Τέρμα οι μπλόφες της Ευρώπης στην Ελλάδα

Τέρμα οι μπλόφες της Ευρώπης στην Ελλάδα

Την ώρα που η συζήτηση για μια πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη θεριεύει, θα πρέπει να αντιληφτούμε ότι η χώρα δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς ευρώ, αλλά ούτε και συμφέρει στην  Ευρώπη να την αφήσει να φύγει. Για αυτό και όλοι θα πρέπει επιτέλους να ανοίξουν τα χαρτιά τους. Η ετυμηγορία των ψηφοφόρων, τόσο στην Ελλάδα, όσο και αλλού, ήταν ξεκάθαρη: Η συνταγή της λιτότητας απέτυχε παταγωδώς. Τώρα λοιπόν, όλοι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα, και να ξεκινήσουμε διαπραγματεύσεις, που θα είναι δύσκολες, αλλά που θα μπορούν να οδηγήσουν σε συμβιβαστικές λύσεις. Η Ελλάδα κινδυνεύει και θα πρέπει να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από τις απειλές και τους εκβιασμούς, που κυριαρχούν παντού. Το σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ζήσει εκτός ευρώ. Χωρίς την οικονομική βοήθεια του ΔΝΤ και της ΕΕ, δεν θα υπάρχουν χρήματα να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, ούτε για να εισαχθούν είδη βασικής ανάγκης, όπως είναι το πετρέλαιο. Μετά την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, το μεγαλύτερο μέρος του βρίσκεται πλέον στα χέρια της ΕΕ και του ΔΝΤ. Αν δεν το αποπληρώσει η Ελλάδα, τότε θα χρειαστεί να βάλουν το χέρι στη τσέπη οι πολίτες της ευρωζώνης. Μια επιστροφή στην δραχμή θα είναι καλή, μόνο στα μυαλά και στις φαντασιώσεις κάποιων κακά πληροφορημένων οικονομολόγων, κυρίως Αμερικανών. Μάλιστα, όπως προέκυψε από μια μελέτη που παράγγειλε η ελληνική κυβέρνηση, αποδεικνύεται ότι ακόμη και οι 2 πιο κερδοφόροι τομείς της ελληνικής οικονομίας (τουρισμός και ναυτιλία), δεν πρόκειται να δουν κανέναν όφελος από την υποτιμημένη δραχμή. Ο αστάθμητος παράγοντας είναι οι παράπλευρες απώλειες που μια ελληνική χρεοκοπία θα προκαλούσε στην υπόλοιπη ευρωζώνη. Τα γερμανικά spreads θα εκτοξεύονταν στα ουράνια και οι πιο ασθενείς χώρες, όπως η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία θα υπέφεραν ακόμη περισσότερο. Θα πρέπει να συνεχίσει η ΕΕ να βοηθά την Ελλάδα, ή μήπως πρέπει επιτέλους να την αφήσει στη τύχη της; Δεν υπάρχει σαφής απάντηση. Εκ πρώτης όψεως, τουλάχιστον για την Ιταλία, η συνέχιση της αλληλεγγύης θα κοστίσει λιγότερο από την εγκατάλειψη της Ελλάδας. Μακροπρόθεσμα, μια ασταθής Ελλάδα θα αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για όλους. Σήμερα υπάρχουν 2 διαπλεκόμενες μεταξύ τους κρίσεις. Μια που επηρεάζει τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη και μια που επηρεάζει τα ελληνικά πολιτικά κόμματα. Ήρθε ο καιρός να ζυγίσουμε τις εναλλακτικές λύσεις, και να προσφέρουμε μια λογική πολιτική πρόταση. Στην Αθήνα καταρρέει το πολιτικό σύστημα. Θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν η μεγάλη ήττα των 2 πρώην κυρίαρχων κομμάτων(ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) οφείλεται στη σφιχτή λιτότητα που επέβαλλε η ΕΕ, ή στην άδικη κατανομή των θυσιών, δια της οποίας συνεχίζουν να προστατεύονται τα συμφέροντα των ισχυρών. Το ΔΝΤ έβαλε στενά χρονικά όρια αποπληρωμής των ελληνικών οφειλών και οι Βρυξέλλες αντέδρασαν, αφού γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύονται και κυβερνούν οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες. Τώρα όμως, η Ευρώπη ανησυχεί, όχι μόνο για τους Έλληνες πολιτικούς, αλλά και για τους Έλληνες ψηφοφόρους. Ψηφοφόροι που ελκύονται από νέα κινήματα και από πολιτικούς που τους γεμίζουν με ψέματα. Ψέματα όπως η άποψη ότι η Ελλάδα μπορεί να εκβιάσει τα υπόλοιπα κράτη μέλη, απειλώντας τα με αμοιβαία καταστροφή, αν δεν ξανανοίξουν τα πορτοφόλια τους για την Ελλάδα. Για να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά αυτές οι ψευδαισθήσεις, θα πρέπει η Γερμανία, και όσες άλλες χώρες απαιτούν λιτότητα, να αντιδράσουν στους εκβιασμούς, αρνούμενες να πέσουν στο κενό μαζί με την Αθήνα. Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν τις προθέσεις τους και να περιγράψουν με σαφήνεια τι ακριβώς θα κάνουν για να προστατέψουν τα αδύναμα κράτη, σε περίπτωση που οι επόμενες ελληνικές εκλογές βγάλουν κυβέρνηση που θα θελήσει «πόλεμο». Αν δεν γίνει αυτό, τότε η παρότρυνση προς τους Έλληνες να προσαρμοστούν ή να πάνε να πνιγούν, θα αποδειχτεί μπλόφα, την οποία όμως οι αγορές έχουν ήδη αρχίσει να πιστεύουν.