ΠΩΣ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ 2 ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ;(η Ιστορία επαναλαμβάνεται;)

ΠΩΣ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ 2 ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ;(η Ιστορία επαναλαμβάνεται;)

Στις 25/03/1896, εκτός από την Εθνική Επέτειο, η Αθήνα γιόρταζε και την έναρξη των Α’ Ολυμπιακών Αγώνων της σύγχρονης εποχής. Όπως και οι επόμενοι Αγώνες που έγιναν στην Αθήνα(2004) είχαν τεράστιο κόστος, ενώ η Ελλάδα ήταν οικονομικά κατεστραμμένη από τις ίδιες περίπου αιτίες με το 2009-σήμερα. Τότε στην ελληνική πολιτική κυριαρχούσε το δίπολο Τρικούπης-Δηλιγιάννης και όλες οι παθογένειες του σύγχρονου ελληνικού κράτους(δικομματισμός, αδιαφάνεια, υπερχρέωση, δάνεια απλήρωτα, σκάνδαλα, σπατάλες, καχυποψία ως εχθρότητα Ευρωπαίων, κυρίως Βρετανών τότε, απέναντι στην χώρα μας και τις οικονομικές της δυνατότητες). Μετά το «ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ» (1893), ο Δηλιγιάννης(κυβ. 1895) μας έσυρε, μαζί με τις Μ. Δυνάμεις, σε έναν ατυχή και καταστροφικό-και οικονομικά- πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία(1897) και στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο(1897-1978), με τις ίδιες σκληρές υποχρεώσεις προς τους Βρετανούς τραπεζίτες. Ο Γεώργιος Σουρής σατίριζε αμείλικτα και την πολιτική και οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και τους Ολυμπιακούς Αγώνες που η πτωχευμένη γενέτειρά τους ετοίμασε με κάθε λαμπρότητα. Ως το 1896, όλοι πίστευαν ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν απλά μια ανάμνηση ακόμα από την αρχαία Ελλάδα. Όλοι εκτός από τον Γάλλο βαρόνο Pierre De Coubertin και τον Έλληνα Δημήτριο Βικέλα. Πίστευαν ότι με την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, ο κόσμος θα συμφιλιωνόταν και θα ανακάλυπτε ξανά τις αξίες που πρέσβευαν οι Αγώνες στην αρχαιότητα. Το κλίμα διεθνώς ήταν ευνοϊκό για την αναβίωση. Ο Coubertin προσπάθησε να πείσει ότι οι Γάλλοι έχασαν τον Γαλλοπρωσικό Πόλεμο(1870-1), γιατί δεν ήταν επαρκώς γυμνασμένοι και φυσικά προετοιμασμένοι. Ήθελε ο βαρόνος οι νέοι να συμμετέχουν σε αγώνες, παρά να σκοτώνονται στα πεδία των μαχών (πολλά στην Ευρώπη τότε και συχνά). Το 1894(Παρίσι, συνέδριο στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης), αποφασίστηκε οι Α’ Ολυμπιακοί Αγώνες της σύγχρονης εποχής να διεξαχθούν στην γενέτειρά τους Ελλάδα. Ο ελληνικός λαός δέχθηκε με τεράστια χαρά το γεγονός ότι θα διοργανώνονταν στην Αθήνα οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Οι Έλληνες, με 1^ο τον βασιλιά Γεώργιο Α’, θέλησαν να έχουν το μονοπώλιο της διεξαγωγής των Αγώνων ΜΟΝΙΜΑ στην Αθήνα. Ευτυχώς, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, δεν τους άκουσε, γιατί το κόστος μιας Ολυμπιάδας είναι τεράστιο, για να το σηκώνει ΜΟΝΗ της μια χώρα με την οικονομική ειδικά ιστορία της Ελλάδας. ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ: η Ελλάδα πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες(1896) ήταν σε άσχημη ως κάκιστη οικονομική κατάσταση και δεν είχε σταθερή κυβέρνηση. Ήταν η εποχή της εναλλαγής στην εξουσία των Τρικούπη και Δηλιγιάννη. Η Οργανωτική Επιτροπή, υπό τον Στέφανο Σκουλούδη(1894) παρουσίασε εκτιμήσεις για το κόστος των Αγώνων. Ήταν 3 φορές ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ από τις εκτιμήσεις του Coubertin. Η Επιτροπή δήλωσε ότι είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να διεξαχθεί η οργάνωση και παραιτήθηκε. Το ΣΥΝΟΛΙΚΟ κόστος της διοργάνωσης ήταν 3.740.000 δρχ.. Ο διάδοχος Κωνσταντίνος(μτγν. Κωνσταντίνος Α’), ένθερμος υποστηρικτής των Ολυμπιακών Αγώνων, ανέλαβε Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής. Με δωρεές, συγκέντρωσε 33.000 δρχ.. Εκδόθηκε σειρά γραμματοσήμων, που απέφερε 400.000 δρχ. και από τις πωλήσεις αυτών, συγκεντρώθηκαν άλλες 200.000. Με παράκληση του διαδόχου Κων/νου, ο ευεργέτης Γεώργιος Αβέρωφ, συμφώνησε να συμβάλλει στην ανακατασκευή του Παναθηναϊκού Σταδίου(Καλλιμάρμαρο). Το κόστος αυτής ήταν 920.000 δρχ.. Προς τιμήν του, τοποθετήθηκε το άγαλμά του στην είσοδο του Σταδίου. Η εμπειρία διοργάνωσης μεγάλων εκδηλώσεων στην τότε Ελλάδα ήταν μηδαμινή και, έτσι, η Επιτροπή αντιμετώπισε τεράστιες δυσκολίες. Καθήκον τους η θέσπιση κανόνων των αγωνισμάτων και η πρόσκληση των αθλητών. Όσοι συμμετείχαν, λίγοι, ήρθαν με δικά τους έξοδα ή έλαβαν συμμετοχή, επειδή έτυχε να είναι στην Αθήνα για δουλειές ή διακοπές. Ολυμπιακό χωριό, φυσικά, δεν υπήρχε. Στην Τελετή Έναρξης, το Στάδιο ήταν κατάμεστο με 800.000 θεατές και παρουσία της βασιλικής οικογενείας. Έγινε η παρέλαση των αθλητών με τις σημαίες τους και ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής και διάδοχος του θρόνου Κων/νος κήρυξε την έναρξη των Α’ Ολυμπιακών Αγώνων «Κηρύσσω την έναρξη των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Ζήτω το Έθνος, ζήτω οι Έλληνες». Στην συνέχεια, ακολούθησαν κανονιοβολισμοί και απελευθέρωση περιστεριών και ακούστηκε, 1^η φορά, ο Ολυμπιακός Ύμνος, του συνθέτη Σπύρου Σαμάρα(1861-πέθανε 25/03/1917) σε στίχους του Κωστή Παλαμά. Κατόπιν ακούστηκε ο ελληνικός Εθνικός Ύμνος και η παρέλαση των αθλητών. Τα επόμενα χρόνια, οι δαπάνες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες έγιναν τεράστιες και τα τελευταία χρόνια ο θεσμός έχει καταντήσει θέαμα προώθησης προϊόντων πολυεθνικών και κυβερνητικών επιλογών. Οι πιο αρνητικά στιγματισμένοι Αγώνες είναι, βέβαια, του Βερολίνου το 1936, λόγω της σύνδεσης του ολυμπιακού ιδεώδους με την ναζιστική ιδεολογία. Ιδού, πώς είδε ο Γεώργιος Σουρής τους Ολυμπιακούς Αγώνες της πτώχευσης!