ΓΙΑΤΙ ΧΑΣΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΧΑΓΗ(ο ρόλος του… αντιμνημονιακού Κώστα Σημίτη)…

ΓΙΑΤΙ ΧΑΣΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΧΑΓΗ(ο ρόλος του… αντιμνημονιακού Κώστα Σημίτη)…

Η 1η προδοσία στο θέμα των αποζημιώσεων της Ελλάδας από την Γερμανία για τις θηριωδίες του Β’ ΠΠ έγινε από τον «εθνάρχη» Κωνσταντίνο Καραμανλή(υπόθεση Max Merten). Μα καταλυτικό ρόλο στην άρνηση(!) των «ελληνικών» κυβερνήσεων να απαιτήσουν τα κλεμμένα από την Γερμανία χρήματα, χρυσό και αρχαία είχε ο γερμανοτραφής και προσκυνημένος «κος.» Σημίτης(όπως και άλλοι «εθνοπατέρες»). Ο Σημίτης, μόλις ανέλαβε πρωθυπουργός μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου(ο οποίος είχε δώσει εντολή να κινηθούν οι διαδικασίες για το ζήτημα), ακολούθησε το δόγμα «κοιτάζουμε μπροστά» για μια «δυνατή» Ελλάδα. Και τα υπόλοιπα τα ξέρουμε. Η Γερμανία πλιατσικολόγησε και πλούτισε και τώρα δείχνει δάκτυλα και βρίζει, ενώ τα ελληνικά σκάνδαλα είναι και γερμανικά. Ο Σημίτης λοιπόν, σα γνήσιος γερμανοτσολιάς(έχουμε πολλούς τέτοιους και τα «ανδραγαθήματά» τους, που γεμίζουν τόμους ολόκληρους), έκανε ανοιχτή παρέμβαση στη Δικαιοσύνη, βάζοντας τον άλλο γερμανοσπουδασμένο υπουργό «Δικαιοσύνης», τον Μιχ. Σταθόπουλο, να απαγορεύσει την κατάσχεση των ακινήτων του Ινστιτούτου Γκαίτε και της Γερμανικής Αρχαιολογικής Σχολής(διάβασε τον Κυριάκο Σιμόπουλο για τον ρόλο των ξένων αρχαιολογικών αποστολών στην Ελλάδα), υπέρ της αποζημίωσης των θυμάτων του Διστόμου, με μία αναχρονιστική διάταξη του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που λέει πως ο υπουργός Δικαιοσύνης μπορεί να αποτρέψει την εκτέλεση μιας δικαστικής απόφασης «όταν διακυβεύονται οι φιλικές σχέσεις με μία χώρα και το επιβάλει το εθνικό συμφέρον...». Όπως γνωρίζουμε, τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης μεταφράζονται πάντα σε «εθνικά», δηλαδή όλων μας ...

Στη συνέχεια ο ίδιος ο «συνήθης Κ. Σημίτης», έκανε μια ακόμα πιο βαρεία πράξη «εθνικής αναξιοπρέπειας» δίνοντας, για πρώτη φορά, παράταση στη θητεία(που είχε λήξει) του τότε (2001) προέδρου του Αρείου Πάγου, Στέφανου Ματθία, ώστε να προλάβει να συγκροτήσει Ειδικό Δικαστήριο(με «ειδική» σύνθεση) με το οποίο θα ανατρέψει την απόφαση της Ολομέλειας(2001) του Αρείου Πάγου, η οποία είχε δικαιώσει την απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς για καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα του Διστόμου, και απορρίψει την ένσταση της Γερμανίας η οποία ζητούσε την ακύρωση της απόφασης στη βάση του «δικαιώματος της ετεροδικίας», δηλαδή ότι ένα κράτος(η Ελλάδα) δεν μπορεί να δικάσει ένα άλλο κράτος (τη Γερμανία), ακόμα και εάν τα μέλη και τα όργανα του δεύτερου έχουν αδικοπραγήσει στην επικράτεια του πρώτου! […]

Και έτσι έγινε! Επί κυβέρνησης του «συνήθη Κ. Σημίτη» και των συνεργατών του, ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου ανέτρεψε την απόφαση της Ολομέλειας του δικαστηρίου που προΐστατο ο ίδιος και στην οποία είχε μειοψηφήσει!) από ένα άλλο, ad hoc συγκροτημένο «ειδικό» δικαστήριο με «ειδική σύνθεση» και αναγνώρισε -επιτέλους(!)- στη Γερμανία «δικαίωμα ετεροδικίας» - δηλαδή να μη δικάζεται στην Ελλάδα!!!

Αποτέλεσμα: Η απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, που είχε καταδικάσει τη Γερμανία στην καταβολή 28 δισ. $ στους κατοίκους του Δίστομου κατέληξε στον σκουπιδοτενεκέ της «δυνατής και περήφανης Ελλάδας», ώστε να μην έχουν τα βιβλία της Ιστορίας να γράφουν μόνο για τον «Εφιάλτη». Το ίδιο έγινε και με τις περίπου 80.000 αγωγές κατά της Γερμανίας, που είχαν υποβληθεί από πολίτες σε όλα τα Πρωτοδικεία της Ελλάδας. Εξαφανίστηκαν! Μπήκαν στο αρχείο, χωρίς να φτάσει σχεδόν καμία στο ακροατήριο!

Ένα τεράστιο «αναχρονιστικό», (πόσο καλός είναι ο αναχρονισμός σε μια τέτοια περίπτωση!) κίνημα, που έφερε τις πλατιές μάζες αντιμέτωπες με τη μνήμη για τον ρόλο του γερμανικού ιμπεριαλισμού απέναντι στην Ελλάδα, «θάφτηκε εν τη γενέσει του».

Μπροστά σε αυτό το κίνημα ξεσκεπάστηκε η ξενοδουλεία της ελληνικής άρχουσας τάξης. Ξεσκεπάστηκαν οι δήθεν «ισότιμες σχέσεις» ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ΕΕ!

Τώρα ζητά η Γερμανία αποζημιώσεις(!) και επιστροφή για τους Γερμανούς ομογενείς (volksdeutsche) που εκδιώχθηκαν από τις χώρες της Α. Ευρώπης, ακριβώς επειδή συνεργάστηκαν με τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής κατά τη διάρκεια του Β΄ Π. Π.

Σύμφωνα με τις νέες οδηγίες του γερμανικού υπ. Εξ., δεν υπάρχουν «Νικητές και Ηττημένοι, όλοι οι πόλεμοι είναι κακοί». Και γι' αυτό την 8-9η Μαΐου δεν πρέπει να γιορτάζουμε τη Νίκη των λαών επί του γερμανικού ιμπεριαλισμού-μιλιταρισμού, αλλά ... την επέτειο ίδρυσης της ΕΟΚ- ΕΕ, με μουσική υπόκρουση τον «Ύμνο της Χαράς» του Beethoven! Μετά τους ενοχλούν οι gauleiter ή οι διαφορετικές φωνές εντός Γερμανίας και τις συγκεντρώνουν (κλασικό φασιστικής νοοτροπίας φακέλωμα)… Αν θέλουμε να πετύχουμε κάτι, πρέπει να ακυρωθούν οι αποφάσεις Σημίτη… Αυτά οι «καλοί» Γερμανοί φορολογούμενοι πιθανόν δεν θα τα μάθουν ποτέ. Ζουν στον «τέλειο» κόσμο της παρασιτικής «ευημερίας» του κατακτητή.