Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος(Ο Ελβετός τραπεζίτης-πρότυπο ηθικής)

Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος(Ο Ελβετός τραπεζίτης-πρότυπο ηθικής)

«Οι πληγές της Ελλάδος είναι οι αρχηγοί της. Άπαντες έχουν γλώσσαν χρυσωμένην. Ασχολούνται(κατά το πλείστον τουλάχιστον) αποκλειστικώς με τα ιδιαίτερα συμφέροντά των. Καί τούτο υπό το πρόσχημα του αγνοτέρου πατριωτισμού. Άπαντες είναι ικανότατοι εις το να προβάλλουν τον εαυτόν των και να εκμηδενίζουν τους αντιπάλους των με εκθέσεις πλήρεις υπερβολής». Απόσπασμα από την μακροσκελή επιστολή(30/11/1832) προς τον Όθωνα, μόλις είχε επιλεγεί από τις Μ. Δυνάμεις ως 1^ος Έλληνας βασιλιάς, του τραπεζίτη και φιλέλληνα από τη Γενεύη Ιωάννη Γαβριήλ Ευνάρδου, ο οποίος είχε ασχοληθεί επί επταετία με υποθέσεις της Ελλάδος(Μαρκεζίνης, Πολιτική ιστορία της νεωτέρας Ελλάδος). Ο Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος(Jean-Gabriel Eynard) (1775-1863) ήταν Ελβετός τραπεζίτης, φιλέλληνας, τιμημένος με τον τίτλο του ευεργέτη του ελληνικού έθνους και πρωτοπόρος φωτογράφος. Γεννήθηκε(28/12/1775) στη Lyon της Γαλλίας. Η οικογένειά του έγινε δεκτή στους αριστοκρατικούς κύκλους της Γενεύης(1686). Εγκαταστάθηκε αρχικά στη Γένοβα της Ιταλίας, όπου έκανε περιουσία ως οικονομικός διαπραγματευτής και σύμβουλος τοπικών αρχόντων. Επέστρεψε(1810) στη Γενεύη, όπου έχτισε μεγαλοπρεπές μέγαρο(σημερινό Δημαρχείο). Συμμετείχε(1814) στο συνέδριο της Βιέννης, όπου γνώρισε τον Καποδίστρια. Εμπνεόμενος από αυτόν, προσχώρησε στο κίνημα του φιλελληνισμού. Στην Επανάσταση του '21 διέθεσε τεράστια ποσά υπέρ των Ελλήνων και παρενέβη επανειλημμένα στην ευρωπαϊκή διπλωματία υπέρ των ελληνικών δικαίων. Μετά την Απελευθέρωση λειτουργεί ως άτυπος οικονομικός σύμβουλος του 1^ου Κυβερνήτη και φίλου του Ιωάννη Καποδίστρια. Τον πείθει να δώσει έμφαση στην ανάπτυξη της υπαίθρου, με την παροχή δωρεάν κεφαλαίων και καλλιεργητικών δανείων στους αγρότες. Μετά την δολοφονία του Καποδίστρια επέδειξε προσωπικό ενδιαφέρον για την συγκρότηση της ελληνικής εθνικής οικονομίας και συνέβαλε καταλυτικά στην ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, της οποίας διατέλεσε επίτιμος διοικητής. Και αυτό γιατί οι τοκογλύφοι, που συγκέντρωναν τα χρηματικά κεφάλαια, δάνειζαν με τόκο ως 50%. Ήταν, λοιπόν, αναγκαία η ίδρυση ενός τραπεζικού οργανισμού, που θα εκλογίκευε την Πίστη. Με κεφάλαια του Εϋνάρδου, τα οποία διαχειριζόταν ο έμπιστος συνεργάτης του Γεώργιος Σταύρου, ιδρύεται (1828) η Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα, που επέζησε μόλις 6 χρόνια. Διάδοχο σχήμα της υπήρξε η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος(1842) και σήμερα είναι η μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας. Αντιμετώπισε(1847) με σθένος τις υπερβολικές απαιτήσεις των Άγγλων τραπεζιτών για το δάνειό τους(1832) προς την Ελλάδα και πλήρωσε ο ίδιος μισό εκ χρυσά φράγκα για να τους ικανοποιήσει. Αμέσως μετά την εφεύρεση της δαγεροτυπίας(1839), άρχισε να φωτογραφίζει. Ήταν από τους πρωτοπόρους της φωτογραφίες και έβγαλε τις περισσότερες από τις δαγεροτυπίες του(1842-63), αποθανατίζοντας οικογενειακές στιγμές, το μέγαρό του, τοπία, τους υπηρέτες του και αρκετές αυτοπροσωπογραφίες. Πέθανε(05/02/1863) στη Γενεύη. Προς τιμήν του, η Εθνική Τράπεζα έχει ονομάσει «Μέγαρο Εϋνάρδου» το κτίριο που στεγάζει το Μορφωτικό της Ίδρυμα, στη συμβολή των οδών Αγίου Κωνσταντίνου και Μενάνδρου, στο κέντρο της Αθήνας. Το όνομά του έχει επίσης δοθεί σε δρόμο του Δήμου Αθηναίων.