ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ Μια θλιβερή πρωτιά για την Ελλάδα(12/05/2012)

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ Μια θλιβερή πρωτιά για την Ελλάδα(12/05/2012)

Από την Αυστρία και την Αργεντινή έως τη Ν Αφρική, την Ταϊβάν και τη Νέα Ζηλανδία, υπάρχει ένας γενικός κανόνας για τις παρατάξεις που κινούνται στο φάσμα της άκρας Δεξιάς και ακόμα δεξιότερα: όσο περισσότερο διαχωρίζουν τη θέση τους από τον Β' ΠΠ και την ιδεολογία των νοσταλγών του Hitler τόσο μεγαλύτερα ποσοστά επιτυγχάνουν. Στην Ελλάδα της 6^ης Μαΐου 2012, ο κανόνας αυτός μάλλον δεν ίσχυσε. «Τα μόνα κόμματα νεοναζί που κατάφεραν μεταπολεμικά να μπουν σε εθνικά Κοινοβούλια είναι το Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα και η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Αυτό που συνέβη στη χώρα σας χρήζει ιδιαίτερης προσοχής», λέει ο Cas Mudde, ένας από τους παγκοσμίως κορυφαίους μελετητές ακραίων πολιτικών παρατάξεων, και ξεκαθαρίζει ότι στους νεοναζί και τους νεοφασίστες δεν περιλαμβάνονται ούτε οι Σέρβοι εθνικιστές του Šešelj που έχουν καταλάβει 55 έδρες ούτε το Κόμμα Κέντρου που είχε μπει στην ολλανδική Βουλή παλαιότερα. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στα «ΝΕΑ» ο Mudde εκφράζει την πεποίθηση ότι τα υψηλά ποσοστά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ σχετίζονται κατά κύριο λόγο με τα αυστηρά μέτρα λιτότητας. «Η Ελλάδα «χτυπήθηκε» πολύ περισσότερο από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών», λέει από το γραφείο του στο Πανεπιστήμιο DePauw στην Ιντιάνα των ΗΠΑ. Ρόλο στην άνοδο του κόμματος, σύμφωνα με τον Mudde, έπαιξαν επίσης η κατάρρευση της προηγούμενης κυβέρνησης και η «εικονική», όπως την ονομάζει, συρρίκνωση του ΛΑΟΣ. «Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε γιατί η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ πέτυχε τέτοια ποσοστά. Κατά τη γνώμη μου, η επιτυχία τους σχετίζεται με την αγανάκτηση σε συγκεκριμένους κύκλους της ελληνικής κοινωνίας. Επιπλέον πιστεύω ότι μέρος αυτών που τους ψήφισαν δεν γνώριζε πόσο ακραίοι είναι, ενώ άλλοι το έκαναν για να διαμαρτυρηθούν. Έχω την εντύπωση ότι εκείνοι που διαμαρτυρήθηκαν δεν πρόκειται να το κάνουν ξανά στις επόμενες εκλογές. Σε γενικές γραμμές βλέπω ότι αρκετοί από αυτούς που τους ψήφισαν θα προτιμήσουν πιο κεντρικά κόμματα την επόμενη φορά», επισημαίνει ο Mudde που έχει συγγράψει 8 βιβλία για τις ακραίες πολιτικές δυνάμεις του Δ κόσμου. Το ιταλικό παράδειγμα. Μία από τις τάσεις που έχει προβληματίσει ιδιαίτερα τους αναλυτές είναι η άνθηση των ριζοσπαστικών «λευκών κομμάτων» τα τελευταία 30 χρόνια. Όπως αναφέρουν, η άνοδός τους δεν έχει λάβει χώρα ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες ούτε εκφράζεται με τον ίδιο τρόπο. Η συγκεκριμένη τάση εξηγούσε σε μεγάλο βαθμό τα αυξημένα ποσοστά του ΛΑΟΣ τα προηγούμενα χρόνια και σε πολύ μικρότερο βαθμό την ανάδειξη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ σε 6^η δύναμη στην ελληνική πολιτική σκηνή την προηγούμενη Κυριακή. «Οι περιστάσεις στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά ιδιαίτερες και γι' αυτόν το λόγο δεν αναμένω άνοδο των νεοναζί σε άλλες χώρες. Για παράδειγμα, στη Γερμανία όπου υπάρχει το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο μοιάζει στη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, δεν περιμένουμε υψηλό ποσοστό στο εγγύς μέλλον. Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες», λέει ο Mudde.  Η μόνη φορά που νεοφασιστικό κόμμα κατάφερε να συγκεντρώσει υψηλά ποσοστά-πέρα από τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ-ήταν με το Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα που δημιούργησαν οι υποστηρικτές του Mussolini αμέσως μετά τον Β' ΠΠ. Στις πρώτες εκλογές που συμμετείχε το 1948 έλαβε 2%, ενώ 5 χρόνια μετά εκτινάχθηκε στο 5,8%. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και οι 2 πτέρυγες του κόμματος πήραν σαφείς αποστάσεις από το φασιστικό παρελθόν «αποκαθιστώντας» ελάχιστα στοιχεία. Γι' αυτό, στο απόγειο της δόξας του το 1972 το Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα έλαβε 8,7% ενώ το 2^ο υψηλότερο ποσοστό καταγράφηκε στις εκλογές του 1983 με 6,8%. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν μετασχηματίστηκε στην Εθνική Συμμαχία, απέρριψε ολοκληρωτικά τον φασισμό καθώς και «οποιοδήποτε είδος απολυταρχισμού και ρατσισμού». «Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ έχει κάποιες ομοιότητες με νεοφασιστικές ομάδες στην Ιταλία και τη Γαλλία, όπως η CasaPound και η GUD, στις οποίες συναντάται ένας παράξενος συνδυασμός νεοναζί και κακοποιών στοιχείων-η υποκουλτούρα αυτή εντοπίζεται στο φάσμα της Ακροδεξιάς του ευρωπαϊκού Ν. Βασική διαφορά όμως είναι ότι η CasaPound και η GUD θεωρούνται περιθωριακές οργανώσεις, ενώ η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ κατάφερε να μπει στην ελληνική Βουλή. Ένα γεγονός εντελώς απροσδόκητο», καταλήγει ο Mudde.