Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Η κρίση καταστρέφει τα ευρωπαϊκά ιστορικά μνημεία(πολιτισμός σε κρίση)

Η κρίση καταστρέφει τα ευρωπαϊκά ιστορικά μνημεία(πολιτισμός σε κρίση)
Το αμφιθέατρο του Βεσπασιανού χάνει πέτρες, κυρίως εξαιτίας της κίνησης των οχημάτων. Στην Ν πλευρά του έχει πάρει κλίση πάνω από 40 εκ τρομάζοντας τους Ιταλούς. Η κρίση του ευρώ και ο πελοποννησιακός πόλεμος σπάνια συγκρίνονται μεταξύ τους. Αν κοιτάξουμε όμως πέρα από τα μαύρα κοστούμια και τους λευκοντυμένους οραματιστές, τότε βλέπουμε πως η σημερινή κρίση απειλεί τον κόσμο, όπως απείλησε τον τότε κόσμο η ελληνική εμφύλια σύρραξη. Η Ευρώπη μπορεί τελικά να σωθεί, αλλά τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο. Ούτε οι πολίτες της, ούτε και η κληρονομιά της. Όταν δεν υπάρχουν χρήματα για συντάξεις, το να θέλουμε να τα διαθέσουμε για να προστατεύσουμε κάποιες πέτρες, είναι πολυτέλεια. Οι πέτρες όμως της Ελλάδας απαιτούν τον σεβασμό όλων μας. Επάνω τους ρίζωσε το πολιτικό σύστημα της δημοκρατίας και η ιδέα της Ευρώπης. Τώρα όμως, οι πέτρες αυτές απειλούνται. Περιέργως, τα λίκνα της Δ ιστορίας και τέχνης, είναι σήμερα τα κράτη που βυθίζονται περισσότερο απ’ όλα τα άλλα στην κρίση. Και  κρίση σημαίνει περικοπές. Η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία διαθέτουν συνολικά 122 μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO ή αλλιώς το 13% παγκοσμίως. Το ένδοξο παρελθόν κινδυνεύει τώρα να μετατραπεί σε ένα παραμορφωμένο μέλλον, όπως αυτό του Κολοσσαίου της Ρώμης. Το αμφιθέατρο του Βεσπασιανού χάνει πέτρες, κυρίως εξαιτίας της κίνησης των οχημάτων. Στην Ν πλευρά του έχει πάρει κλίση πάνω από 40 εκ. τρομάζοντας τους Ιταλούς. Τα ιταλικά δημόσια ταμεία είναι στεγνά, και για αυτό την ανακαίνιση του μνημείου ανέλαβε ο επιχειρηματίας της υπόδησης Diego Della Valle, ο οποίος διέθεσε €25 εκ. Η όμορφη Βενετία επίσης κινδυνεύει και στράφηκε προς τον ιδιωτικό τομέα για να συντηρηθούν τα νοσοκομεία της. Η εταιρία Bulgari γέμισε με διαφημίσεις της την γέφυρα των αναστεναγμών, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η συντήρησή της. Η Ιταλία είναι πατρίδα για τα περισσότερα προστατευμένα από την UNESCO μνημεία(47 συνολικά) και αποτελεί κλασικό παράδειγμα του γιατί η ιστορία δεν πάει πάντα προς τα εμπρός. Ο ιταλικός προϋπολογισμός για τον πολιτισμό ήταν €2.3 δις το 2003, ενώ για το 2012 έπεσε στο €1.4 δις. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο τόσο η διάσημη Πομπηία, όσο και άλλα λιγότερο γνωστά ιστορικά σημεία, καταρρέουν. Όπως περιγράφει η εφημερίδα Corriere della sera, ο μοναδικός πλούτος που διαθέτει η Ιταλία, τα μουσεία, τα μεσαιωνικά χωριά κλπ, δέχεται επίθεση, την ώρα που σε περίοδο κρίσης αυτά τα μνημεία είναι που θα έπρεπε να αποτελούν τον εθνικό θησαυρό. Η Ευρώπη ξηλώνεται στις ραφές, από τις οποίες και προήλθε. Η Γερμανία, που ήταν ερωτευμένη με τους Έλληνες και τους Λατίνους τον 19ο αιώνα, σήμερα θεωρεί την Ελλάδα ως ένα μέλος με γάγγραινα, που θα πρέπει να ακρωτηριαστεί. Οι περικοπές δαπανών που απαιτεί από την Αθήνα έχουν αδειάσει τα δημόσια και τα ιδιωτικά ταμεία. Μέχρι  τον φετινό Ιούνιο, ο προϋπολογισμός του υπουργείου Πολιτισμού είχε μειωθεί κατά 35%, ενώ προβλέπονται περαιτέρω μειώσεις για το 2013 και το 2014. Ίσως έτσι να διευκολυνθεί μια επανάληψη αυτού που συνέβη τον περασμένο Φεβρουάριο στο Μουσείο της αρχαίας Ολυμπίας, όταν ένοπλοι ληστές απέδειξαν στην πράξη τι σημαίνει περικοπές σε προσωπικό και σε πόρους. Κάτι ανάλογο συνέβη και τον Ιανουάριο, όταν εκλάπησαν 2 πίνακες(ένας του Picasso) από την Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας, την οποία φυλούσε ένας μόλις νυχτοφύλακας! Οι Έλληνες αρχαιολόγοι προειδοποιούν: «Τα μνημεία δεν διαθέτουν φωνή, αλλά μόνο εμάς». Η προσπάθειά τους στοχεύει στην προστασία των 17 μνημείων της UNESCO που διαθέτει η χώρα, στα 210 μουσεία και συλλογές αρχαιοτήτων, στις 250 αρχαιολογικές εκθέσεις και στα 19.000 δηλωμένα ιστορικά μνημεία. Και τι γίνεται στην Ισπανία; Το κλέος του παρελθόντος γίνεται ένα αβέβαιο μέλλον. Στην 2η πιο προστατευμένη χώρα, από πλευράς UNESCO, με 44 μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς, συμβαίνει κάτι το παράδοξο. Τα μνημεία μπορεί να ψάχνουν για χρήματα προκειμένου να συντηρηθούν, αλλά τουλάχιστον δεν κινδυνεύουν πλέον από την κερδοσκοπική ανάπτυξη. Όπως λένε οι ειδικοί, η κρίση είχε και μια καλή πλευρά, αφού ο μεγαλύτερος κίνδυνος εξέλειψε, και ήταν αυτός της κερδοσκοπικής αστικής ανάπτυξης, των γηπέδων γκολφ, των ουρανοξυστών κλπ. Η Γαλλία και η Αγγλία επίσης αναφέρουν προβλήματα χρηματοδότησης των μνημείων τους. Στην Αγγλία μάλιστα, πέρα του Big Ben που έχει πάρει κλίση 43 εκ άλλα 3.168 μνημεία κινδυνεύουν, με μερικά από αυτά να χρειάζονται σημαντική χρηματοδότηση. Σε αυτήν την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων, η Γερμανία ακολουθεί τον δικό της δρόμο, όσον αφορά στα πολιτιστικά. Η  κρίση δεν επηρέασε τα δημοσιονομικά ζητήματα του πολιτισμού της, τα οποία σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία αυξάνονται σταθερά από το 2008, βοηθώντας στην συντήρηση των 6.000 μουσείων, 150 θεάτρων, 130 ορχηστρών και 81 αιθουσών όπερας, που διαθέτει. Όπως ανέφερε ο Χριστιανοδημοκράτης επίτροπος για τον πολιτισμό Bernd Naumann, «σε αυτές τις δύσκολες εποχές, το να περικόψουμε τον προϋπολογισμό του πολιτισμού μας(σχόλιο: όχι τελείως «μας». «Ξεχνάει» τα κλεμμένα από την Έφεσο ή την Ελλάδα ο επίτροπος) θα ήταν μια θρασύτατη πράξη..»! Και βέβαια, όπως συμπλήρωσε, «στην Γερμανία έχουμε περισσότερο κόσμο στα μουσεία, απ’ ότι στα γήπεδα ποδοσφαίρου».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου