Η «ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΕΙΑ» ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ…

Η «ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΕΙΑ» ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ…

Μας γύρισαν 177 χρόνια πίσω! Όταν, στις 01/12/1834, ο Βαυαρός Όθωνας έφτασε στην Αθήνα, και λίγο πριν στο Ναύπλιο, για να «κυβερνήσει» υπό τις εντολές της τότε Μεγάλης Δύναμης Αγγλίας το νέο τύπου εθνικό κράτος της Ελλάδας(προτεκτοράτο της ουσιαστικά). Επειδή ο βασιλιάς ήταν ανήλικος, ήρθαν στην πατρίδα μας και 3 αντιβασιλείς από την Αυλή του βασιλιά πατέρα του(Λουδοβίκος Α’ της Βαυαρίας). Οι Armansberg, Mauer και Eideck ουσιαστικά κατέστρεψαν το ανύπαρκτο διεθνώς «κράτος» με τις σπατάλες τους και την συνεργασία τους με διεφθαρμένους «Έλληνες» παράγοντες. Χάρη στην αυταρχική τους δράση, η Ελλάδα, ήδη χρεωμένη ΠΡΙΝ γίνει «αυτόνομο» και «ανεξάρτητο» κράτος, χρεοκόπησε και μπήκε σε καθεστώς «μνημονίου»(1843). Η κατάσταση αυτή είναι ανατριχιαστικά ίδια με αυτό που μας συμβαίνει τώρα το 2009-11. Μετά από 2 χρόνια σχεδιασμένης επίθεσης εναντίον της αξιοπρέπειας και της ανεξαρτησίας μας(για την οποία παλέψαμε μόνοι, ενάντια σε προδότες και εχθρούς εξωτερικούς), η νέα αντιβασιλεία της «αυτοκράτειρας» της Ευρώπης Angela Dorothea Merkel, ήρθε η «αντιβασιλεία» της να ελέγχει τα πάντα στον διεφθαρμένο κρατικό μηχανισμό(που «δουλεύει» όπως πριν την κρίση). Πρώτα ο Horst Reichenbach και τώρα ο Hans-Joachim Fuchtel. Γερμανός υφυπουργός για θέματα Ελλάδας! 2 οι gauleiters. Επίσημος «τίτλος»(γιατί η ευρωπαϊκή απολυταρχία αρέσκεται να ονομάζει με υπέροχους και ευφάνταστους τίτλους τα καθήκοντα του κάθε δυνάστη) «Εντεταλμένος της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης». Και εδώ στο προτεκτοράτο όλοι, αφού πήραμε την 6^η δόση(σωθήκαμε λένε οι δωσίλογοι) και ουσιαστικά η αποστολή της «κυβέρνησης» Παπαδήμου εξετελέσθη, δείχνουν το αληθινό τους πρόσωπο και λένε ξεχάστε τις εκλογές που σας υποσχεθήκαμε για τις 19/02/2011. Και τώρα ετοιμάζονται για μια ακόμα δήλωση υποτέλειας και νέα μνημόνια, μέτρα, χαράτσια στην Σύνοδο «Κορυφής» της 9^ης Δεκεμβρίου(που προβλέπεται «πετυχημένη» όσο της 26^ης-27^ης Οκτωβρίου). Και οι Έλληνες, με κάτι απεργίες, νομίζουν ότι, επειδή πλέον η προπαγάνδα του «τεμπέλη» Έλληνα-δημιουργού της κρίσης και μιάσματος της Ευρώπης, δεν περνάει, θα σωθούν. Λάθος! Τα βασανιστήρια στο νέο Dachau που έφτιαξε η Merkel με τους γερμανοτσολιάδες για τους Έλληνες τώρα αρχίζουν. Η καγκελάριος έχει πάθει ψύχωση με τον ρόλο του αναμορφωτή της Γηραιάς Ηπείρου και θέλει να καταστρέψει τον πιο δύσκολο λαό, τους Έλληνες, γιατί οι Γερμανοί ανέκαθεν μόνο αυτούς και τα καλά τους στοιχεία ζήλευαν. Θέλει αίμα, για παραδειγματισμό των υπολοίπων που θα ακολουθήσουν το ελληνικό πειραματόζωο στον μερκελικό Καιάδα. Και σαν να μην μας έφταναν οι «αντιβασιλείς» ζούμε και κάτι από 1893 με Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο(Τρόικα ΔΝΤ-ΕΕ) και, φυσικά, κατοχή γερμανική. Μόλις τώρα καταλαβαίνει η Ευρώπη, αφού γέλασε μαζί μας και απαίτησε σα αποικιοκράτης μνημεία και εδάφη, ότι το Δ’ Ράιχ είναι εδώ και όχι στο μυαλό, το θολωμένο από την λιτότητα και τον εξευτελισμό, των Ελλήνων. Μήπως ήρθε η ώρα να δουν κάτι παραπάνω από ένα μάτσο, κατά αυτούς, μ** και κ**έλληνες, να διαδηλώνουν; Αφιερωμένο σ’ όσους ελπίζουν ακόμα. Η ελπίδα είναι ακόμα δωρεάν. Μην την χάνετε, είναι το οξυγόνο και η παρηγοριά μας… Δεν θα πεθάνουμε όπως λέει το «σενάριο» των Financial Times… Η Γερμανία θάβει, κυριολεκτικά, το ναζιστικό παρελθόν της, αλλά το χρωστάει και θα πληρώσει… Όλα εδώ πληρώνονται και αυτή την φορά δεν θα δείξουμε, όπως μετά τον Β’ ΠΠ, μεγαλοψυχία στον ηττημένο όπως το 1945! Οι παρακάτω στίχοι είναι του Σαββόπουλου, που έχει γενέθλια σήμερα(02/12). Τους πιστεύω. Εσείς;

Μέρες καλύτερες θα 'ρθούν, το λέει το ένστικτό μου,

αυτό το κάτι μέσα μου, το εντελώς δικό μου.

Χαράζουνε τα πρόσωπα, τα βλέμματα γλυκαίνουν

γιατί ταλαιπωρήθηκαν και τώρα το μαθαίνουν.

Κι αυτοί που μας πληγώσανε, καθώς το φως τελειώνει,

αισθάνονται την μοναξιά που Έλληνες ενώνει

Και δεν ακούν τα κόμματα και το μεγάφωνό τους,

το χτύπο μόνο της καρδιάς που μας βαφτίζει ανθρώπους.

Γιατί είν' η αγάπη δόσιμο και δάκρυ που ματώνει

και πόρτα μισοσκότεινη κι απ' έξω μας κλειδώνει

Ώσπου η δόλια η φωνή να βρει τη ρίζα εκείνη

που χάσαμε κι εγώ κι εσύ σαν Φραγκολεβαντίνοι

Φιλότεχνοι κι αλλήθωροι προς κάποια Δύση πάντα

που παραμόρφωσε γενιές, παλιά κι απ' το τριάντα,

την ώρα που το μέσα μας κοβόταν σαν διαμάντι

στου Καζαντζίδη το λυγμό και στου Παπαδιαμάντη.

Μέρες καλύτερες θα 'ρθούν, το νιώθω στ' αεράκι.

Εκείνο το καρύδι σπάει· άκου και τ' αηδονάκι.

Του πάει το ντέρτι κι ο καημός, η λύπη τού ταιριάζει

μα θέλει και το φάρμακο. Ποιος το 'χει; Το μοιράζει;

Κι εμείς που αριστερίσαμε, ποιο τάχα ήταν το λάθος;

Εφιάλτης ήταν το είδωλο, αλήθεια όμως το πάθος.

Και βούλιαξε στο χείμαρρο, στο δίκιο του πνιγμένο,

και ξάφνου βγήκε απ' τα κλαδιά της πίστης φωτισμένο.

Μέρες καλύτερες θα 'ρθούν, τίποτα πια δε σβήνει

τη δίψα, τη λαχτάρα μου, την εμορφιά μου εκείνη

που μου 'γινε πατρίδα μου, πόλη μου και θεός μου,

ματιά που με κομμάτιασε να ξαναβρώ το φως μου.

Κι αφού τελειώνει η βραδιά, αντίς για καληνύχτα

μαζί ας ταξιδέψουμε στη φλογισμένη νύχτα,

γελώντας και δακρύζοντας για κείνο το ακρογιάλι

να στρώσω να πλαγιάσουμε κεφάλι με κεφάλι.