ΣΥΝΕΝΝΟΗΜΕΝΟΙ ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ… ΣΥΡΙΑ!

ΣΥΝΕΝΝΟΗΜΕΝΟΙ ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ… ΣΥΡΙΑ!

Στον χορό της κινδυνολογίας και η Δανία(το πρότυπο του ΓΑΠ, βλ. Δανία του Νότου). Εκεί στην Κοπεγχάγη, τους ενοχλούν οι απεργίες. Τις θεωρούν υποκινούμενες(όλα τα καθεστώτα τα ίδια λένε) από… ακτιβιστές. Δεν είναι συνηθισμένοι στην αντίσταση αυτοί, γιατί στον Β’ ΠΠ, παρέδωσαν μόνοι τους το στέμμα του βασιλιά στους ναζί και δεν είδαν τι σημαίνει θηριωδία και πείνα. Η ιστορία αναφέρει ότι τα 2 κράτη συνθηκολόγησαν(09/12), γιατί οι Γερμανοί απείλησαν ότι θα βομβαρδίσουν την Κοπεγχάγη. Η κατοχή της Δανίας από τους Γερμανούς ξεκίνησε με την Επιχείρηση Weserubung στις 9 Απριλίου 1940 και διήρκεσε μέχρι τον Μάιο του 1945, με την παράδοση των Γερμανών στους Συμμάχους και το τέλος του πολέμου στην Ευρώπη. […] Τις πρώτες πρωινές ώρες της 9ης Απριλίου 1940, οι Γερμανικές δυνάμεις πέρασαν τα σύνορα της γειτονικής Δανίας, παραβιάζοντας έτσι τη συνθήκη μη-επίθεσης που υπογράψανε οι δύο χώρες το προηγούμενο έτος. […] η Δανία δεν πρόλαβε να κηρύξει επίσημα πόλεμο στη Γερμανία. Κατά τη διάρκεια της εισβολής, σκοτώθηκαν 16 Δανοί στρατιώτες και δύο ώρες μόλις μετά την εισβολή, οι Δανοί παραδόθηκαν, πιστεύοντας πως πιθανή αντίσταση δεν θα είχε νόημα και ελπίζοντας να διαπραγματευτούν με τους Γερμανούς. […] η ζωή στη Δανία μέχρι το 1943 δεν μεταβλήθηκε σημαντικά. Η κυβέρνηση και ο βασιλιάς Christian X παρέμεναν στη χώρα, το κοινοβούλιο λειτουργούσε όπως και πριν, δικαιοσύνη και αστυνομία παρέμεινε στα χέρια των Δανών. Ειδικά μετά την πτώση της Γαλλίας τον Ιούνιο του 1940, οι Δανοί συνειδητοποίησαν ότι πρέπει να αποδεχτούν τη Γερμανική κατοχή και να διατηρήσουν τη προνομιακή τους σχέση με τους Γερμανούς. […] Καθώς ο πόλεμος εξελισσόταν, ο πληθυσμός της Δανίας γινόταν σταδιακά εχθρικός προς τους Γερμανούς. Αν και η κυβέρνηση προσπαθούσε να αποθαρρύνει πιθανές πράξεις αντίστασης ή σαμποτάζ, το φθινόπωρο του 1942, για πρώτη φορά οι Γερμανοί κήρυξαν τη Δανία «εχθρικό έδαφος». Το καλοκαίρι του 1943, η αισιοδοξία των Δανών για πιθανή ήττα των Γερμανών στον πόλεμο, τους οδηγεί σε μαζικές απεργίες και διαδηλώσεις. Η Γερμανία απαιτεί μέτρα από τη κυβέρνηση της Δανίας, αλλά αυτή αρνείται. Έτσι στις 29 Αυγούστου 1943, οι Γερμανοί διαλύουν τη κυβέρνηση και κηρύσσουν στρατιωτικό νόμο. Τον Οκτώβρη οι Γερμανοί αποφασίζουν να απομακρύνουν όλους τους Ιουδαίους πολίτες, αλλά η απόφαση διαρρέει και οι Δανοί φυγαδεύουν αρκετούς στη Σουηδία. Επίσης, δημιουργούν στρατόπεδο συγκέντρωσης μέσα στη χώρα, ώστε να αποφεύγεται η απέλαση των πολιτών στη Γερμανία. Ακόμα, οι Δανοί δημιουργούν μια μυστική κυβέρνηση καθώς και αντιστασιακές οργανώσεις ενώ οι Σύμμαχοι αρχίζουν να τους αναγνωρίζουν πλέον ως συμμάχους Η Δανία ελευθερώθηκε στις 5 Μαΐου του 1945 από τους Βρετανούς, με αρχηγό της επιχείρησης, τον Bernard L. Montgomery. Η Δανία θεωρείται η χώρα που υπέφερε το λιγότερο από τις άλλες Ευρωπαϊκές κατεχόμενες χώρες. Έγιναν ελάχιστοι βομβαρδισμοί στη χώρα από τους Γερμανούς και λίγοι μόνο πολίτες σκοτώθηκαν σε διαδηλώσεις ή στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο αριθμός τους υπολογίζεται σε λιγότερους από 2.000 ενώ περίπου 850 μέλη της αντίστασης σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου, λιγότεροι από 50 στρατιώτες κατά την εισβολή στη χώρα και περίπου 2.000 ναύτες, κυρίως θύματα υποβρυχίων. […] Δημιουργούν κλίμα και προσπαθούν να διαλύσουν και τις όποιες πηγές εσόδων έχει η Ελλάδα. Θέλουν όλοι με λύσσα να εξαφανίσουν την χώρα μας από τον χάρτη. Δεν είναι τυχαία τα δημοσιεύματα για χούντες, πραξικοπήματα, χάος αν γυρίσουμε στην δραχμή, τανκς στους δρόμους. Ας γράφουν τίποτα πιο πρωτότυπο. Ή φταίει η Ελλάδα ή θα γίνει της Συρίας σε λίγο στην Ελλάδα ή η λύση είναι το πραξικόπημα ή και εμφύλιος ή φταίνε ΜΟΝΟ οι Έλληνες για την κρίση «τους», γιατί είναι… τεμπέληδες.

Υ.Γ.: ιδού και ένα «πολιτισμένο» έθιμο από την χώρα των… παραμυθιών του Hans Christian Andersen. Η σφαγή των δελφινιών Calderon. Οι εθνικιστές της χώρας ίσως να μας θέλουν στην θέση των συμπαθών ζώων.