ΕΝΑΣ ΚΕΜΑΛ ΘΑ ΜΑΣ «ΣΩΣΕΙ»(καμαρώστε «μορφωμένους» νεοέλληνες γιουσουφάκια να υμνούν τον σφαγέα του ελληνισμού)
Μνημονεύουν ένα πρόσωπο σαν τον Κεμάλ, σφαγέα των Ελλήνων του Πόντου και των Χριστιανικών πληθυσμών της περιοχής, θέλοντας με αυτό το ατυχές παράδειγμα να αντιπαραλληλίσουν και να καυτηριάσουν τη σημερινή, δραματική, κατάσταση του Ελληνικού κράτους, αυτής για την οποία μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει και η σύγχρονη ελληνική «διανόηση»! Επάγγελμα: συγγραφέας! «Πού είσαι, Κεμάλ(σχόλιο: από το πού σαι καημένε Περικλή φτάσαμε να ζητούμε τον σφαγέα μας…); Τι άθλο έκανε ο άνθρωπος(σχόλιο: ήρωας ο Κεμάλ! Η γενοκτονία και οι σφαγές ήταν ένα λαθάκι)! Πήρε ένα κράτος από τα βάθη του Μεσαίωνα και το έφερε στη νεωτερικότητα. του Νίκου Δήμου Τις τελευταίες μέρες σκέπτομαι τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Τι άθλο έκανε ο άνθρωπος! Πήρε ένα κράτος από τα βάθη του Μεσαίωνα και το έφερε στη νεωτερικότητα. Πήρε ένα κράτος από τα βάθη της Ασίας και το έφερε στην Ευρώπη. Μέσα σε ούτε 2 δεκαετίες. Και τώρα το κράτος αυτό είναι στους G20 κι εμείς στα Τάρταρα. Ξέρω, στους Έλληνες δεν αρέσει να μνημονεύεται ένας Τούρκος-και μάλιστα ο Κεμάλ. Και γνωρίζω ήδη όλες τις αντιρρήσεις που θα μου φέρουν: πως ήταν εχθρός μας, ότι ήταν δικτάτορας, πως οι μεταρρυθμίσεις του αλλοιώθηκαν από τους διαδόχους του, κ.λπ. Τα ξέρω όλα και, παρ’ όλα αυτά, θεωρώ το έργο του τεράστιο. Και οι Έλληνες καλά θα έκαναν, αντί να ρουφάνε τα τούρκικα σίριαλ και να μαθαίνουν τα πάντα για τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, ν’ ασχοληθούν λίγο με αυτόν το Μεγάλο Μεταρρυθμιστή, τώρα που έχουμε απόλυτη ανάγκη από μεταρρυθμίσεις. Στις δεκαετίες του 20 και του 30, ο Κεμάλ έκανε στην Τουρκία πράγματα που στην Ελλάδα δεν έγιναν ποτέ(π.χ. χωρισμός Κράτους και Εκκλησίας(σχόλιο: έχουν εκκλησία οι μουσουλμάνοι;)) ή έγιναν 20 χρόνια αργότερα(ψήφος στις γυναίκες(σχόλιο: οι Τουρκάλες ακόμα και σήμερα στην «ισχυρή» Τουρκία και την επαρχία ειδικά είναι πολύ μπροστά από εμάς τις «οπισθοδρομικές» Ελληνίδες)). Εκσυγχρόνισε την παιδεία και τη διοίκηση, αναδιοργάνωσε τα πάντα, χτίζοντας από το μηδέν. Γιατί στο μηδέν-και κάτω από το μηδέν-βρισκόταν η παρακμασμένη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Κι εμείς έχουμε εδώ τον κύριο Βρούτση, που θεωρεί εκσυγχρονιστικό επίτευγμα το να στέλνει τον κόσμο στους συμβολαιογράφους για να κάνουν(επί πληρωμή!) τη δουλειά των ληξίαρχων. Έχουμε το τερατούργημα του ΕΟΠΥΥ που χρωστάει παντού και δεν κάνει τίποτα, αφήνοντας τους ασφαλισμένους στο έλεος του Θεού. Έχουμε ξοδέψει δεκάδες εκατομμύρια για ηλεκτρονικό εξοπλισμό κι εφαρμογές Πληροφορικής που θα μπορούσαν να μας λύσουν όλα τα προβλήματα διαφθοράς, φοροδιαφυγής, εισφοροδιαφυγής, πιστοποίησης, γραφειοκρατίας-και τον αφήνουμε να σαπίζει στις αποθήκες. Ναι, έχουμε τα πάντα, εκτός από έναν ισχυρό ηγέτη με πολιτική βούληση που θα πιάσει το κράτος και θα το ξετινάξει, όπως μια νοικοκυρά τινάζει το χαλί από το μπαλκόνι. Να φύγουν όλα τα άχρηστα και τα βρόμικα. -Τι; Δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους οι ληξίαρχοι; Να τους στείλουν στα σπίτια τους και χωρίς αποζημίωση. -Τι; Δεν φταίνε αυτοί; Να πάνε σπίτι τους αυτοί που φταίνε! Όχι που έχουν απολυθεί ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα(που δεν φταίνε σε τίποτα) και δεν έχει φύγει ΕΝΑΣ δημόσιος υπάλληλος… Τις τελευταίες μέρες σκέπτομαι πολύ τον Κεμάλ Ατατούρκ»(σχόλιο: τέλη καλοκαιριού και αρχές φθινοπώρου ειδικά και εμείς σκεφτόμαστε την προσφορά του Κεμάλ στο γένος μας και κλαίμε, αλλά προφανώς για άλλους λόγους από τον «κύριο». Δεν μας λέει αναγνωρίζει-μιας που ξέρει όπως γράφει- την γενοκτονία και την πυρπόληση της Σμύρνης ή διαβάζει μόνο Ρεπούση;).
Υ.Γ.: αν δεν γλυτώσουμε από τους «σοφούς» και το πολιτικό σύστημα μην περιμένετε να μας δουν ποτέ όπως μας αξίζει ούτε να ελευθερωθούμε και να πάμε μπροστά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου