ΔΙΑΛΥΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ…

ΔΙΑΛΥΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ…

Τι γιορτάζετε στο Maastricht αλήθεια; Τι έχει μείνει από την Συνθήκη αυτή(08/12/1992); Ούτε ηγέτες, ούτε όραμα, ούτε ένωση! Το όνειρο των λαών της ήταν μια ένωση πολιτισμών, ιδανικών, των καλών στοιχείων γενικά κάθε λαού μα, ΚΥΡΙΩΣ και ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ, δημοκρατία, ελευθερία, ισότητα, ανθρώπινα δικαιώματα. Όλες οι αξίες που μετά κόπων και ΠΟΛΛΩΝ βασάνων αποκτήθηκαν και υπεγράφησαν πρώτα με το αίμα και τον αγώνα των Ευρωπαίων ΕΙΔΙΚΑ στον Β’ ΠΠ. Πλέον στην «Ενωμένη» Ευρώπη έχει ξυπνήσει το τέρας του γερμανικού εθνικισμού και σαρώνει τα πάντα. Αντί για θέσεις και αλήθειες η γερμανική κυβέρνηση επέλεξε τον δρόμο του ηγεμονισμού και της προπαγάνδας και της απομύζησης πόρων από κράτη που κατέστησε αδύναμα(και ήταν, λόγω έλλειψης ηγεσιών) ειδικά από την δεκαετία του 1990 μέσω των πολυεθνικών της και, στην ελληνική περίπτωση, μέσω των εταιρειών εξοπλιστικών προγραμμάτων. Πάλι η Γερμανία αποφάσισε ότι στην Γηραιά Ήπειρο υπάρχουν «ανώτεροι» και «κατώτεροι», «καλοί» και «κακοί», «τεμπέληδες» και «εργατικοί». Και βέβαια αυτοί ήταν οι Έλληνες. Αντί να κάνει πολιτική η Merkel έκανε φθηνή επίδειξη λαϊκισμού, ρατσισμού και παρανοϊκής αντιευρωπαϊκής σκέψης. Την ακολούθησαν και άλλοι «δορυφόροι» της(σε αντίθεση με τους «Έλληνες» στα τέσσερα μπρος της σκυμμένους «πολιτικούς» είναι σκλάβοι πολυτελείας και επιλέγουν την στάση απέναντί της). Και την ακολουθεί πιστά, κάνοντας τον ίσο, ο Πρόεδρος της Γαλλίας Sarkozy. Από την άλλη έχουμε τους ΜΗ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΥΣ χαρτογιακάδες των Βρυξελλών, που στα προηγούμενα πόστα τους απέτυχαν(Barozo, Van Rompuy, Rehn), να μας εκβιάζουν, απειλούν, προσβάλλουν και κάνουν επίδειξη αντιδημοκρατικής σκέψης και απαίτησης για υποταγή στις «αγορές» και τους υπευθύνους ουσιαστικά της κρίσης ΤΟΥΣ και της διάλυσής μας. Και μέσα σ’ αυτά, οι λαοί δεν ακούστηκαν ποτέ ουσιαστικά. Αλλά φόβισαν με την ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ τους, σίγουρα, τους «ηγέτες». Οι υγιείς φωνές Ευρωπαίων με αγάπη στο όνειρο της Ενωμένης Ευρώπης σε ΟΛΗ την Γηραιά Ήπειρο έχουν αντικατασταθεί, με εξαίρεση το διαδίκτυο και κάποια ντοκιμαντέρ, από τις ακραίες και κατευθυνόμενες φωνές(ειδικά σε Ελλάδα και Γερμανία), ακόμα και εξόδου μιας χώρας από την Ευρωζώνη(θα διαλυθεί μόνη της, επομένως θα βγούμε αναγκαστικά ΟΛΟΙ, με αυτούς τους γελοίους) ή και την ΕΕ(και ας είναι ιδρυτικό μέλος όπως η Βρετανία) ή απαίτησης ως ενέχυρο μνημείων ή εδαφών ως ενέχυρο, εγγύηση για δάνεια. Χρειαζόμαστε αυτές τις φωνές τις ανεξάρτητες, γιατί αυτές και οι λαοί είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΕ, όχι αυτοί οι άχρηστοι αχυράνθρωποι που πάλι δεν θα κάνουν τίποτα στην 14^η Σύνοδο Πάτων στις Βρυξέλλες. Να χαίρονται την Ευρώπη 20 χρόνια μετά το Maastricht. Ανεργία, φτώχεια, εγκληματικότητα, απαισιοδοξία, αβεβαιότητα, ψυχολογικά προβλήματα, αυτοκτονίες, πείνα, άστεγοι, είναι τα «στολίδια» των φετινών Χριστουγέννων. Αφιερωμένο στην μέρα(άσχημη, καθότι σα σήμερα, το 1980, δολοφονήθηκε ο οραματιστής καλλιτέχνης John Lennon) της αρπαγής της Ευρώπης από τους σύγχρονους δικτάτορες.

Απόστασε το χέρι μου από το να μουντζώνω

και σάλιο δεν μου έμεινε από το φτύσε φτύσε,

αλλ’ έως τώρα τίποτε μ’ αυτά δεν κατορθώνω,

και σύ, Ευρώπη, μας γελάς και πάντα ίδια είσαι.

Και απορώ, μα το σταυρό, πώς ως αυτή την ώρα

και άλλα δεν μας έστειλες εδώ Θωρακοφόρα.

Προθύμως σας εκάμαμεν εκείνο που ζητείτε

και αν δεν μας πιστεύετε, κοπιάσετε να δήτε

ποία ειρήνη κατ’ αυτάς στο κράτος βασιλεύει

και πώς καθένας ήσυχα γλεντά και χουζουρεύει.

Ήλθε το άντε στάτους κβο με τόσας αναπαύσεις

και άρχισαν να γίνονται διορισμοί και παύσεις.

Λοιπόν, τί άλλο από μας, Ευρώπη, απαιτείς

κι ακόμη από το λαιμό πιασμένους μας κρατείς;

Θέλεις λοιπόν να ζήσωμε χωρίς πολιτικήν

και ως στρατόν να έχωμε την χωροφυλακήν

κι ουδέ ο ρήτωρ Κωνσταντής ν’ ακούγεται παρλάρων

διά το πραξικόπημα εκείνο των Βουλγάρων;

Εσύ, βρε καγκελλάριε των σαχλο-Γερμανών (σχόλιο: στίχοι για την Merkel)

σύ εναντίον μας κινείς και γην και ουρανόν

εσύ, διαόλου αλεπού, που ψόφος δεν σε πιάνει

εσύ κρατάς κατάκλειστο το κάθε μας λιμάνι,

και όλα τα καράβια σου εις τα νερά μας στέλλεις,

διότι έτσι αγαπάς, διότι έτσι θέλεις.

Εσύ, βρε καγκελλάριε, εσύ, βρε Μαμελούκε,

εσύ, πανευγενέστατε της Δύσεως Τραμπούκε,

παίζεις και πάλι πρόστυχο και βρώμικο παιχνίδι

και του κυρίου Γλάδστωνος του πάει ριπιπίδι

κι αισθάνεται το βάρος σου ο σβέρκος κάθε ράχης.

αλλ’ έστι δίκης οφθαλμός, που κακό ψόφο νάχεις.