Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ
Σαν σήμερα(25/02/1822) καταργείται η δουλεία στην Ελλάδα, με διάταγμα του Συντάγματος της Επιδαύρου(βλ. Συντάγματα Επανάστασης). 190 χρόνια μετά, το πολιτικό σύστημα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αμετανόητο για την ύβρη και την προδοσία των Αγώνων του Ελληνισμού από την τουρκοκρατία και την Επανάσταση ως το 1974, καθώς και για την ληστεία των πόρων και του πλούτου της Ελλάδας, επανέφερε την δουλεία ουσιαστικά και με την «βούλα» των προστατών του. Η ανεργία καλπάζει και όσοι είναι τυχεροί που έχουν δουλειά(;) είναι περισσότερο δούλοι παρά εργαζόμενοι και η αμοιβή τους(προδιαγραφών 1820 αγρότη-δουλοπάροικου σε τσιφλίκι) είναι πολυτέλεια. Και αέρας κοπανιστός, γιατί με το που πιάνεις στο χέρι τον μισθό(;) εξαερώνεται από τις ανάγκες του κράτους(φορομπήξιμο) και την ακρίβεια κατοχικού επιπέδου. Η Ελλάδα όλη, αυτό δεν είναι παρηγοριά στον άπορο ή τον άνεργο, είναι δούλα της «ενάρετης» Ευρώπης, της αμετανόητης Δ. Ευρώπης και της επίορκης Γερμανίας, που εφαρμόζει πάνω της τα διδάγματα του προτεσταντισμού και κάνει πειράματα, ειδικά η κληρονόμος του ουνικού και γοτθικού και βανδαλικού «πολιτισμού» χώρα, και βασανιστήρια Ιεροεξεταστή και σιγά- σιγά οδηγεί τον στιγματισμένο ελληνικό λαό στο κρεματόριο, που ονομάζει καθαρτήριο. Οι Γερμανοί (ξανα)τρελάθηκαν και απειλούν, ζητώντας όσα ξαναέκτισαν οι λαοί της Ευρώπης μετά τους 2 Παγκόσμιους Πολέμους που άρχισαν οι πρώτοι και όσα μπόρεσε να φτιάξει ο Ελληνισμός, παρά την λεηλασία του 1940 και τα απλήρωτα χρέη τους από την κατοχή. Η δουλεία υπήρχε ως θεσμός κανονικά από τα πανάρχαια χρόνια. Η Αθήνα, έγινε υπερδύναμη του αρχαίου κόσμου, μετά από μια πολύ σκοτεινή εποχή, με νομοθεσία, που απάλλαξε την πόλη-κράτος αυτή από την δουλεία του χρέους(ΔΕΝ καταργήθηκε ο θεσμός πάντως). Αυτό που έκανε από πάντα την Αθήνα ακμάζουσα, ήταν η νομοθεσία. Χωρίς νομικό πλαίσιο και εκπαίδευση, ευνομούμενη πολιτεία δεν γίνεται. Η νομοθεσία που έκανε λοιπόν την αρχαία Αθήνα την πόλη-πρότυπο, όχι μόνο της αρχαιότητας, ονομάζεται σεισάχθεια(< σείω, ταρακουνώ(από εδώ και ο σεισμός)+ άχθος, υπερβολικό βάρος, χρέος). […] Η σεισάχθεια εντασσόταν στα μέτρα επανόρθωσης που έλαβε ο Σόλων(ένας από τους 7 σοφούς της αρχαιότητας). Πιο συγκεκριμένα, καταργούνταν τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το δημόσιο, καταργήθηκε ο δανεισμός με εγγύηση το «σώμα» (προσωπική ελευθερία) του δανειολήπτη και των μελών της οικογένειάς του, ενώ απελευθερώθηκαν και όσοι Αθηναίοι είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών στην ίδια την Αθήνα και επαναφέρθηκαν στην πόλη όσοι εν τω μεταξύ είχαν μεταπωληθεί στο εξωτερικό. (σχόλιο: η μεταπώληση των Ελλήνων «δούλων» στο εξωτερικό γίνεται μέσω προσκλήσεων για δουλειά(;) στις «ενάρετες» χώρες της Ευρώπης και κ.α.)
Είναι γνωστό ότι με τη «σεισάχθεια» ο Σόλων έδωσε τέλος στην εξάρτηση των φτωχών αγροτών στην Αττική. Εκείνο που δεν είναι γνωστό και παραμένει θέμα διαμάχης ανάμεσα στους ερευνητές είναι η διαδικασία που ακολούθησε προκειμένου να αποκαταστήσει όσους είχαν πέσει θύματα της αυθαιρεσίας των πλουσίων, ακριβώς γιατί δεν υπήρχαν γραπτές διατάξεις(αυτό άλλωστε λέει και ο Σόλων σε ένα από τα ποιήματά του). Το μέτρο άλλοτε συνδέεται με τους εκτημόρους, τους εξαρτημένους αγρότες που καλλιεργούσαν τη γη των προνομιούχων με τη συμφωνία να τους δίνουν το 1/6 της παραγωγής αντί ενοικίου, ενώ άλλοτε με όλους όσους είχαν δανειστεί και καλλιεργούσαν την γη των πλουσίων και ισχυρών με ενέχυρο την προσωπική τους ελευθερία.
Η σεισάχθεια δημιουργήθηκε όχι για να καταργήσει τη δουλεία, αλλά για να απελευθερώσει τους δούλους από χρέος. Οι μεταρρυθμίσεις του Σόλωνα άφηναν δύο εξαιρέσεις: ο κηδεμόνας άγαμης γυναίκας που είχε χάσει την παρθενία της είχε το δικαίωμα να την πουλήσει για δούλη, και ένας πολίτης μπορούσε να αφήσει έκθετο ένα ανεπιθύμητο νεογέννητο. […]Πριν την απαγόρευσή της από το Σόλωνα, στην Αθήνα ίσχυε ο θεσμός της υποδούλωσης για χρέη: ένας πολίτης που δεν μπορούσε να ξεπληρώσει το δανειστή του έχανε την ελευθερία του. […] Στην «σύγχρονη» Ελλάδα, έχει πουληθεί ο πληθυσμός της-ο καλός για δουλειές- και εξοντώνονται ή πωλούνται στο εξωτερικό όσοι δεν αντέχουν την λιτότητα ή χρησιμεύουν στους «προστάτες» της πολιτείας. Το «σώμα» της Ελλάδας είναι ενεχυριασμένο και υποθηκευμένο και κακοποιείται για την ικανοποίηση των δανειστών- «σωτήρων». Το προηγούμενο καθεστώς πρέπει να ξεχαστεί, γιατί η ελευθερία ήταν πλασματική και γιατί πρέπει να αναζητηθεί μια πιο αληθινή κοινωνία, για τους πολλούς και όσες περισσότερες χώρες γίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου