ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΙΜΩΡΙΑΣ ΔΥΝΑΣΤΗ(δεν είπατε να υιοθετήσει η Ελλάδα το παράδειγμα του Mubarak;)
Αίγυπτος, μια πανάρχαια χώρα, σε πολύ νευραλγικό σημείο της, με πλούσιο παρελθόν και σχέσεις με την επίσης πανάρχαια Ελλάδα. Στα Αρχαία Αιγυπτιακά το όνομα της χώρας ήταν Kemet, που σημαίνει «Μαύρη γη», από τα εύφορα μαύρα ιζήματα του Νείλου στα ετήσια πλημμυριζόμενα από το Νείλο χωράφια. Η ελληνική ονομασία «Αίγυπτος» προέρχεται από την αρχαιότερη Γραμμική Β΄ «a-ku-pi-ti-yo», που μεταφέρθηκε στα Αρχαία Ελληνικά με τη σύγχρονη μορφή του. Η ελληνική ονομασία φέρεται ότι προέρχονταν από τη νεώτερη αρχαίας Αιγυπτιακή φράση (Αμάρνα) «Hikuptah», που προερχόταν από την παραφθορά της αρχαιότερης «Hwt-ka-Ptah» («ḥwt-k3-ptḥ»), που «σήμαινε οίκος της ψυχής (ka) του Πτα», ονομασία ενός ναού του θεού Πτα στη Μέμφιδα. Ο Στράβων είχε δώσει την «παραδοσιακή» ετυμολογία, σύμφωνα με την οποία το Αίγυπτος προέρχονταν από το συνδυασμό των λέξεων «Αιγαίο» και «υπτίως», δηλαδή «κάτω(νότια) από το Αιγαίο (Πέλαγος)». Η Αίγυπτος δέχθηκε πολλές μαζικές εισβολές στην Ιστορία της: Χαναανίτες, Λίβυοι, Νούβιοι, Ασσύριοι, Κουσίτες, Πέρσες, Έλληνες, Ρωμαίοι, Άραβες, Οθωμανοί, Γάλλοι και Βρετανοί. Η οριοθέτηση των Α. συνόρων είναι συνδεδεμένη με τη δημιουργία στην Παλαιστίνη, μετά τον Β' ΠΠ, του Ισραήλ. Με τις συμφωνίες ανακωχής(1949), η Αίγυπτος καθόριζε τη διοίκησή της στο τμήμα της Παλαιστίνης(βρετανική εντολή) που λεγόταν Λωρίδα της Γάζας, η οποία είχε παραχωρηθεί στο αραβοπαλαιστινιακό κράτος από το σχέδιο διαμελισμού του ΟΗΕ(1947), το οποίο δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Τις λωρίδες της Γάζας και του Σινά κατέλαβαν οι δυνάμεις του Ισραήλ στη διάρκεια της αραβοϊσραηλινής σύρραξης (1967). Οι Αιγύπτιοι(1973) προσπάθησαν να ανακαταλάβουν τη χερσόνησο του Σινά, αλλά απέτυχαν. Ακολούθησαν διαπραγματεύσεις με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ που κατέληξαν(ύστερα από ενδιάμεσες συμφωνίες) στη συμφωνία του Camp David(1979) και στην οριστική αποχώρηση του Ισραήλ από τις περιοχές που κατείχε(1967-82). Το 2001-2 η ένταση αναζωπυρώθηκε και οι Ισραηλινοί αναπτύχθηκαν στρατιωτικά σε όλα τα κατεχόμενα εδάφη. ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΡΗΞΗ Το ΔΝΤ έφυγε ικανοποιημένο(Φεβρουάριος 2010). Και το 2011, από το «θαύμα», φτάσαμε στην πτώση του Mubarak(4ος Πρόεδρος Αιγύπτου, 1981-2011). Η οικονομία τα «καλά» χρόνια ήταν δυναμική και δεν ήξερε από κρίση(2008). Η Αίγυπτος αναπτυσσόταν ραγδαία(4,7% το 2009 και για το 2010-1 προβλεπόταν +5%). Αυτό, κατά το ΔΝΤ, χάρη στις μεταρρυθμίσεις που άρχισαν το 2004» από τον Mubarak. Μόνο για τον πληθωρισμό το ΔΝΤ είχε επιφυλάξεις για την Αίγυπτο. Ο τιμάριθμος αυξήθηκε 11,7%(2010) και οι τιμές αυξάνονται συνέχεια. Γιατί λοιπόν οι Αιγύπτιο έδιωξαν τον «φαραώ» Mubarak; Ο πρ. Υπ. Εξ. της Αιγύπτου, είχε προειδοποιήσει τους Άραβες ηγέτες μετά τα γεγονότα στην Τυνήσια, ότι η εξέγερση εκεί δεν είναι μακριά από την Αίγυπτο. «Ο Άραβας πολίτης έχει μπει σε μια πρωτοφανή κατάσταση οργής και απογοήτευσης. Το ηθικό των Αράβων έσπασε από την φτώχεια, την ανεργία και τη γενικευμένη ύφεση». Και στην Αίγυπτο, λοιπόν, το ΔΝΤ «πέτυχε» αλλά σκότωσε τον ασθενή. Οι πολυεθνικές έκαναν «δουλειές» με το καθεστώς και η διαπλοκή της ελίτ οργίαζε. Οι δρόμοι των πόλεων και η ύπαιθρος της Αιγύπτου δεν είδαν το «θαύμα». Ο πλούτος συγκεντρώθηκε στα χέρια λίγων. Τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα, ουδέποτε είδαν καλύτερους μισθούς και υπηρεσίες. Το 2010, η λαϊκή οργή ξεχύλισε, λόγω της ακρίβειας, και των μισθών πείνας, στην κυριολεξία. Το σπίρτο της Τυνησίας άναψε την επανάσταση και στην Αίγυπτο και οδήγησαν τον Mubarak στην πτώση και την δίκη. Ας προσέξουν λοιπόν, όταν μας φέρνουν την Αίγυπτο ως παράδειγμα, γιατί η Ελλάδα θυμίζει την Αίγυπτο λίγο πριν την εξέγερση(25/01-11/02/2011). HOSNI MUBARAK(1928-σήμερα). Απόφοιτος της Ακαδημίας Πολεμικής Αεροπορίας. Υπηρέτησε, από διάφορα πόστα, στην Αιγυπτιακή Πολεμική Αεροπορία. Επικεφαλής της αιγυπτιακής στρατιωτικής αποστολής στην πρ. ΕΣΣΔ και Διοικητής της Δυτικής Αεροπορικής Βάσης, στο Δ. Αεροδρόμιο του Καΐρου(1964). Διοικητής της Ακαδημίας Πολεμικής Αεροπορίας και Αρχηγός Επιτελείου της Αιγυπτιακής Πολεμικής Αεροπορίας(1967-72), οπότε έγινε(1972) αντιπτέραρχος της Αιγυπτιακής Πολεμικής Αεροπορίας και υφυπουργός Στρατιωτικών. Προήχθη(Οκτώβριος 1973) στον βαθμό του πτεράρχου. Ονομάσθηκε Αντιπρόεδρος της Αιγύπτου(Απρίλιος 1975). Διορίσθηκε Αντιπρόεδρος του Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος της Αιγύπτου (NDP)(1978). Μετά τη δολοφονία του Προέδρου Anwar El Sadat(06/10/1981), έγινε ο 4ος Πρόεδρος της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου, και πρόεδρος του Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματός της(NDP). Επανεξελέγη στις εκλογές του 1987, 1993, 1999 και 2005. Έχει επιζήσει 6 δολοφονικών επιθέσεων(BBC). η Αίγυπτος έγινε ξανά δεκτή στους κόλπους του Αραβικού Συνδέσμου(1989). Στον Πόλεμο στον Κόλπο(1991) η Αίγυπτος τάχθηκε υπέρ του Κουβέιτ και κατά του Ιράκ. Σε αντάλλαγμα, ΗΠΑ, Ευρώπη και κράτη του Περσικού Κόλπου, χάρισαν στην Αίγυπτο χρέη περ. 20 δις $. Ο Mubarak άλλαξε στάση στον 2ο πόλεμο του Κόλπου(2003). τάχθηκε κατά της εισβολής στο Ιράκ, καθότι έλεγε ότι πρέπει πρώτα να επιλυθεί η σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης. Ισχυρίστηκε ότι ο πόλεμος θα γεννούσε «100 Bin Laden». Προσπάθησε να λύσει το Παλαιστινιακό. Πέτυχε(2008) την κατάπαυση πυρός ανάμεσα σε Ισραήλ και Hamas. Απαγόρευσε(2009) αντιπολεμική διάσκεψη στο Κάιρο, που επέκρινε την έλλειψη ανάληψης δράσης κατά του Ισραήλ. Το καθεστώς ακολούθησε πολιτική ιδιωτικοποιήσεων(μετά το 2004). Η κυβέρνηση Atef Ebeid παραιτήθηκε υπέρ του Ahmed Nazif. Η χώρα ξεπέρασε το οικονομικό της πρόβλημα. Μετά από δημοψήφισμα(25/05/2005), τροποποιήθηκε το Σύνταγμα. Παρά τις εκκλήσεις της αντιπολίτευσης στο εκλογικό σώμα να μην ψηφίσουν, το 82,9% αυτού, υπερψήφισε την πρόταση, έναντι 17,1%. Ακολούθησαν προεδρικές εκλογές(07/09/2005) και ο Mubarak επενεξελέγη(88,6%), με μικρή συμμετοχή. Το κόμμα του(Εθνικό Δημοκρατικό) κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές(07/11 και 09/12/2005) και 311/454 έδρες. Στις εκλογές για το συμβούλιο Shura (Άνω Βουλή), το κόμμα κέρδισε 84/88 έδρες(11 και 18/06/2007). Όμως, επισκιάστηκαν από βίαια επεισόδια την ημέρα της ψηφοφορίας, με 1 νεκρό και 4 τραυματίες. Το κοινοβούλιο ενέκρινε και νέες συνταγματικές αλλαγές(20/03/2007), με νέο δημοψήφισμα(26/03/2007). Το 75,9%(επίσημα στοιχεία), ενέκρινε τις μεταρρυθμίσεις με επίσημο ποσοστό συμμετοχής 27,1%. Κατά τους αντιπάλους του καθεστώτος η συμμετοχή ήταν λιγότερη του 5%. Ο Mubarak συχνά δίωκε τους πολιτικούς του αντιπάλους και διέταζε την καταστολή της αντιπολίτευσης. Παράδειγμα, η σύλληψη και καταδίκη σε καταναγκαστικά έργα(5 χρόνια) του πολιτικού Ayman Nour(24/12/2005). Οι ΗΠΑ καταδίκασαν το γεγονός. Οι ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ, κατέτασσαν τα αιγυπτιακά ΜΜΕ στην 133η θέση ανάμεσα σε 168 κράτη, στον τομέα της ελευθερίας του Τύπου. «Ελληνικού» τύπου παθογένεια του καθεστώτος Mubarak ήταν ο νεποτισμός και η εύνοια στον γιο του Alaa. Ο Πρόεδρος επεξέτεινε τον Νόμο Εκτάκτου Ανάγκης(από το 1981, μετά την δολοφονία του προκατόχου του Sadat. ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΗ MUBARAK Οι πολύνεκρες ταραχές των πολιτών(Ιανουάριος 2011), οδήγησαν στην παραίτηση του. Ο Mubarak ανακοίνωσε(01/02) ότι δεν θα ξαναβάλει υποψηφιότητα για Πρόεδρος. Οι διαδηλωτές απέρριψαν την πρότασή του, να παραμείνει στην εξουσία ως τις εκλογές και απείλησαν με εκδίωξή του. Επίκεντρο των διαδηλώσεων η πλατεία Tahrir του Καΐρου. Τα μέλη του κόμματός του, και ο γιος του, παραιτήθηκαν(05/02). Από το τηλεοπτικό δίκτυο Al Arabiya ανακοινώθηκε ότι και ο παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματος. Όμως την ίδια μέρα, απέσυρε την ανακοίνωσή του. Ο Mubarak με διάγγελμά του(10/02) ανακοίνωσε την μεταβίβαση πολλών εξουσιών στον Αντιπρόεδρο Omar Suleiman και την σύσταση επιτροπής για την μεταρρύθμιση του Συντάγματος. Ενώ οι διαδηλώσεις διογκώνονταν, ο Αντιπρόεδρος, ανακοίνωσε την παραίτηση και την μεταβίβαση της εξουσίας στο Ανώτατο Συμβούλιο των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι προεδρικές εξουσίες, βάσει του Συντάγματος, ανατέθηκαν στον Αντιπρόεδρο ή τον Πρόεδρο της Βουλής. Οι διάδοχοι του Mubarak είναι περίπου 9.000! Ο ίδιος πιθανόν να καταδικαστεί σε θάνατο δια απαγχονισμού. Η «φιλάνθρωπη» σύζυγος Susan Mubarak, έπαθε… κρίση πανικού μετά την έκπτωση του συζύγου της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου