ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΣΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟ(ΚΑΙ ΜΕ ΙΔΙΟ ΕΠΩΝΥΜΟ) ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΣΤΑΧΤΗ(ξεχνάς τις συνθήκες που υπέγραψε ο Ελευθέριος Βενιζέλος)
Ο Βενιζέλος έκανε χθες αναφορά στον άλλο Βενιζέλο, τον Ελευθέριο, χαρακτηρίζοντάς τον πρότυπο(πριν λίγο καιρό είχε πει πρότυπο και τον Τρικούπη-ξέρει τι έκανε ο Τρικούπης και την εποχή που αυτός κυβέρνησε;-). Να θυμίσουμε στον νέο Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, γιατί ξέρει ελληνικά, ότι ο… συνεπώνυμός του ηγέτης είναι συνδεδεμένος με τον Εθνικό Διχασμό(για την συμμετοχή της Ελλάδας στον Α’ ΠΠ), την Συνθήκη των Σεβρών, την Μικρασιατική Εκστρατεία και Καταστροφή καθώς και το επακόλουθό της, την Συνθήκη της Λωζάννης. Από την προσπάθεια δηλ. να κάνει την Ελλάδα υπερδύναμη της Α. Μεσογείου κατάφερε να κάνει στάχτη ζωές, περιουσίες και όνειρα ενός ολόκληρου λαού. Και ας ήταν γνώστης της διεθνούς πολιτικής… Αλλά δεν κατάλαβε ότι οι Μ. Δυνάμεις άλλη μια φορά έπαιζαν με την τύχη μας και θα μας παρατήσουν όταν δεν θα είμαστε χρήσιμοι πια(όπως στην Σμύρνη). Όλη η ελληνική Ιστορία και οι κρίσεις έχουν και οικονομικές προεκτάσεις και πολλές θυσίες και σ’ αυτόν τον τομέα… Γι’ αυτό άσε τα παραδείγματα ηγετών καλύτερα.
· Συνθήκη Σεβρών(28/07-10/08/1920): «η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδιδε την κυριαρχία της Μεσοποταμίας(Ιράκ), της Παλαιστίνης και της Υπεριορδανίας στην Βρετανία ως προτεκτοράτα της ΚτΕ, την Συρία και τον Λίβανο στην Γαλλία επίσης ως προτεκτοράτα. Η Χετζάζ (μέρος της σημερινής Σαουδικής Αραβίας) το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη. Η Βόρεια Ήπειρος ενσωματωνόταν στο ιδρυόμενο Αλβανικό κράτος, ουσιαστικά προτεκτοράτο της Ιταλίας. Τα Δωδεκάνησα παραδόθηκαν στην Ιταλία η οποία συμφώνησε να τα δώσει εκτός από την Ρόδο και το Καστελλόριζο στην Ελλάδα, και αν η Βρετανία έδινε την Κύπρο στην Ελλάδα, τότε(μετά από δημοψήφισμα) θα έδιναν κι αυτά τα νησιά(η συμφωνία ακυρώθηκε από την Ιταλία το 1922). Στην Ελλάδα παραχωρούνταν τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος, και η Θράκη από την οποία η Βουλγαρία παραιτούνταν οριστικά από κάθε δικαίωμά της σε αυτή. Η περιοχή της Σμύρνης έμενε υπό την ονομαστική επικυριαρχία του Σουλτάνου αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα Αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και θα μπορούσε να προσαρτηθεί στην Ελλάδα μετά από 5 χρόνια με δημοψήφισμα. Τα στενά των Δαρδανελίων και η θάλασσα του Μαρμαρά αποστρατικοποιήθηκαν και έγιναν διεθνής περιοχή, οι Σύμμαχοι απέκτησαν τον οικονομικό έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τέλος, καθορίζονταν η ισότητα και τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Η Σοβιετική Ένωση δεν συμμετείχε και έκανε ξεχωριστή συνθήκη με τους Οθωμανούς. Μετά την επικράτηση των Νεότουρκων, που μετέφεραν την πρωτεύουσα στην Άγκυρα, και την Μικρασιατική Καταστροφή, οι σύμμαχοι αναγκάστηκαν να υπογράψουν νέα συνθήκη(Συνθήκη της Λωζάννης) το 1922, με ευνοϊκότερους όρους για την (πλέον) Τουρκία.» Εδώ άρχισαν πολλά προβλήματα για την Κύπρο και την Ελλάδα…
· Συνθήκη της Λωζάννης(24/07/1923): «Κατάργησε την Συνθήκη των Σεβρών που δεν είχε γίνει αποδεκτή από την νέα κυβέρνηση της Τουρκίας που διαδέχθηκε τον Σουλτάνο της Κωνσταντινούπολης.»[…] «Η Τουρκία ανέκτησε την Α. Θράκη, κάποια νησιά του Αιγαίου, συγκεκριμένα την Ίμβρο και την Τένεδο, μια λωρίδα γης κατά μήκος των συνόρων με την Συρία, την περιοχή της Σμύρνης και της Διεθνοποιημένης Ζώνης των Στενών η οποία όμως θα έμενε αποστρατικοποιημένη και αντικείμενο νέας διεθνούς διάσκεψης. Παραχώρησε τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία, όπως προέβλεπε και η συνθήκη των Σεβρών, αλλά χωρίς πρόβλεψη για δυνατότητα αυτοδιάθεσης. Ανέκτησε πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα σε όλη της την επικράτεια και απέκτησε δικαιώματα στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε όλη την επικράτειά της εκτός της ζώνης των στενών. Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να πληρώσει σε είδος(ελλείψει χρημάτων) τις πολεμικές επανορθώσεις. Η αποπληρωμή έγινε με επέκταση των τουρκικών εδαφών της Ανατολικής Θράκης πέρα από τα όρια της συμφωνίας. Τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος παραχωρήθηκαν στην Τουρκία με τον όρο ότι θα διοικούνταν με ευνοϊκούς όρους για τους Έλληνες(σχόλιο: κάτι που δεν έγινε ποτέ). Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχασε την ιδιότητα του Εθνάρχη και το Πατριαρχείο τέθηκε υπό ειδικό διεθνές νομικό καθεστώς. Σε αντάλλαγμα, η Τουρκία παραιτήθηκε από όλες τις διεκδικήσεις για της παλιές περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκτός των συνόρων της και εγγυήθηκε τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Τουρκία. Με ξεχωριστή συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αποφασίστηκε η υποχρεωτική ανταλλαγή μειονοτήτων από τις δύο χώρες και η αποστρατικοποίηση κάποιων νησιών του Αιγαίου. Η ανταλλαγή μειονοτήτων που πραγματοποιήθηκε προκάλεσε μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών. Μετακινήθηκαν από τη Μικρά Ασία στην Ελλάδα 1.650.000 Τούρκοι υπήκοοι, χριστιανικού θρησκεύματος και από την Ελλάδα στην Τουρκία 670.000 Έλληνες υπήκοοι, μουσουλμανικού θρησκεύματος. Η θρησκεία αποτέλεσε το βασικό κριτήριο για την ανταλλαγή(σχόλιο: απάντηση στο Τουρκικό Προξενείο). Μεταξύ των ανταλλάξιμων περιελαμβάνονταν επίσης οι Έλληνες του Πόντου, αλλά και τουρκόφωνοι Έλληνες, όπως τουρκόφωνοι Πόντιοι και Καραμανλήδες, καθώς και ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι, όπως οι Βαλαάδες της Δυτικής Μακεδονίας. Μαζί με τους Έλληνες, πέρασε στην Ελλάδα και αριθμός Αρμενίων και Συροχαλδαίων. Εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή οι Έλληνες κάτοικοι της νομαρχίας της Κωνσταντινούπολης(οι 125.000 μόνιμοι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης, των Πριγκιποννήσων και των περιχώρων, οι οποίοι ήταν εγκατεστημένοι πριν από τις 30/10/1918) και οι κάτοικοι της Ίμβρου και της Τενέδου(6.000 κάτοικοι), ενώ στην Ελλάδα παρέμειναν 110.000 Μουσουλμάνοι της Δ. Θράκης.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου