Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΚΛΙΤΗΡΑΣ(σαν σήμερα 25/06/1912 κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης του 1912. Πέθανε σαν ήρωας στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο. Δεν θέλησε, λόγω του επιτεύγματός του, να λείπει από την μάχη)


ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΚΛΙΤΗΡΑΣ(σαν σήμερα 25/06/1912 κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης του 1912. Πέθανε σαν ήρωας στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο. Δεν θέλησε, λόγω του επιτεύγματός του, να λείπει από την μάχη)
Θρυλική μορφή του ελληνικού αθλητισμού, 4 φορές Ολυμπιονίκης στα αγωνίσματα άνευ φοράς. Ο Κωστής Τσικλητήρας(30/10/1888-10/02/1913) υπήρξε ποδοσφαιριστής, αθλητής στίβου, Πανελληνιονίκης, Ολυμπιονίκης και παγκόσμιος ρέκορντμαν. Είχε σπουδάσει στην Ανώτατη Εμπορική αλλά τον κέρδισε ο αθλητισμός. ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Γενέτειρά του ήταν η Πύλος, όπου ξεκίνησε τον αθλητισμό σε εφηβική ηλικία. Ο πατέρας του τον έστειλε στην Αθήνα για να σπουδάσει Οικονομικά, αλλά ο νεαρός Κωστής έδειξε μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον αθλητισμό. Γράφτηκε στον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο και το 1906 είχε την 1η επιτυχία, καθώς κατέκτησε την 3η θέση στο μήκος άνευ φοράς στους Πανελληνίους Αγώνες με επίδοση 2.83 m. Αμέσως έρχεται η 1η απογοήτευση, όταν στους Μεσολυμπιακούς της Αθήνας(1906), κατετάγη 6ος στο ύψος άνευ φοράς με 1.30 m, ενώ στο μήκος άνευ φοράς αποκλείστηκε στον προκριματικό. Σφίγγει τα δόντια, δουλεύει σκληρά και κατακτά(1907) 3 χρυσά μετάλλια στους Πανιώνιους Αγώνες της Σμύρνης: στο άλμα εις ύψος με 1.65 m, στο ύψος άνευ φοράς με 1.40 m και στο μήκος άνευ φοράς με 3.14 m. Την επόμενη χρονιά έρχεται η μεγάλη διάκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, όταν κερδίζει 2 αργυρά μετάλλια: στο ύψος άνευ φοράς με 1.55 m και στο μήκος άνευ φοράς με 3.25 m. Με τα χρώματα της ιστορικής ομάδας ανακηρύχτηκε 4 φορές ολυμπιονίκης κατακτώντας ένα χρυσό, 2 αργυρά και ένα χάλκινο μετάλλιο. Ως ποδοσφαιριστής(1907) υπήρξε τερματοφύλακας του Πανελληνίου και από το 1908 του Ποδοσφαιρικού Ομίλου Αθηνών, πρόδρομου του ΠΑΟ. Σπάνιες οι ψυχικές του αρετές, έξοχες οι σωματομετρικές του ικανότητες, όπως επισημαίνεται στην ιστορία του Πανελλήνιου Γ.Σ. Έλαβε μέρος(1907) στους Πανιώνιους Αγώνες, όπου νίκησε και του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Πανιωνίου. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1912 στη Στοκχόλμη κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο μήκος άνευ φοράς με άλμα 3,37 και το χάλκινο στο ύψος άνευ φοράς με άλμα 1,55. Στα 2 αυτά αγωνίσματα είχε κατακτήσει αργυρά μετάλλια και στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου(1908) με άλματα 3,28 και 1,15 αντίστοιχα. Κατέρριψε(1912) το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος άνευ φοράς με 3,505 που κατείχε ο Αμερικανός Ray Ewry από το 1904. Ο Τσικλητήρας ήταν ψηλός(1.92 Ο Τσικλητήρας ήταν ψηλός (1.92 m) με θαυμάσια αλτικότητα, που οφειλόταν στα δυνατά του πόδια και στο εκπληκτικό «σπάσιμο» της μέσης του. Ιδού, πως τον περιγράφει ο ανταποκριτής της εφημερίδας «Χρόνος» στο Λονδίνο και γνωστός λογοτέχνης Ζαχαρίας Παπαντωνίου: «...Είνε σώμα υψηλόν, λεπτόν, καλογραμμένον. Εις το σχέδιον του μελαχροινού προσώπου του, των μήλων, των ματιών, των χειλέων, του πώγωνος νομίζεις ότι επέρασεν, ελαφρώς, ολίγον κοντύλι Γκύζη. Από πάνω ως κάτω ο νέος αυτός έχει ευγενεστάτην γραμμήν. Μελαχροινός, πολύ υψηλός σχετικώς με τη νεότητά του, πόδια μεγάλα και λαστιχένια, ως σκύλου πόιντερ, σύμμετρον και χαριτωμένον σύνολον. Το μόνον μειονέκτημά του είνε ότι δεν έχει, ακόμη, την αθλητικήν ανάπτυξιν που του χρειάζεται. Πολύ ολίγον έχει γυμνασθή και είνε μάλλον αδύνατος. Αλλά η νίκη του εις το αγγλικόν στάδιον του έδειξε τον δρόμον και είνε αρκετά έξυπνος ώστε να μη τον χάση. Από τώρα και εις το εξής πρέπει να ζη διαρκώς μέσα εις τα γυμναστήρια». Ο Τσικλητήρας επανέλαβε το κατόρθωμα του Λονδίνου 4 χρόνια αργότερα. Στους Ολυμπιακούς της Στοκχόλμης(1912) κέρδισε χρυσό μετάλλιο στο μήκος άνευ φοράς με 3.37 m(παγκόσμιο ρεκόρ του ιδίου με 3.47 m από την 1η Απριλίου) και χάλκινο στο ύψος άνευ φοράς με 1.55 m, αφού χρειάστηκε να δώσει σκληρή μάχη και στα 2 αγωνίσματα με τους αδελφούς Adams από τις ΗΠΑ. Ο Τσικλητήρας επέστρεψε τροπαιούχος στην Αθήνα, όπου του επιφυλάχθηκε αποθεωτική υποδοχή, ενώ διθυραμβικά ήταν και τα σχόλια του Τύπου. Παρόλο που επέστρεψε νικητής και τροπαιούχος από την Στοκχόλμη, ο Τσικλητήρας είπε παρών στο προσκλητήριο των Βαλκανικών Πολέμων. 2 μήνες μετά τον θρίαμβο της Στοκχόλμης ξεσπά ο Α' Βαλκανικός Πόλεμος(04/10/1912) και ο Τσικλητήρας στρατεύεται. Του προτείνουν να παραμείνει στο Φρουραρχείο Αθηνών, αλλά αυτός αρνείται. Θέλει να πάει στο μέτωπο για να μην κατηγορηθεί για ευνοϊκή μεταχείριση. Αρνήθηκε να υπηρετήσει σε άλλη θέση εκτός από την 1η γραμμή για να μην κατηγορηθεί για άνιση μεταχείριση(σχόλιο: η αντίθεση με πολλούς σύγχρονους αθλητές σταρ που θέλουν ανταλλάγματα και πολυτελή ζωή). Στο μέτωπο προσεβλήθη από μηνιγγίτιδα και άφησε την τελευταία του πνοή(10/02/1913) σε ηλικία μόλις 25 ετών. Τάφηκε στο οικογενειακό μνήμα της οικογένειας στο Α΄ νεκροταφείο Πατρών όπου βρίσκεται και σήμερα, πάνω στην πλάκα υπάρχουν 5 κύκλοι, το έμβλημα των ολυμπιακών αγώνων, εφόσον 3 μέλη της οικογένειας είχαν πάρει μέρος στους αγώνες. Προς τιμήν του, ο Πανελλήνιος διοργανώνει από το 1963 συνάντηση στίβου με την επωνυμία «Τα Τσικλητήρεια». Ο Τσικλητήρας, εκτός από τη μεγάλη του αγάπη για τον στίβο, γοητεύτηκε από το ποδόσφαιρο, ένα νέο άθλημα, που συνέπαιρνε τους νεαρούς της εποχής του. Έπαιξε τερματοφύλακας στον Ποδοσφαιρικό Όμιλο Αθηνών(ΠΟΑ), που ίδρυσε ο συναθλητής του στον Πανελλήνιο Γεώργιος Καλαφάτης και μετονομάσθηκε(1924) σε Παναθηναϊκό Αθλητικό Όμιλο(ΠΑΟ).


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου