθάρισμα λογαριασμών πριν την εδραίωση των ναζί και του Hitler στο κόμμα και στην Γερμανία-η αρχή του μεγάλου εγκλήματος του Β’ ΠΠ-]
Ως Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών(Nacht der langen Messer) νοείται το 3ήμερο μαζικών δολοφονιών(Σαββατοκύριακο 30/06-02/07/1934), ουσιαστικά ξεκαθάρισμα λογαριασμών, στη Γερμανία, όταν εκκαθαρίστηκε από τον Αδόλφο Hitler ολόκληρη η ηγεσία της παραστρατιωτικής οργάνωσης Sturmabteilung. Έλαβε χώρα σ' ένα τουριστικό θέρετρο στα περίχωρα του Μονάχου. Με την ευκαιρία θανατώθηκαν δεξιοί πολιτικοί που δεν είχαν σχέση με τα SA και αντίπαλοι του Hitler. Η επίσημη εκδοχή της ναζιστικής προπαγάνδας περιέγραψε αυτές τις ενέργειες ως προληπτικό μέτρο κατά ενός πραξικοπήματος δήθεν προγραμματισμένου από τον Ernst Röhm, αρχηγό των SA και παλαιό φίλο του Hitler. Γι’ αυτό χρησιμοποίησε τον όρο Röhmputsch(«Πραξικόπημα του Röhm»). Πρωταγωνιστές ήταν ο Hitler και οι άμεσοι συνεργάτες του Göring, Himmler, Goebbels και Heydrich και από την άλλη τα ηγετικά στελέχη της παραστρατιωτικής οργάνωσης SA(Sturmabteilung), με επικεφαλής τον φίλο και συναγωνιστή του Hitler, Ernst Rohm. Η έκφραση «Η Νύχτα των μεγάλων μαχαιριών» αναφέρεται σε ένα επεισόδιο από τους θρύλους του Βασιλιά Αρθούρου. ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ Η SA ήταν μια μαζική οργάνωση του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας, που βοήθησε τα μέγιστα στην άνοδο του Hitler στην εξουσία, με τις τρομοκρατικές μεθόδους, που εφάρμοσε. Οι επικρίσεις στις τάξεις της είχαν κορυφωθεί(καλοκαίρι 1933) για την πορεία που ακολουθούσε το κόμμα. Πολλά μέλη των «Φαιοχιτώνων», όπως είναι γνωστή στην Ελλάδα η SA, είχαν πάρει πολύ σοβαρά το 2ο συνθετικό του τίτλου και κατηγορούσαν τον Hitler ότι απεμπόλησε τις αρχές του Σοσιαλισμού από το πρόγραμμα του κόμματος. Η εξέλιξη αυτή σχετίζεται με το μεγάλο κραχ του 1929 στη Wall Street και την επακολουθήσασα οικονομική κρίση στη Γερμανία, που προκάλεσε εκτεταμένη ανεργία. Για τους άνεργους Γερμανούς το όνειρο για μια καλύτερη ζωή περνούσε μέσα από τις τάξεις των Φαιοχιτώνων. Το 85% των μελών τους ανήκε στην εργατική τάξη. Έτσι, ανέπτυξαν μια σοσιαλιστική συνείδηση, η οποία γρήγορα τους αποξένωσε από τις επιλογές της ηγετικής ομάδας του Ναζιστικού Κόμματος, που προέτασσε το εθνικιστικό στοιχείο. Ζητούσαν η SA να γίνει ο πυρήνας του νέου γερμανικού στρατού. Το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα(ναζί) διέθετε(αρχές δεκαετίας 1930) 2 ένοπλα σώματα που λειτουργούσαν ως παραστρατιωτικές οργανώσεις: τα SA(SturmΑbteilung, τμήμα εφόδου) και τα SS(SchutzStaffel, τάγμα προστασίας). Μαζικότερα ήταν τα SA-εκείνη την περίοδο ξεπερνούσαν τα 3 εκ- και ήταν επιφορτισμένα να συγκρούονται στους ταραγμένους δρόμους των γερμανικών πόλεων με κομμουνιστές, σοσιαλδημοκράτες, συνδικαλιστές κλπ. Τα SS, των οποίων ρόλος ήταν η προστασία των υψηλόβαθμων κομματικών στελεχών, τυπικά θεωρούνταν επίλεκτη μονάδα των SA και δεν ξεπερνούσαν τους 30.000 άνδρες στην περίοδο που αναφερόμαστε. Η διαφορά ανάμεσα στα 2 σώματα ήταν ποσοτική και κοινωνική-πολιτική. Τα SA στελεχώνονταν κυρίως από τις μάζες και προσδοκούσαν ότι μετά την άνοδο του Hitler στην εξουσία, θα ετίθεντο σε εφαρμογή οι αντικαπιταλιστικές εξαγγελίες του εθνικοσοσιαλιστικού προγράμματος. Τα SS αποτελούνταν κυρίως από την ελίτ των κομματικών μελών και ελέγχονταν πλήρως από την ηγεσία. Με την συμμετοχή του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στην κυβέρνηση δεξιού συνασπισμού(1933), τα SA έγιναν ανεξέλεγκτα, με αποτέλεσμα να μπουν στο στόχαστρο των συντηρητικών κομμάτων που στήριζαν τον καγκελάριο Hitler και των κοινωνικών τάξεων που εκπροσωπούσαν. Έγιναν ανεξέλεγκτα ιδιαίτερα λόγω των χρόνιων υποσχέσεων του Hitler για αποκατάσταση της στρατιωτικής αίγλης του παρελθόντος και ακύρωση της Συνθήκης των Βερσαλλιών(1919) που περιόριζε το γερμανικό στρατό στους 100.000 άντρες. Τα SA επιθυμούσαν να αντικαταστήσουν τον παραδοσιακό στρατό της Γερμανίας, κάτι που γνώριζαν οι ηγέτες των ενόπλων δυνάμεων και οι συντηρητικοί πολιτικοί και οικονομικοί υποστηρικτές τους. Οι στρατιωτικοί ήξεραν πως ο Röhm πίεζε το φίλο και ομοϊδεάτη του να καταργηθεί ο στρατός και να αντικατασταθεί από την SA, οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες ενοχλούνταν από την αντικαπιταλιστική(εκ δεξιών) ρητορική τους, οι αριστοκράτες φοβούνταν ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως μέσο για να απαλλοτριωθεί η γη τους, η μεσαία τάξη τρόμαζε από τις τραμπούκικες μεθόδους τους. Ο Hitler έβλεπε την SA ως εμπόδιο για την ομαλή συνεργασία του με τους παραπάνω και ως εν δυνάμει πηγή αμφισβήτησης της μονοκρατορίας του εκ των έσω, δίσταζε όμως να λάβει μέτρα αφού οι άνδρες της SA έκαναν όλη τη βρώμικη δουλειά για το κόμμα. Τα SA σύντομα μετατράπηκαν σε πρόβλημα για τον Hitler, που απειλούσε την πολιτική του επιβίωση αλλά και το μέλλον των Ναζί. Ο Hitler χρειαζόταν τη στήριξη των στρατηγών του παραδοσιακού στρατού και των επικεφαλής της βιομηχανίας για την αναδόμηση της Γερμανίας, μετά το κραχ. Κατά τη διάρκεια ενός συμβουλίου(τέλη Φεβρουαρίου 1934), ο Hitler ενημέρωσε τον Röhm ότι τα SA δεν επρόκειτο να γίνουν στρατιωτική δύναμη, αλλά θα περιοριζόταν σε συγκεκριμένες πολιτικές δράσεις. Ενώπιον του Hitler ο Röhm συναίνεσε και υπέγραψε μάλιστα και συμφωνία με τον υπουργό Άμυνας, στρατηγό Werner von Blomberg. Σύντομα ο Röhm άφησε να καταστεί σαφές ότι δεν σκόπευε να τηρήσει τη συμφωνία. 2 μήνες αργότερα δήλωσε ότι «Τα SA είναι η Εθνική Σοσιαλιστική Επανάσταση!» προς φρίκη των βιομηχάνων και συντηρητικών. O Hitler ποφάσισε να δράσει μόνο όταν(άνοιξη 1934) σύσσωμος ο παλαιός συντηρητικός πολιτικός κόσμος τον απείλησε ότι θα άρει την κοινοβουλευτική υποστήριξή του στην κυβέρνηση, αν δεν περιορίσει τις αυθαιρεσίες των ανδρών του Röhm. Ο Hitler, παρότι κυριαρχούσε στο πολιτικό σκηνικό της Γερμανίας, πάντα είχε στο μυαλό του την περίπτωση ανατροπής του. Η πανίσχυρη SA με αρχηγό τον φίλο και συνοδοιπόρο του Röhm ήταν μια απειλή, όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για το στρατό και τους επιχειρηματίες. Στις αρχές Ιουνίου ο Röhm είχε μια 5ωρη συνάντηση με τον Hitler. Λίγες μέρες αργότερα ανακοίνωσε ότι θα έπαιρνε άδεια «ασθενείας» ενώ έθεσε το σώμα των SA σε άδεια για ολόκληρο τον Ιούλιο. Συγκάλεσε συνέδριο των ηγετών των SA για τις 30/07 σ’ ένα θέρετρο κοντά στο Μόναχο, όπου ο Hitler υποσχέθηκε να παρευρεθεί για να ξεκαθαριστεί το ζήτημα. Όλοι πίεζαν τον Hitler να λάβει μέτρα. Η δύναμη του Röhm προκαλούσε το φθόνο και των εσωκομματικών του αντιπάλων Göring, Himmler, Goebbels και Heydrich. Οι 4 αυτοί «επιφανείς» ναζί, με κατασκευασμένα στοιχεία, έπεισαν τον Hitler ότι ο Röhm ετοίμαζε πραξικόπημα για την ανατροπή του. Ο Hitler αποφάσισε να ξεκαθαρίσει αμέσως την κατάσταση. Κάλεσε σε μια επείγουσα σύσκεψη τα ηγετικά στελέχη των Φαιοχιτώνων στο ξενοδοχείο Hanselbauer στο θέρετρο Bad Wiessee, κοντά στο Μόναχο. O Hitler ενημερώθηκε από τον Πρόεδρο της χώρας και τον υπουργό Άμυνας ότι το ζήτημα των SA έπρεπε να λυθεί άμεσα, αλλιώς θα κηρυσσόταν στρατιωτικός νόμος και την εξουσία της χώρας θα αναλάμβανε ο στρατός, θέτοντας τέρμα στην πορεία των Ναζί. Την ίδια ώρα οι ηγέτες των SS διέσπειραν φήμες ότι τα SA σχεδίαζαν να καταλάβουν βίαια την εξουσία. Ο αρχηγός των SS, Himmler, πέτυχε κρυφή συμφωνία με τους στρατηγούς των ενόπλων δυνάμεων, ώστε να παράσχουν αυτοί τα όπλα αλλά να απέχουν από τη δράση, αφήνοντας τα SS να «τακτοποιήσουν» το θέμα των SA. Φτάνοντας στο Μόναχο(αυγή Σάββατο 30/06), ο Hitler διέταξε αρχικά να συλληφθούν όσα μέλη των SA βρισκόταν εντός του κτιρίου των Ναζί. Στη συνέχεια κατευθύνθηκε να συναντήσει τον Röhm και τους άλλους ηγέτες των SA. Όλοι συνελήφθησαν από τα SS και μεταφέρθηκαν σε μια φυλακή εκτός Μονάχου όπου αργότερα εκτελέστηκαν από τα SS. Αυτή ήταν η αρχή του αιματηρού διωγμού, ο οποίος υλοποιήθηκε με μαζικές συλλήψεις και δεκάδες εκτελέσεις στελεχών των SA από τα SS. Απώτερος στόχος του ήταν να τους εξαφανίσει από προσώπου γης. Ο Hitler εισέβαλε ο ίδιος στο δωμάτιο του Röhm και τον συνέλαβε επ' αυτοφώρω στο κρεβάτι με 2 νεαρούς. Ο Röhm ήταν γνωστός για τη σεξουαλική του ιδιαιτερότητα(ομοφυλοφιλία), η οποία προκαλούσε πονοκεφάλους στα ηγετικά κλιμάκια του Ναζιστικού Κόμματος. Μόλις αντίκρισε το θέαμα, ο Hitler φέρεται να του είπε: «Να, ποιοι θέλουν να κυβερνήσουν την Γερμανία!» και αμέσως έδωσε εντολή να τον συλλάβουν. Λέγεται ότι ο ίδιος ο Hitler τον σκότωσε. Τις επόμενες ώρες, πολλά στελέχη των Φαιοχιτώνων συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν χωρίς 2η κουβέντα. Η επιχείρηση Kolibri, λοιπόν, ξεκίνησε με την κατασκευή ενός πλαστού κατηγορητηρίου από τον Heinrich Himmler, πως ο Röhm είχε λάβει 12 εκ μάρκα από την Γαλλία για να ανατρέψει τον Hitler. Το κατηγορητήριο ήταν απαραίτητο, ώστε ο Hitler να πείσει(24/06) τα στελέχη της SS να αναλάβουν την επιχείρηση χωρίς συναισθηματικούς δισταγμούς. Στον φάκελο γινόταν αναφορά στις ομοφυλοφιλικές τάσεις του Röhm, πράγμα ανήκουστο για την εποχή εκείνη. 3 μέρες αργότερα συμφώνησε με τον στρατό για την επιχείρηση, κάτι εύκολο, αφού το στράτευμα ελεγχόταν ακόμα από τους συντηρητικούς αστούς. Ο Hitler συγκέντρωσε(πρωί 30/06) τους ηγέτες των βαυαρικών SA στο Μόναχο και τους άσκησε δριμύτατη κριτική, επειδή δήθεν αδυνατούσαν να επιβάλουν τη ναζιστική τάξη στους δρόμους της πόλης. Αυτή ήταν η αρχή του διωγμού, ο οποίος υλοποιήθηκε με μαζικές συλλήψεις και δεκάδες εκτελέσεις στελεχών των SA από τους άνδρες των SS χωρίς καν δίκη. Μέσα στην αναταραχή, ο Hitler βρήκε την ευκαιρία να εξοντώσει και πολιτικούς αντιπάλους του που δεν είχαν σχέση με την οργάνωση(π.χ.  Gregor Strasser, στρατηγός Ferdinand von Bredow, πρ. καγκελάριος Kurt von Schleicher και πρ. πρωθυπουργός της Βαυαρίας Gustav Ritter von Kahr). Ο Röhm συνελήφθη στο εξοχικό του και οδηγήθηκε στη φυλακή Stadelheim του Μονάχου, χωρίς να αντιλαμβάνεται τι έχει συμβεί. Ο επικεφαλής των δεσμοφυλάκων Theodor Eicke άφησε στο κελί ένα πιστόλι με μια σφαίρα και αποχώρησε, προσδοκώντας ότι ο Röhm θα αυτοκτονούσε. Κάτι τέτοιο δε συνέβη και τελικά εκτελέσθηκε(02/07). Ο συνολικός αριθμός των θυμάτων δεν δημοσιεύθηκε. Ο νέος αρχηγός των SA, Victor Lutze, είπε αργότερα ότι εκτελέσθηκαν 81 άτομα. Σήμερα υπολογίζεται ότι στις 3 ημέρες δολοφονήθηκαν 200-1.000 άνθρωποι από την SS με βοήθεια από τη μυστική αστυνομία(Gestapo) και τον στρατό. ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ Στα ΜΜΕ  ο Hitler παρουσιάσθηκε ως θύμα συνωμοσίας του Röhm. Ο Hitler ανακοίνωσε (13/07/1934) στο γερμανικό λαό ότι 61 άτομα εκτελέστηκαν για την εναντίον του συνωμοσία, 13 σκοτώθηκαν, ενώ προσπαθούσαν να αποφύγουν τη σύλληψη και 3 αυτοκτόνησαν. Σύνολο 77. Ορισμένοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό των εκτελεσθέντων σε 400. Ο Hitler, με αρκετή δόση αλαζονείας, δικαιολόγησε την πράξη του: «Αν κάποιος με ρωτήσει γιατί δεν έστειλα τους συνωμότες στη δικαιοσύνη, ένα έχω να τους πω: Είμαι υπεύθυνος για τη μοίρα του γερμανικού λαού και γι' αυτό έγινα ο υπέρτατος κριτής» Με τις αιματηρές εκκαθαρίσεις τη Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών, το ναζιστικό κόμμα επέβαλε τον απόλυτο έλεγχό του στο κράτος, ο Hitler έγινε ο αναμφισβήτητος κυρίαρχος του κόμματος και κέρδισε την εμπιστοσύνη του στρατού. Τα SS ανεξαρτητοποιήθηκαν από την SA, που υποβαθμίστηκε στη ναζιστική κρατική και κομματική δομή. Κράτος και Κόμμα στη Γερμανία ήταν πλήρως προετοιμασμένα για να χρησιμοποιήσουν την ωμή και κτηνώδη βία τους, για να εκπληρώσουν τους πολιτικούς τους στόχους. Η Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών νομιμοποιήθηκε(03/07) ως αυτοάμυνα του κράτους βάσει του Εξουσιοδοτικού Νόμου(Ermächtigungsgesetz), ενός νόμου του συντάγματος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης(1919-33) που, τυπικά, ήταν ακόμα εν ισχύ. Μετά τα γεγονότα έγινε πλέον φανερό ότι η Γερμανία είχε μεταμορφωθεί σε κράτος όπου κυβερνούσε η αυθαιρεσία. Ο καγκελάριος Hitler διέταξε την εκτέλεση ανθρώπων(έστω και τραμπούκων) δίχως δικαστική απόφαση, πράγμα που φανερώνει ότι ακόμα και το σύστημα δικαίου της χώρας είχε πλέον πέσει θύμα του Συγχρονισμού(Gleichschaltung). To Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα(ναζί) εδραίωσε απόλυτη κυριαρχία σε όλους τους τομείς της γερμανικής κοινωνίας και οικονομίας. Σε εσωκομματικό επίπεδο, η εξόντωση του Röhm απάλλαξε τον Hitler από τα «πολιτικά βαρίδια» της περιόδου που βρισκόταν στην αντιπολίτευση και διευκόλυνε τη συνεννόησή του με το πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό κατεστημένο. Μετά το «Πραξικόπημα του Röhm» η SA έχασε οριστικά τη σημασία της και η SS απέκτησε βασικό ρόλο στη Ναζιστική Γερμανία.
Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών(αφήγηση) Μια φάλαγγα από καμιά δεκαριά αυτοκίνητα βγαίνει νότια του Μονάχου και κατευθύνεται προς το θέρετρο του Wiessee στις όχθες της λίμνης Tegern. Στα περισσότερα αυτοκίνητα ξεπροβάλλουν μυδράλια και στο μπροστινό δίπλα από τον σοφέρ κάθεται σιωπηλός ο Hitler. Τα αυτοκίνητα σταματούν μπροστά σε ένα ξενοδοχείο βουτηγμένο στην πρωινή σιωπή. Δεν είναι καλά-καλά 7 η ώρα και μπρος στην είσοδο του κτιρίου 2 φρουροί των SA αναπηδούν σαστισμένοι καθώς βλέπουν τον Führer να προχωρεί καταπάνω του και του παρουσιάζουν όπλα. Ο Hitler τους αγνοεί και μπαίνει στο κτίριο ακολουθούμενος από μια κουστωδία αντρών των SS. Ζητάει να του δείξουν το δωμάτιο που κοιμάται ο Ernst Röhm. Η πόρτα δεν είναι κλειδωμένη και ο Hitler την ανοίγει απότομα. Ξυπνημένος απότομα ο αρχηγός των ταγμάτων εφόδου(SA), ο παλιός σύντροφος στον αγώνα, ο παλιόφιλος, ο μόνος συνεργάτης που ο Hitler του μιλούσε στον ενικό, ορθώνει το τεράστιο κορμί του το διάστικτο από ουλές. Σαστισμένος και πριν προλάβει να μιλήσει ο Hitler τον περιλούζει με βρισιές. Άντρες των SS που έχουν μπει στο δωμάτιο , του περνούν χειροπέδες και τον σέρνουν έξω προς ένα λεωφορείο που περνούσε τυχαία(;) και το επέταξαν. Μέσα σ’ αυτό σωριάζουν κι άλλους αρχηγούς των SA που συλλαμβάνουν στα άλλα δωμάτια του ξενοδοχείου. Πυροβολισμοί αντηχούν στο κτίριο και 2 σώματα κείτονται κάτω. Το αίμα του Heines, αρχηγού των SA Σιλεσίας ενώνεται με το αίμα του νεαρού σοφέρ του. Τους βρήκαν να κοιμούνται αγκαλιασμένοι και όταν κάποιος από τους 2 θέλησε να αντιδράσει στην σύλληψη τους, τους πυροβόλησαν(σημ. Ο Röhm ήταν γνωστός για την ομοφυλοφιλία του, πράγμα που ποτέ δεν έκρυψε και για αυτόν ο κόσμος υπήρχε αποκλειστικά στην αντρική έκδοση. Αποτέλεσε μια από τις αφορμές για την εξόντωσή του). Η αναταραχή κράτησε το πολύ μια ώρα. Σιωπηλός ο Hitler παίρνει το δρόμο της επιστροφής για το Μόναχο ακολουθούμενος πάντα από την συνοδεία του και λεωφορείο με του συλληφθέντες. Κατευθύνεται