Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ(γέννηση σαν σήμερα) ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ…

Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ(γέννηση σαν σήμερα) ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ…
Επειδή σε τούτο τον τόπο τίποτα δεν άλλαξε σχεδόν, οι κρίσεις στην οικονομία έχουν κάποιες βασικές ομοιότητες και αιτίες. Ο Σουρής, γεννημένος(02/02/1853) σε μια ταραγμένη εποχή, βρίσκει και αναλύει μοναδικά τους «ηγέτες», τους ανώνυμους ήρωες, την Ελλάδα, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896(κόστος), τους φόρους, την οικονομία, τις Μ. Δυνάμεις. Οποιαδήποτε ομοιότητα με το σήμερα δεν είναι συμπτωματική, αλλά τραγική και για την «Πολιτεία» και για τους «πολίτες» και για την Ευρώπη και τους «ηγέτες» της… Σημειωτέον ο Σουρής ήξερε από προσωπική πείρα τι σημαίνει χρεοκοπία, γιατί και η εύπορη οικογένειά του φαλίρισε και τον έστειλε για δουλειά στον πλούσιο σιτέμπορο θείο του στην Ρουμανία. Το πιο επίκαιρο ποίημά του αναλύει την Οικονομία της Ελλάδας(ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ).
Ποις εδε κράτος λιγοστ
σ᾿ λη τ γ μοναδικό,
κατ ν ξοδεύ
κα πενήντα ν μαζεύ;

Ν τρέφ λους τος ργούς,
νχ πτ Πρωθυπουργούς,
ταμεο δίχως χρήματα
κα δόξης τόσα μνήματα;

Νχ κλητρες γι φρουρ
κα ν σ κλέβουν φανερά,
κι ν ατο σ κλέβουνε
τν κλέφτη ν γυρεύουνε;
* * *
Κλέφτες φτωχο κα ρχοντες μ μαξες κα τια,
κλέφτες χωρς μία πχυ γ κα κλέφτες μ παλάτια,
νας κλέβει ρνιθες κα σκάφες γι ψωμ
λλος τ θνος σύσσωμο γι πλούτη κα τιμή.
* * *
λα σ᾿ ατ τ γ μασκαρευτκαν
νείρατα, λπίδες κα σκοποί,
ο μορες μας μουτσονες γινκαν
δν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
* * *
λληνας δυ δίκαια σκε πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε κα ορεν ες ποιο θέλει μέρος.
* * *
Χαρ στος χασομέρηδες! χαρ στος ρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ρωμις κα δασκαλοκρατιέται.
* * *
Γι᾿ ατ τ κράτος, πο τιμ τ ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτρ στ χρόνια τ παλιά, σικτρ κα στ καινούργια!
* * *
Κα τν σοφν ο λόγοι θαρρ πς εναι ψώρα,
πιστς ες ,τι λέγει κανένας δν φάνη...
ατς πλάνος κόσμος κα πάντοτε κα τώρα,
δν κάνει ,τι λέγει, δν λέγει ,τι κάνει.
* * *
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαο,
φος το γόη, ψευτομοιραο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθ ντίληψη, μυαλ ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι λα τ ξέρει.
Κι π προσπάππου κι π παππο
συγχρόνως μποφος κα λεπο.
* * *
Κα ψωμοτύρι κα γι καφ
τ «δ βαρυέσαι» κι «χ δερφέ».
σν πολίτης, σκυφτς ραγις
σν πιάσει πόστο: δερβεναγς.

Θέλει κόμα -κι ατ εναι ραο-
ν παριστάνει τν ερωπαο.
Στ δυ φορώντας τ πόδια πού χει
στό να λουστρίνι, στ᾿ λλο τσαρούχι.
* * *
Δυστυχία σου λλάς, μ τ τέκνα πο γεννς.
Ελλάς, ρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου