Η κρίση φτάνει και στη Γερμανία(και δεν φταίει η Ελλάδα)

Η κρίση φτάνει και στη Γερμανία(και δεν φταίει η Ελλάδα)

Οι Γερμανοί επιχειρηματίες φοβούνται ότι η κρίση από την περιφέρεια της Ευρώπης θα αγγίξει και τον πυρήνα της και ότι μια οικονομία δεν μπορεί να κινείται αποκομμένη και αλώβητη από τις εξελίξεις στο άμεσο γεωγραφικό της περιβάλλον. 2 και πλέον χρόνια μετά το ξέσπασμα στη κρίσης στην ευρωζώνη, η γερμανική κυβέρνηση θέλει να κάνει μια τονωτική ένεση στην οικονομία της ΕΕ με ένα περιεκτικό πρόγραμμα ανάπτυξης και παράλληλα να αποσπάσει την κοινοβουλευτική συναίνεση της αντιπολίτευσης για το δημοσιονομικό σύμφωνο. Τίτλος του σχεδίου: «Περισσότερη ανάπτυξη για την Ευρώπη: Απασχόληση-Επενδύσεις-Καινοτομία». Τα βασικά σημεία του Σύμφωνα με το κείμενο του σχεδίου που έχει στην κατοχή του το Reuters και δημοσιεύεται στο σημερινό φύλο της Handelsblatt, το γερμανικό σχέδιο ανάπτυξης προβλέπει την αύξηση του κεφαλαίου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων κατά € 10 δις για τη στήριξη χωρών που αντιμετωπίζουν κρίση με δάνεια κατά προσέγγιση € 15 δις, την χρησιμοποίηση αδιάθετων κοινοτικών πόρων για τη χρηματοδότηση συγκεκριμένων έργων, την καταπολέμηση της νεανικής ανεργίας, σύμφωνα με το σχέδιο της Κομισιόν με πόρους από τον κοινοτικό προϋπολογισμό και αποτελεσματικότερο συντονισμό της οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής στην ευρωζώνη. Στο έγγραφο υπάρχει επίσης σειρά από άλλες προτάσεις για την τόνωση της ανάπτυξης και της απασχόλησης στην ΕΕ. Το σχέδιο που εκπονήθηκε από το υπουργείο Οικονομίας, έχει ήδη συμφωνηθεί ανάμεσα στην καγκελαρία και τα υπουργεία Οικονομικών και Εξωτερικών. Στο κείμενο πάντως τονίζεται ότι οι δυνάμεις ανάπτυξης κινητοποιούνται καλύτερα με δομικές μεταρρυθμίσεις και όχι με ενεργοποίηση προγραμμάτων στήριξης από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά ούτε και με κρατικές παρεμβάσεις που σκοτώνουν τον ανταγωνισμό. Τέλος το Βερολίνο αναγνωρίζει τη σημασία ενός στενότερου οικονομικού και δημοσιονομικού συντονισμού της ευρωζώνης Αναλυτές σημειώνουν ότι επί 2 χρόνια η Γερμανία ασκούσε πολιτική διαχείρισης της κρίσης σαν να ήταν ένα περιθωριακό πρόβλημα της ευρωζώνης, σαν να ήταν πρόβλημα των άλλων, των Ελλήνων, των Πορτογάλων, των Ισπανών και των Ιταλών, όλων εκείνων δηλ. που ξέφυγαν από τους δημοσιονομικούς τους στόχους και θα έπρεπε να τιμωρηθούν γι' αυτό. Η γερμανική οικονομία αναπτύσσονταν, το ποσοστό των ανέργων μειώνονταν. Στο μεταξύ όμως σταδιακά και ο τελευταίος Γερμανός πολίτης συνειδητοποιεί ότι η στείρα πολιτική λιτότητας δεν έφερε αποτέλεσμα αυτά τα χρόνια. Οι Γερμανοί επιχειρηματίες φοβούνται ότι η κρίση από την περιφέρεια της Ευρώπης θα αγγίξει και τον πυρήνα της και ότι μια οικονομία δεν μπορεί να κινείται αποκομμένη και αλώβητη από τις εξελίξεις στο άμεσο γεωγραφικό της περιβάλλον. Οι μάνατζερ πωλήσεων στέλνουν ανησυχητικά μηνύματα για τις προοπτικές των επιχειρήσεών τους: τελικά η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης δεν είναι και τόσο ανθεκτική και αλώβητη απέναντι στην κρίση. Τον Μάιο, για 1^η φορά στους τελευταίους 6 μήνες έπεσε ο μηνιαίος δείκτης επιχειρηματικού κλίματος ifo στη Γερμανία που θεωρείται το πιο σημαντικό βαρόμετρο για την κατάσταση στη γερμανική οικονομία. Ήδη η ζήτηση από χώρες σε κρίση έχει κατακόρυφα μειωθεί και θεωρούν ότι αυτό μπορεί να είναι η αρχή.