στο υπουργείο Εσωτερικών της Βαυαρίας. Μια ομάδα 800 επίλεκτων των SS με διοικητή τον Sepp Dietrich(το 1941 θα μπει σαν αρχηγός των δυνάμεων κατοχής στην Αθήνα) το έχουν ήδη καταλάβει καθώς και το κοντινό κτίριο των φυλακών του Stadelheim. Απίστευτη κινητικότητα επικρατεί ανάμεσα στα 2 κτίρια. Λίστες με ονόματα περνούν και τσεκάρονται από το χέρι του Hitler και τα SS του Dietrich πιάνουν δουλειά . Δεν προλαβαίνουν να κουβαλούν αγουροξυπνημένους «αξιωματικούς» των SA και τα αποσπάσματα πιάνουν δουλειά. Το σκηνικό είναι πάντα το ίδιο. Ένα απόσπασμα από 8 μαυροφορεμένους άντρες των SS-οι 4 έχουν στα ντουφέκια τους αληθινές σφαίρες-. Παρατάσσονται σε γραμμή προς τον κατάδικο. Μια σύντομη διαταγή ακούγεται και πυρ. Τα περισσότερα θύματα της εκκαθάρισης αστραπής δεν παίρνουν χαμπάρι τι τους βρήκε. Ο υψηλόβαθμος των SA August Schneidhuber ουρλιάζει στους εκτελεστές του «Δεν ξέρω τι γίνεται, αλλά σημαδέψτε τουλάχιστον καλά, γουρούνια». Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι έγινε πραξικόπημα εναντίον του Hitler και φωνάζουν Heil Hitler πριν σωριαστούν νεκροί. Όσο για τον Röhm ο Αδόλφος του επιφυλάσσει ευνοϊκότερη μεταχείριση. Διατάζει να του ακουμπήσουν ένα περίστροφο στο κελί του για να αυτοκτονήσει «αξιοπρεπώς». Αλλά ο Röhm δεν τα γουστάρει αυτά. Πετάει κάτω το περίστροφο και ουρλιάζει «Αν πρέπει να σκοτωθώ, ας με σκοτώσει ο ίδιος ο Αδόλφος». 2 αξιωματικοί των SS μπαίνουν τότε στο κελί του  και αδειάζουν τα όπλα τους πάνω στον Röhm. Όλο το απόγευμα εκείνης της μέρας κυλάει χωρίς να σταματήσουν οι πυροβολισμοί από το Stadelheim. Ο Hitler ανησυχεί. Στο Μόναχο η δουλειά τελειώνει αλλά δεν γνωρίζει ακόμα τι γίνεται στο Βερολίνο που την δουλειά έχουν αναλάβει να διεκπεραιώσουν οι Himmler και Göring. Κάποια στιγμή επικοινωνεί με Βερολίνο και ο Himmler στο τηλέφωνο πληροφορεί «Mein Führer, αναγκαστήκαμε να επεκτείνουμε την αποστολή». Και στο Βερολίνο όπως ήταν προγραμματισμένο η επιχείρηση ξεκίνησε από τα ξημερώματα. Τα SS με την συνδρομή της Gestapo του Göring ακολούθησαν την ίδια μέθοδο. Μόνο που μαζί με τους αξιωματικούς των SA φρόντισαν να «λύσουν» και κάποιες παλιές διαφορές. Κατάλογοι και φάκελοι πηγαινοέρχονται προς το κτίριο της Σχολής Ευελπίδων που καταλήφθηκε με την ανοχή του στρατού και μεταβλήθηκε σε φυλακή, με μια μονότονη εντολή «Schiessen, Schiessen» (τουφεκίστε, τουφεκίστε). Λέγεται ότι το μακελειό πήρε τέτοιες διαστάσεις που μερικοί από τους εκτελεστές των SS σωριάζονταν κάτω με νευρικούς σπασμούς και χρειάστηκε μέρες πολλές να καθαριστούν οι τοίχοι και το έδαφος από το αίμα των θυμάτων. Οι νεκροί αυτής της ημέρας και της νύχτας που θα ακολουθήσει ξεπέρασαν τους 1.000. Όλη η ηγεσία των SA εξοντώθηκε. Ανάμεσά τους και ο «στρατηγός» Karl Ernst αρχηγός των SA Βερολίνου (δολοφονήθηκε ενώ ξεκινούσε το γαμήλιο ταξίδι του) ο μοναδικός που γνώριζε πραγματικά ποιος έβαλε την πυρκαγιά στο κτίριο της Reichstag(Γερμανική Βουλή) παραμονές των εκλογών, που προκάλεσε το σοκ στην κοινή γνώμη και έκανε τον Hitler απόλυτο κυρίαρχο της Γερμανίας. Καμιά δεκαριά μόνο γλύτωσαν που η τύχη το έφερε να ποντάρουν στο ανατέλλον άστρο του αρχηγού των SS και να προδώσουν έγκαιρα, τον Röhm και τους συναγωνιστές τους. Δολοφονήθηκαν ο πρώην πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου της Βαυαρίας von Kahr, που έκανε 10 χρόνια πριν, να αποτύχει το πραξικόπημα της μπυραρίας, ο στρατηγός von Schleicher, ο τελευταίος καγκελάριος πριν τον von Schleicher-προσπάθησε να γκρεμίσει το Ναζιστικό καθεστώς-, ο παλιός αρχηγός του Ναζιστικού κόμματος Gregor Strasser, που είχε διακόψει επαφές με τον Αδόλφο. Ο Hitler ήταν νονός των 2 δίδυμων παιδιών του και λέγεται ότι αργότερα ένα από τα δίδυμα όταν έμαθε τον υπεύθυνο του φόνου του πατέρα του είπε το ανατριχιαστικό «στο κάτω-κάτω είναι ο Führer μας», στενοί συνεργάτες των παραπάνω, ο αρχηγός των καθολικών του Βερολίνου Erich Klausener στενότατος συνεργάτης του von Papen(αντικαγκελάριος) και προϊστάμενος του ιδιαίτερου του γραφείου. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο προς τον αντικαγκελάριο. «Κάτσε καλά γιατί θα σε πάρει ο διάολος», ο πάτερ Stempfle αποσχηματισμένος Ιησουίτης και παλιός συνεργάτης του Hitler. Γνώριζε για κάτι ανήθικα γράμματα που είχε γράψει παλιά ο Αδόλφος στην ανιψιά του Gelly, πολίτες που βρέθηκαν σε λάθος σημείο την λάθος ώρα. Τι ήταν, όμως, αυτό που έκανε τον Hitler να προχωρήσει σε αυτό το μακελειό; Η επίσημη εκδοχή των Ναζί μιλά για απόπειρα πραξικοπήματος, ύστερα από συνωμοσία σε συνεννόηση με δεξιούς και αριστερούς κύκλους υποκινούμενη από μια ξένη δύναμη(Γάλλοι). Γίνεται αναφορά στην σεξουαλική διαφθορά των SA και γενικόλογες προδοσίες. Για τον Schleicher επειδή ήταν βαριά η εξόντωσή του, η εκδοχή ανέφερε ότι συνωμότησε εναντίον του καθεστώτος και έκανε το λάθος να αντισταθεί στην σύλληψή του. Η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική. Η δύναμη των 4 εκ SA ανησυχούσε τον Hitler και από την στιγμή που έγινε παντοδύναμος η αποστολή τους είχε τελειώσει. Έτσι δεν ήθελε και πολύ να πιστέψει τις εκθέσεις των Himmler και Göring για δήθεν συνωμοσίες. Ο Röhm στέκονταν εμπόδιο στις φιλοδοξίες και των 2. Ο πιο κερδισμένος από την ιστορία βγήκε ο Himmler και τα SS που το αμέσως επόμενο διάστημα εξαργύρωσαν και με το παραπάνω την απόλυτη πίστη τους στον Αδόλφο. Τα SA έγιναν ιστορία. Το «αστείο» της περίπτωσης ήταν ότι ο ύμνος τους έλεγε «Ας τροχίσουμε τα μεγάλα μαχαίρια μας στην άκρη του πεζοδρομίου. Και σαν έρθ' η ώρα της τιμωρίας, θα βρεθούμε έτοιμη για την σφαγή»! Την 30/06/1934 την «Nύχτα των μεγάλων μαχαιριών»(αν και οι περισσότερες σφαγές έγιναν με το φώς της ημέρας) η Γερμανία μπήκε στον γύψο και η ταφόπλακα στο τάφο της Δημοκρατίας έκλεισε οριστικά. Η βία και η τρομοκρατία των Ναζί θα γίνει καθημερινό φαινόμενο και οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου ένας-ένας θα εγκαταλείψουν την χώρα.