Γερμανικός Μηδενισμός & Ευρώπη

Γερμανικός Μηδενισμός & Ευρώπη

«Εάν δεν έρθει κάποιο μήνυμα ελπίδας από τη Γερμανία και οι Ιταλοί χάσουν την υπομονή τους, τότε θα απελευθερωθούν πολιτικές δυνάμεις που θα οδηγήσουν την Ευρώπη και το ευρώ στην κόλαση» είπε ο Monti κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών. Η δήλωση αυτή έγινε λίγες ώρες μετά την κυνική δήλωση της κ. Merkel «όσο ζω εγώ δεν θα υπάρξουν ευρωομόλογα», δείχνοντας το χάσμα συμφερόντων και απόψεων Β-Ν. Αλήθεια, πόση διάρκεια ζωής μπορεί να έχει μια Ένωση Χωρών με το ίδιο νόμισμα, όταν κάποια μέλη της, όπως η Γερμανία δανείζονται με 0,1 % και κάποια άλλα με 6% έως και 16%; Πόσο ρεαλιστική μπορεί να είναι η πρόταση της Γερμανίας να γίνουν όλες οι οικονομίες των χωρών του Ν το ίδιο ανταγωνιστικές με τη  γερμανική, μ’ αυτές τις διαφορές στα επιτόκια δανεισμού, με μειώσεις μισθών και συντάξεων, με ευέλικτες-μεσαιωνικές μορφές εργασίας και με όλους τους οικονομικούς δείκτες αρνητικούς; Πως θα παραχθεί περισσότερος πλούτος στις χώρες του Ν, με εκατομμύρια νέους ανθρώπους εκτός παραγωγικής διαδικασίας και με την μαζική εκροή των καλύτερων προς το Β;  Το μοντέλο ανάπτυξης που θέλουν να επιβάλουν οι Γερμανοί στα υπόλοιπα κράτη μέλη θυμίζει εκείνο όλων των προηγούμενων αυτοκρατοριών, όπου οι επαρχίες της περιφέρειας δούλευαν για την ευμάρεια του Κέντρου, με μια διαφορά όμως. Όλες οι αυτοκρατορίες, ακόμα και οι πιο στυγνές, δημιουργήθηκαν και καθιερώθηκαν αφού πρώτα έπεισαν τους υποτελείς λαούς για το κοινό συμφέρον σεβόμενοι κάποιες αρχές ισονομίας. Ένας λόγος που απέτυχαν όλες οι προσπάθειες των Γερμανών να δημιουργήσουν μια δική τους αυτοκρατορία, ήταν η εκ των προτέρων ηγεμονική-κυνική συμπεριφορά τους που τρόμαζε κι αυτό κάνουν και τώρα. Παραφράζοντας τον Nietzsche θα μπορούσαμε να πούμε πως «οι Γερμανοί προτιμούν να επιθυμούν το τίποτα από το να μην επιθυμούν τίποτα». Δεν είναι τυχαίο ότι, «ο Γερμανός είναι ο μόνος που μπορεί να κατεδαφίσει και να ανατρέψει τον ίδιο του τον εαυτό αφού γι αυτόν, καταστροφή σημαίνει δημιουργία»(Max Stirner).