Η ΔΙΚΗ ΦΙΑΣΚΟ ΚΑΙ Η ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ(εις μνήμην του)…
Πώς η «Ελληνική» Πολιτεία συμπεριφέρθηκε, για χάρη της βρετανικής εύνοιας, στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Μας ελευθέρωσε και φυλακίστηκε και δικάστηκε(03/04/1834) και η λαϊκή αγανάκτηση και οι υπογραφές 2 ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ(Πολυζωΐδης, Τερτσέτης) έκαναν τον Όθωνα να του δώσει χάρη και να μην εκτελεστεί. Ο απελευθερωτής που κατηγορήθηκε και δικάστηκε για εσχάτη προδοσία και συνομωσία κατά του ανήλικου βασιλιά Όθωνα. Περισσότερα εδώ. Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ είναι η ταινία του 1974 που δείχνει ακριβώς αυτή την ασέβεια του νεοσύστατου βασιλείου και την ωμή παρέμβαση της Βρετανίας στις υποθέσεις του, καθώς και τον βρώμικο ρόλο της Βαυαρικής Αντιβασιλείας. Αλλά κυρίως τον πατριωτισμό των 2 ΕΛΛΗΝΩΝ δικαστών που ΔΕΝ υπέγραψαν το κατηγορητήριο της δίκης φιάσκου. Πώς περιγράφει ο ίδιος ο «Γέρος του Μοριά» τα γεγονότα αυτά στα ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ του και πώς αντέδρασαν οι Έλληνες στην προσβολή των «πολιτικών» της ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ, χάρη στον Κολοκοτρώνη και τους άλλους ήρωες του 1821, Ελλάδας. (Από την απολογία του Κολοκοτρώνη)
«Τα μέλη της αντιβασιλείας δεν μπόρεσαν εγκαίρως να συνειδητοποιήσουν ότι η παραπομπή σε δίκη του Κολοκοτρώνη και του Πλαπούτα για πράξεις που με τα δικά τους πρότυπα πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης θεωρούνταν παράνομες, από τον ελληνικό λαό, που ήταν για πολλά χρόνια συνηθισμένος σε τέτοιους είδους πολιτικές πρακτικές, ερμηνεύτηκε ως δίκη ενός ολόκληρου κόμματος του ρωσικού. Γι` αυτόν τον λόγο η ελληνική κοινή γνώμη εν πολλοίς θεώρησε τους κατηγορουμένους θύματα των πολιτικών τους αντιπάλων και των ξένων αντιβασιλέων.
Ουσιαστικά το μόνο που κατάφερε το αίτημα για θανατική καταδίκη των Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα ήταν να εξάψει τον πατριωτισμό και την ξενοφοβία της ελληνικής κοινωνίας και να εξασφαλίσει για τους κατηγορούμενους έντονη συμπάθεια για τον επικείμενο μαρτυρικό τους θάνατο και έντονη στήριξη για τους δύο δικαστές Πολυζωίδη και Τερτσέτη που αρνήθηκαν να προσυπογράψουν την καταδικαστική απόφαση».
«Η αντίδραση της ελληνικής κοινής γνώμης, απέναντι σε μια απόφαση που θεωρήθηκε άδικη, κατασκευασμένη και παράνομη απεικονίζεται γλαφυρά σε δύο δημοτικά τραγούδια: «Όλοι φορέστε μελανά στα μαύρα να ντυθείτε. Από τ` Ανάπλι έρχομαι από τ` Αναπλι βγήκα. Φέρνω μαντάτα θλιβερά, φαρμακερά χαμπέρια, ο Μάσονας κα ο Σκινάς με αυτούς τους Βαρβαρέζους, βουλή εβάνανε κακή το στρατηγό να κόψουν». Το τραγούδι της Καλιόνυφης αρχίζει: «Βουή στ`Ανάπλι γίνεται και ταραχή μεγάλη. Γυναίκες κι άντρες κλαίγανε, μικροί μεγάλοι εσκούζαν, το τι κακό που γίνηκε μες το Τζαμί στην κρίση. Στρατεύματα αρματώσανε τις πόρτες τις εκλείσαν κλπ»
Ο Κολοκοτρώνης έμεινε φυλακισμένος, κάπου ένα χρόνο και αποφυλακίστηκε κατόπιν επεμβάσεως των πρεσβευτών των μεγάλων δυνάμεων, με την ενηλικίωση του βασιλιά Όθωνα το 1835 στις 27 Μαϊου. Στα απομνημονεύματα του περιγράφει τη στιγμή της αποφυλάκισης του λέγοντας: «Εκατέβηκα από το Παλαμήδι, η υποδοχή όπου μου έκανε ο λαός, με έκαμε να λησμονήσω όλες τις δυστυχίες που επέρασα. Έβλεπα άλλους να κλαίουν, άλλους να γελούν, και όλοι να φωνάζουν ΄Ζήτω ! Ζήτω! Η δικαιοσύνη και ο βασιλεύς!»
ΠΗΓΗ: «Οι μεγάλες δίκες – Η δίκη του Κολοκοτρώνη -έκδοση «Ελευθεροτυπία».
ΕΜΕΙΣ κρατάμε από τα ρητά του το ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ… Η 1η έχει μπει ήδη και το τσεκούρι ακονίζεται!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου