Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

ΤΟΝ ΒΡΑΒΕΥΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ(ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ)(βραβείο-όχι τυχαίο- Καρλομάγνου στον Schäuble· η γερμανική επέκταση συνεχίζεται)


ΤΟΝ ΒΡΑΒΕΥΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ(ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ)(βραβείο-όχι τυχαίο- Καρλομάγνου στον Schäuble· η γερμανική επέκταση συνεχίζεται)
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ Ο Juncker θα δώσει στο Schäuble το βραβείο «Καρλομάγνος». Ιδιαίτερο συμβολισμό, εν μέσω της κρίσης στην Ευρωζώνη, αποκτά η τελετή απονομής του βραβείου που θεσπίστηκε το 1949 με στόχο την προώθηση της ευρωπαϊκής ιδέας στην μεταπολεμική Ευρώπη. Το Βραβείο Καρλομάγνος απονέμεται κάθε χρόνο από την πόλη Aachen της Γερμανίας σε άτομα για τη συνεισφορά τους στην ιδέα της Ευρώπης και στην ειρήνη στην περιοχή. Με το Βραβείο Καρλομάγνου τιμάται σήμερα στο Aachen ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Wolfgang Schäuble, «για την συμβολή του στην υπέρβαση της διαίρεσης της Γερμανίας και της Ευρώπης και σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στην σταθεροποίηση της Νομισματικής Ένωσης». Το βραβείο θα του παραδώσει ο Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και επικεφαλής του Eurogroup Jean-Claude Juncker, τιμηθείς ο ίδιος με το Βραβείο το 2006. Το Βραβείο Καρλομάγνου θεσπίστηκε το 1949 από τον Kurt Pfeiffer, με στόχο την προώθηση της ευρωπαϊκής ιδέας στην μεταπολεμική Ευρώπη. Μεταξύ των προσωπικοτήτων που έχουν τιμηθεί με το Βραβείο είναι η Angela Merkel(2008), ο Bill Clinton(2000), ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β'(2004), ο Winston Churchill(1955), ο Robert Schuman(1958), ενώ από την Ελλάδα το Βραβείο έχει απονεμηθεί στο Κωνσταντίνο Καραμανλή(1978), προκειμένου να σηματοδοτηθεί το τέλος της στρατιωτικής δικτατορίας. Το Βραβείο δεν απονεμήθηκε 10 φορές ως τώρα, επειδή δεν κατέστη δυνατό να βρεθεί η κατάλληλη προσωπικότητα, ενώ το 2002 δεν τιμήθηκε πρόσωπο, αλλά αντικείμενο: το ευρώ. Δείτε ποιοι τα έχουν πάρει συνολικά και θα δείτε ότι τίποτα από όσα ζούμε δεν έγιναν από λάθος… Οι δυνάστες βραβεύουν ο ένας τον άλλο… Η ευρωπαϊκή ιδέα ή όνειρο είναι η γερμανική Ευρώπη;!
Καρλομάγνος O Καρλομάγνος ή Κάρολος ο Μέγας(742 ή 747-814)(Karl der Große ή Carolus Magnus ή Charlemagne) ήταν βασιλιάς των Φράγκων(771-814), βασιλιάς των Λομβαρδών (774-814) και ιδρυτής της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας(περιλάμβανε τον «πλούσιο» Β της Ευρώπης). Ο Καρλομάγνος ήταν ο μεγαλύτερος γιος της Bertrada  και του Πιπίνου(Pepin) του Βραχύ. Όταν ο Κάρολος ήταν περίπου 10 ετών(752), ο πατέρας του έκανε έκκληση στον Πάπα Ζαχαρία να του αποδώσει βασιλικό τίτλο. Αποτέλεσμα ήταν το ταξίδι του Πάπα Στεφάνου Β΄ στις Άλπεις(754), με σκοπό να χρίσει με το βασιλικό έλαιο  τον Πιπίνο και τους γιους του Κάρολο και Καρλομάνο. Έπειτα ο Πάπας έβαλε όρο στους Φράγκους, κάτω από τις πιο σοβαρές πνευματικές ποινικές ρήτρες, ποτέ να μην επιλέξουν τους βασιλιάδες τους από οποιαδήποτε άλλη οικογένεια. ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΦΡΑΓΚΩΝ ΚΑΙ ΛΟΜΒΑΡΔΩΝ Μετά το θάνατο του Πιπίνου(768) το βασίλειο μοιράστηκε μεταξύ του Καρλομάγνου και του αδελφού του Καρλομάνου. Ο Κάρολος πήρε τα εξωτερικά μέρη του βασιλείου, που συνορεύει με τη θάλασσα και τις Β περιοχές(Αυστρασία) ενώ ο Καρλομάνος τις εσώτερες περιοχές(Νευστρία), που συνορεύουν με την Ιταλία. Ο Καρλομάνος πέθανε(04/12/771) αφήνοντας τον Καρλομάγνο ηγέτη ενός επανενωμένου βασιλείου των Φράγκων. Μετά από αυτό, βάδισε εναντίον των Λομβαρδών στην Ιταλία. Καθαίρεσε(774) το βασιλιά τους Desiderius και στέφθηκε ο ίδιος βασιλιάς των Λομβαρδών, ενώνοντας το βασίλειο της Ιταλίας με το φραγκικό στέμμα. Συμμετείχε σε όλες τις μάχες οι οποίες έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του. Μετά από 30 έτη πολέμου και 18 μάχες, κατέκτησε τη Σαξονία, στόχος- άπιαστο όνειρο του Αυτοκράτορα Αύγουστου. Μια από τις δευτερεύουσες εκστρατείες του Καρλομάγνου έμελλε να γίνει η διασημότερη. Οδήγησε(778) το στρατό του στην Ισπανία εναντίον των Σαρακηνών. Στην επιστροφή οι Βάσκοι επιτέθηκαν στην οπισθοφυλακή στη Β Ισπανία, και σκότωσαν τον κόμη Ρολάνδο. Ο οποίος έγινε μεγάλος ήρωας των μεσαιωνικών τραγουδιών και των ρομαντικών μυθιστορημάτων. Ο χαλίφης της Βαγδάτης Χαρούν αλ Ρασίντ πρόσφερε(797 ή 801) στον Καρλομάγνο έναν ασιατικό ελέφαντα, τον 1ο ιστορικά καταγεγραμμένο ελέφαντα στη Β Ευρώπη, που ονόμασε Αbul-Abbas. ΑΓΙΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ Ενώ ο Κάρολος προσευχόταν γονατιστός(Χριστούγεννα 800) στο ναό του Αγίου Πέτρου της Ρώμης, ο Πάπας Λέων Γ΄ τοποθέτησε μια χρυσή κορώνα στο σκυμμένο κεφάλι του βασιλιά στέφοντάς τον Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας(Imperator Romanorum). Ο Καρλομάγνος λέγεται πως εξεπλάγη από τη στέψη, δηλώνοντας ότι δεν θα είχε μπει στην εκκλησία αν ήξερε το σχέδιο του Πάπα. Εντούτοις, μερικοί ιστορικοί λένε ότι ο Πάπας δεν θα είχε τολμήσει να ενεργήσει χωρίς την έγκρισή του. Ο Καρλομάγνος δεν έκανε χρήση του τίτλου Imperator Romanorum(«Ρωμαίος Αυτοκράτορας», τίτλο του Αυτοκράτορα της Α Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) αλλά του τίτλου Imperator Romanum gubernans Imperium(«Αυτοκράτορας που κυβερνά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία»). Πιθανώς το θεωρούσε δείγμα μετριοπάθειας, καθώς επιζητούσε να διασφαλίσει πρώτα τη βυζαντινή αναγνώρισή του ως Αυτοκράτορα, δηλ. συναυτοκράτορα ή συγκυβερνήτη του Βυζαντινού άρχοντα. Συνεχίζοντας τις μεταρρυθμίσεις του πατέρα του, ο Καρλομάγνος κατήργησε το βασιζόμενο στο χρυσό σόλιδο νομισματικό σύστημα. Καθιέρωσε νέα μονάδα, τη λίβρα-χρηματική μονάδα και μονάδα βάρους-η οποία άξιζε 20 σολίδους ή 240 δηνάρια. Ο Καρλομάγνος δεν σταμάτησε ποτέ να μορφώνεται. Έφερε στην Αυλή του στο Aachen έναν Άγγλο μοναχό τον Αλκουίνο, και άλλους δασκάλους. Στο Άαχεν δημιουργήθηκε σημαντική σχολή και ιστορικοί μιλάνε για την Καρολίγγεια Αναγέννηση που συνοδεύεται με τη βασιλεία του Καρλομάγνου. Έχτισε πλήθος παλατιών(γερμ. Pfalz) σε όλη την επικράτεια του βασιλείου του, όπου διέμενε κατά τις περιοδείες του ανά τη χώρα. Το μεγαλοπρεπέστερο χτίστηκε στο Άαχεν, την αγαπημένη του πόλη, όπου διέμεινε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του. Έμαθε να διαβάζει λατινικά και λίγα ελληνικά αλλά δεν κατάφερε να μάθει γραφή. Οργάνωσε την αυτοκρατορία του σε 350 κομητείες, που κάθε μια διοικούνταν από έναν διορισμένο κόμη. Οι κόμητες υπηρετούσαν όπως οι δικαστές, οι διοικητές, και τα μέλη των εκκλησιαστικών δικαστηρίων. Όταν ο Καρλομάγνος πέθανε(28/01/814), ετάφη στον δικό του καθεδρικό ναό στο Aachen.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου