ΣΑΝ ΓΑΛΛΟΙ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΕΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΚΟΠΗΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΩΣ «ΣΩΤΗΡΕΣ» ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΗΣΑΜΕ ΚΑΙ «ΔΑΝΕΙΖΟΝΤΑΙ» ΩΣ ΚΑΙ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ, ΓΝΩΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΟΥΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΣΙΣΟΥΝ ΤΗΝ «ΟΡΘΟΤΗΤΑ» ΤΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΤΟΥΣ

ΣΑΝ ΓΑΛΛΟΙ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΕΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΚΟΠΗΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΩΣ «ΣΩΤΗΡΕΣ» ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΗΣΑΜΕ ΚΑΙ «ΔΑΝΕΙΖΟΝΤΑΙ» ΩΣ ΚΑΙ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ, ΓΝΩΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΟΥΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΣΙΣΟΥΝ ΤΗΝ «ΟΡΘΟΤΗΤΑ» ΤΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΤΟΥΣ

L Express: Είχε δίκιο η Lagarde για τους Έλληνες Προκλητικό δημοσίευμα για την Ελλάδα δημοσιεύει το γαλλικό περιοδικό L' Express που στηρίζει πλήρως την Christine Lagarde και όσα είπε για τους Έλληνες. Κι ενώ οι πρόσφατες δηλώσεις της Lagarde προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, το περιοδικό διερωτάται τι είπε η επικεφαλής του ΔΝΤ για να ξεσηκώσει τέτοιο σάλο. «Τι είπε η Lagarde και ξεσήκωσε θύελλα; Το αυτονόητο, ότι δηλ. οι Έλληνες δεν πληρώνουν τους φόρους τους και είναι λιγότερο για λύπηση από τα παιδιά της Νιγηρίας»(σχόλιο: βρε συμπόνια για την παλαιά αποικία που ΑΚΟΜΑ κλέβει γαλλική πολυεθνική), αναφέρει το περιοδικό που προσθέτει ότι η επικεφαλής του Ταμείου έπαιξε το ρόλο του κακού, ώστε στη συνέχεια να έρθουν οι Ευρωπαίοι να κάνουν τον καλό «μπας και φοβίσουν τους Έλληνες και ψηφίσουν σωστά». Με τίτλο «το bras de fer της Ελλάδας με την Ευρώπη είναι ένας ασύμμετρος πόλεμος», η συντάκτης του δημοσιεύματος αμφισβητεί όχι μόνο την ένταξή μας στην ευρωζώνη, το 2001, αλλά και την είσοδό μας στην ΕΕ το 1981. «Αυτό το λάθος οφείλεται στον άκρατο ρομαντισμό των Γάλλων, του Valéry Giscard d'Estaing αρχικά, που δεν ήθελε να κλείσει την πόρτα της Ευρώπης στον Πλάτωνα(σχόλιο: ασήμαντες προσωπικότητες) και στη συνέχεια στον Chirac και τον Jospin που καθησύχασαν τους δισταγμούς της ΕΚΤ», υποστηρίζει (σχόλιο: θάβει κανονικά τους ΗΓΕΤΕΣ της χώρας του). Η Ελλάδα ήταν τόσο μικρή χώρα που το ρίσκο έδειχνε να είναι μηδενικό, αναφέρει, κάνοντας λόγο για «λάθος». Μάλιστα, διατείνεται ότι ο «κίνδυνος που εκπροσωπεί η Ελλάδα είναι σαν ένας «ασύμμετρος πόλεμος» στο οικονομικό πεδίο. Όπως στο στρατιωτικό μέτωπο συγκρούονται 2 αντίθετοι διαμετρικά πόλοι, πχ. οι Taliban και οι ΗΠΑ, έτσι και μια μικρή δύναμη μπορεί να οδηγήσει σε αποτυχία ή και να γκρεμίσει τον γίγαντα». Εντύπωση προκαλεί και ο πρόλογος της αρθρογράφου, που επικαλείται ένα κείμενο του ακαδημαϊκού Edmond About. «Η Ελλάδα είναι το μόνο παράδειγμα χώρας που ζει σε πτώχευση από την ημέρα της ίδρυσής της. Όλοι οι προϋπολογισμοί κλείνουν με έλλειμμα. Μόνο οι Προστάτιδες Δυνάμεις μπορούν να εγγυηθούν για την φερεγγυότητά της ώστε να διαπραγματευτεί δάνεια με το εξωτερικό», έγραφε ο About, προσθέτοντας ότι μόλις πάρουμε τα δάνεια, η κυβέρνηση τα σπαταλά, χωρίς όφελος για τη χώρα(σχόλιο: ο «προστάτης» διαβάζει(;) την ιστορία όπως τον βολεύει, βάζοντας λαό και πολιτικούς στο ίδιο τσουβάλι).

Υ.Γ.: δεν μας χάρισε ΚΑΝΕΝΑΣ την θέση στην Ευρώπη madame Christine Kerdellant(η αρθρογράφος). Λίγη ιστορία δεν βλάπτει. Ο ρομαντισμός των Γάλλων δηλ. είναι μειονέκτημα; Είναι για λύπηση και κρίμα για μια τόσο όμορφη χώρα να της χαλάνε κάτι φυλλάδες την μόστρα. Ας διαβάσουν λίγο πόσα πήραν οι τράπεζές τους, πόσα έκλεψαν και κατέχουν παράνομα, βγάζοντας δις, στα μουσεία τους, από την εποχή της Επανάστασης-και πιο πριν- και ας αφήσουν τις υποδείξεις και τις ιστορικές αναφορές οι Ευρωπαίοι νέο-αποικιοκράτες. Αν δεν μας θέλουν, να σταματήσουν να χρησιμοποιούν ελληνικές λέξεις, ελληνικά επιτεύγματα, να μας επιστρέψουν τα χρήματα και τα αρχαία και όσα χρήματα έβγαλαν εκθέτοντάς τα στα μουσεία που έφτιαξαν ΕΙΔΙΚΑ γι’ αυτά και την εκμετάλλευσή τους ΚΑΙ ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ και ας κλείσουν τα σύνορα της πρώην Ευρώπης που πρέπει να βρουν άλλο όνομα, όπως και άλλο όνομα για την οργάνωσή τους και την χρήση κάποιας μορφής χρήματος(γιατί πολιτική και οικονομία είναι ελληνικά). ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΧΩΡΕΣ Διδάγματα από τη σύγχρονη οικονομική ιστορία Tου Γιαννη Στουρναρα* Οι σημερινές δύσκολες συνθήκες για την ελληνική οικονομία έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον όλου του κόσμου για το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα. Εκατοντάδες αναλύσεις έχουν δει το φως της διεθνούς και εγχώριας δημοσιότητας, άλλες αισιόδοξες, άλλες απαισιόδοξες, άλλες καλοπροαίρετες, άλλες κακοπροαίρετες. Στο σημερινό άρθρο δεν παρουσιάζονται τεχνοκρατικά επιχειρήματα για τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας να ξεπεράσει την κρίση της, αλλά επιχειρήματα που αντλούνται από τη σύγχρονη ιστορία, οικονομική και πολιτική, αυτού του τόπου. Η απόκτηση εθνικής ανεξαρτησίας(1830) βρήκε την Ελλάδα μια εξαιρετικά φτωχή αγροτική χώρα, που αγωνιζόταν να βρει τη θέση της στο ευρωπαϊκό πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό γίγνεσθαι. Την εποχή εκείνη, οι περισσότεροι από τους σημερινούς εταίρους της στην Ευρωζώνη ήταν ανεπτυγμένες οικονομίες. Οι οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα(μέσα 19^ου-μέσα 20^ου αι.) συνδέθηκαν, όπως σε όλη την Ευρώπη άλλωστε, με συνεχείς πολέμους, τοπικούς ή παγκόσμιους, εθνικούς διχασμούς που οδήγησαν σε εθνικές καταστροφές, εμφύλιους σπαραγμούς, στρατιωτικά πραξικοπήματα και δικτατορίες, που επέφεραν πολλά οικονομικά δεινά στον τόπο. Στο πλαίσιο αυτών των ιστορικών συνθηκών, η Ελλάδα, από την ανεξαρτησία της(1830) μέχρι σήμερα, χρεοκόπησε 5 φορές, ενώ το χρονικό διάστημα που βρισκόταν επισήμως σε χρεοκοπία ήταν το μισό(50%), περίπου, αυτής της περιόδου. Η ευρωπαϊκή χώρα με τη δεύτερη μεγαλύτερη περίοδο σε κατάσταση χρεοκοπίας το ίδιο χρονικό διάστημα είναι η Ισπανία, με ποσοστό ετών σε χρεοκοπία 24%, αν και ο αριθμός των στάσεων πληρωμών της Ισπανίας ήταν μεγαλύτερος από αυτόν της Ελλάδας, 13. Η Αυστρία χρεοκόπησε την ίδια περίοδο 7 φορές, αλλά με ποσοστό ετών σε χρεοκοπία 17,5% στο σύνολο της υπό εξέταση περιόδου. Η Γερμανία χρεοκόπησε 8 φορές, με ποσοστό ετών σε χρεοκοπία 13% του συνόλου. Στη γενικευμένη χρεοκοπία του 1932 για παράδειγμα, η στάση πληρωμών της Ελλάδας έλαβε τη μορφή της μείωσης των οφειλόμενων τόκων του εσωτερικού χρέους κατά 75%(Το εσωτερικό χρέος τότε ήταν το 25% του συνολικού χρέους). Η Αγγλία, αντιθέτως, ενοποίησε όλο το χρέος της και το μετέτρεψε σε χρέος χωρίς λήξη(perpetuity), με επιτόκιο 3,5%. Ενδιαφέρον στοιχείο επίσης είναι ότι από την ανεξαρτησία της μέχρι σήμερα, η Ελλάδα γνώρισε σχετικά πολύ λίγες τραπεζικές κρίσεις, 2, όταν το Βέλγιο και η Δανία γνώρισαν 10, η Γαλλία 15, η Γερμανία 8 η Ιταλία 11, η Αγγλία 12, η Ισπανία 8. Αυτό που εντυπωσιάζει όμως είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα σχεδόν διπλασίασε, από το 1913 μέχρι σήμερα, το μερίδιο της παραγωγής της(εθνικό προϊόν) στην παγκόσμια παραγωγή: Από 0,32%(1913) σε περίπου 0,37%(1990) και σε περίπου 0,6% σήμερα, με τη μεγαλύτερη βελτίωση να έχει σημειωθεί μεταξύ 2000 και 2004(από 0,4%(2000) σε 0,55%(2004)). Δηλ., παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα γνώρισε συγκριτικά περισσότερους πολέμους, εθνικούς διχασμούς, εμφύλιους σπαραγμούς και καταστροφές σε σύγκριση με τους περισσότερους από τους εταίρους της στην Ευρωζώνη, κατόρθωσε να βελτιώσει το μερίδιό της στο παγκόσμιο προϊόν. Οι μόνες άλλες χώρες της Ευρωζώνης που βελτίωσαν το μερίδιό τους ήταν η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Φινλανδία και η Ολλανδία. Τις μεγαλύτερες απώλειες είχαν η Γερμανία, το Βέλγιο και η Γαλλία(Τα εξαιρετικά χρήσιμα αυτά συγκριτικά στοιχεία βρίσκονται στο βιβλίο των Reinhart and Roggoff (2009): «This time is different»(Princeton). Αν κάτι προκύπτει από τα παραπάνω, είναι ότι η Ελλάδα, παρά τις μεγάλες περιόδους πολέμων, καταστροφών, εθνικών διχασμών και εμφυλίων σπαραγμών, είχε και χρονικά διαστήματα έντονης δημιουργίας, όπως αυτά των βενιζελικών περιόδων, της περιόδου 1953-67, καθώς και της μεταπολιτευτικής περιόδου. Κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων μπόρεσε, από μια μικρή επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που εκτεινόταν από την Στερεά μέχρι την Πελοπόννησο(το «Ελλαδικόν» όπως ονομαζόταν) το 1830, να είναι σήμερα μέσα στις 25 πλουσιότερες χώρες του πλανήτη με βάση το κατά κεφαλήν εισόδημα σε μονάδες ισοδύναμης αγοραστικής δύναμης. Αυτή η ιστορική διαπίστωση είθε να λειτουργήσει ως αχτίδα φωτός στις δύσκολες συνθήκες που περνάμε σήμερα. Κυρίως όμως να μας υπενθυμίσει πόσο απελπιστικά μικρό ήταν τελικά το διάστημα που επικράτησαν συνθήκες ομοψυχίας και συναίνεσης, οι οποίες δημιούργησαν τις κατάλληλες συνθήκες για την έξοδο της Ελλάδας από τις τόσες κρίσεις που γνώρισε. *Ο κ. Γιάννης Στουρνάρας είναι καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών και Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ.

Εδώ είναι το mail του L EXPRESS: abonnements@lexpress.fr