ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ. ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΝΑΥΑΓΙΟ, ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΑΥΑΓΙΣΜΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ…

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ. ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΝΑΥΑΓΙΟ, ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΑΥΑΓΙΣΜΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ… 

Ένα παλιό ναυάγιο είναι η εικόνα της Ελλάδας της κρίσης, των μνημονίων και της εξοντωτικής τιμωρίας της λιτότητας «ειδικού τύπου». […] Στις 19 Ιανουαρίου 1947, ημέρα Σάββατο, το Ε/Γ ΧΕΙΜΑΡΑ πραγματοποιούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη- Πειραιάς. Έπλεε στο νότιο Ευβοϊκό, μεταφέροντας 544 επιβάτες και έχοντας πλήρωμα 86 ατόμων, όταν προσέκρουσε σε σύμπλεγμα βραχονησίδων. Βυθίστηκε σε ελάχιστο χρόνο, παρασύροντας στο θάνατο 383 ανθρώπους. Από τους 383 νεκρούς του ΧΕΙΜΑΡΑ, 39 ήταν κομμουνιστές που μεταφέρονταν στους τόπους της εξορίας τους. […]Το ΧΕΙΜΑΡΑ, επιβατηγό ατμόπλοιο, είχε ναυπηγηθεί στη Γερμανία το 1905 και είχε παραχωρηθεί το 1946-ήδη 41 ετών- στην Ελλάδα, ως μέρος των πολεμικών αποζημιώσεων. Ήταν και αυτό πλοίο που είχε υποστεί μετασκευές. […] Εδώ η Ιστορία είναι ανατριχιαστικά όμοια με το ναυάγιο του ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ στις 08/12/1966. […]Το πλοίο είχε ναυπηγηθεί στη Γλασκόβη το 1949 ως δεξαμενόπλοιο με το όνομα LEICERSTERSHIRE για λογαριασμό αγγλικής εταιρείας. Είχε χωρητικότητα 8.922 κόρων, μήκος 498 πόδια, πλάτος 60 πόδια, βύθισμα 36 πόδια και ανέπτυσσε ταχύτητα 17 κόμβων. Το 1964, μετά τη μετασκευή του σε οχηματαγωγό, περιήλθε στην κραταιά εταιρεία των Αδελφών Τυπάλδου(«Typaldos Lines») και από το 1965 δρομολογήθηκε στις ακτοπλοϊκές γραμμές της Κρήτης, με δυνατότητα μεταφοράς 1.000 επιβατών και 300 αυτοκινήτων. Για τη μετατροπή του σε οχηματαγωγό είχε απαιτηθεί η αφαίρεση των υποκαταστρωμάτων και έρματος βάρους 200 τόνων για να γίνει το γκαράζ, με αποτέλεσμα την ανύψωση του μεσοκεντρικού βάρους και τη μείωση της ευστάθειάς του. Πάντως, είχε πάρει άδεια πλοϊμότητας από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. […] Τις υπόλοιπες γερμανικές αποζημιώσεις κινδυνεύουν να έχουν την τύχη της ΧΕΙΜΑΡΑΣ. Τα πολιτικά τζάκια της Ελλάδας, από την εποχή του Καραμανλή, δώρισαν(!) τα κατοχικά δάνεια, για χάρη αμοιβών για δουλειές με γερμανικές επιχειρήσεις. Ακόμα και η μνήμη των Εβραίων της Θεσσαλονίκης και ο σεβασμός των επιζώντων του Ολοκαυτώματος Εβραίων της ίδιας πόλης(υπόθεση Max Merten) ή η δικαιοσύνη πήγε περίπατο. Και αυτό ως σήμερα, όπως η υπόθεση Δίστομο έδειξε. Οι φιλικές σχέσεις των «πολιτικών» μας με το Βερολίνο, τα γεύματα της Μαρίκας στον Kohl(γελοιοποίηση της λαιμαργίας του) και τα κροκοδείλια δάκρυα Γερμανών αξιωματούχων παλαιότερα για τα Καλάβρυτα ή την Κρήτη(επισκέψεις πρώην Προέδρου Johannes Rau στο μαρτυρικό χωριό το 2000 και πρώην καγκελαρίου Kohl στο νησί το 1990) έχουν μετατραπεί από την νυν κυβέρνηση Merkel-Shauble-Roesler σε προπαγάνδα, μίσος και ανθελληνισμό, που, τηρουμένων των αναλογιών, έχει κάνει τους Έλληνες τους Εβραίους του οικονομικού αυτή την φορά Ολοκαυτώματος του Βερολίνου. Η χειρότερη προσβολή είναι η σύγκριση του ελληνικού λαού με τους ναζί από τον αντικαγκελάριο της Γερμανίας Roesler(είναι νέος πολύ και όχι, λόγω καταγωγής, κατάλληλος για να καταπιαστεί με αυτό το ζήτημα). Χειρότερη από τα αηδιαστικά άρθρα με τα υβριστικά εξώφυλλα και τις ανιστόρητες αναφορές.