ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΠΟΛΙΤΗ ΚΕΙΝ(CITIZEN KANE) 01/05/1941

ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΠΟΛΙΤΗ ΚΕΙΝ(CITIZEN KANE) 01/05/1941

1941: Η ταινία ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΙΝ(CITIZEN KANE), στην οποία πρωταγωνιστεί και σκηνοθετεί ο Orson Welles, κάνει πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη. Η ταινία μιλάει για την ζωή και την κληρονομιά του Charles Foster Kane(στον ρόλο του, ο Orson Welles). Ο χαρακτήρας είναι εμπνευσμένος από τον Αμερικανό μεγιστάνα των εφημερίδων Randolph Hearst, τους μεγιστάνες Samuel Insull και Harold McCormick και πλευρές της πραγματικής ζωής του Welles. Με την κυκλοφορία της, ο Hearst απαγόρευσε την αναφορά της ταινίας σε όλες του τις εφημερίδες. Η καριέρα του Kane στον χώρο των εντύπων αρχίζει από ιδεαλιστική κοινωνική προσφορά, αλλά σταδιακά μετατρέπεται σε ανελέητο κυνήγι δύναμης. Με αφήγηση κυρίως βασισμένη στις  αναδρομές στο παρελθόν, η ιστορία αποκάλυψε την έρευνα ενός ρεπόρτερ επικαίρων που αναζητούσε την επίλυση του μυστηρίου της τελευταίας λέξης πριν τον θάνατο του μεγιστάνα της εφημερίδας του: rosebud, μπουμπούκι. Μετά την επιτυχία της ραδιοφωνικής του εκπομπής ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ(WAR OF THE WORLDS)(1938), ο Welles δέχθηκε προτάσεις από το Hollywood. Υπέγραψε συμβόλαιο με την RKO Pictures (1939). Ασυνήθιστο για σκηνοθέτη άπειρο, του δόθηκε η ελευθερία να δημιουργήσει την ιστορία του και να χρησιμοποιήσει τους δικούς του ανθρώπους και, ακόμα, του δόθηκε το προνόμιο του τελευταίου μοντάζ(πώς θα δοθεί η ταινία για προβολή). Μετά από 2 αποτυχημένες σεναριακές προσπάθειες, δημιούργησε το σενάριο του ΠΟΛΙΤΗ ΚΕΙΝ με τον Herman Mankiewicz. Η ταινία γυρίστηκε το 1940 και η έκανε πρεμιέρα στις ΗΠΑ το 1941. Αν και ήταν επιτυχημένη ταινία κατά τους κριτικούς, ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΙΝ, απέτυχε να αποσβέσει το κόστος του στο ταμείο. Η ταινία αποσύρθηκε, αλλά η φήμη της αποκαταστάθηκε, αρχικά από Γάλλους κριτικούς και πιο ευρέως μετά την αμερικανική της(1956). Πολλοί κριτικοί κινηματογράφου, και όχι μόνο, αναφέρουν τον ΠΟΛΙΤΗ ΚΕΙΝ ως την καλύτερη ταινία όλων των εποχών. ΥΠΟΘΕΣΗ Ο Charles Foster Kane είναι ένας εξαιρετικά πλούσιος ιδιοκτήτης ΜΜΕ, που έζησε μόνος στην Florida, στην μεγάλη έπαυλή του Xanadu τα τελευταία χρόνια της ζωής του, με μια πινακίδα στην πύλη «NO TRESPASSING»(«ΜΗ ΚΑΤΑΠΑΤΑΤΕ»). Πεθαίνει στο κρεβάτι του, κρατώντας μια γυάλινη σφαίρα, αρθρώνοντας «rosebud»(μπουμπούκι)· η σφαίρα γλιστράει από το χέρι του και διαλύεται. Ο θάνατος του Kane γίνεται συγκλονιστικό νέο παγκοσμίως. Ο ρεπόρτερ επικαίρων Jerry Thompson(στον ρόλο ο William Alland) προσπαθεί να ανακαλύψει στοιχεία για την ιδιωτική ζωή του Kane. Ειδικότερα, να ανακαλύψει το νόημα πίσω από την τελευταία του λέξη. Ο ρεπόρτερ παίρνει συνέντευξη από τους φίλους και συνεργάτες του νεκρού και η ιστορία του Kane ξετυλίγεται ως μια σειρά αναδρομών(flashback). Ο Thompson πλησιάζει την 2^η σύζυγο του Kane, Susan Alexander(στον ρόλο η Dorothy Comingore), τώρα μια αλκοολική που διατηρεί το μπαρ της, αλλά αυτή αρνείται να του πει το οτιδήποτε. Ο Thompson μετά πάει στο δημόσιο αρχείο του Walter Parks Thatcher(στον ρόλο ο George Coulouris), ενός αποθανόντος τραπεζίτη και κηδεμόνα του Kane στην παιδική και εφηβική του ηλικία. Μέσα από τις γραπτές αναμνήσεις του Thatcher ο Thompson μαθαίνει για την παιδική ηλικία του Kane. Ο Thompson μετά παίρνει συνέντευξη από τον προσωπικό manager του Kane κο. Mr. Bernstein(στον ρόλο ο Everett Sloane), τον καλύτερό του φίλο Jedediah Leland(στον ρόλο ο Joseph Cotten), την Susan για 2^η φορά και τον butler του Kane, Raymond(στον ρόλο ο Paul Stewart) στο Xanadu. Οι αναδρομές αποκαλύπτουν ότι η παιδική ηλικία του Kane ήταν βουτηγμένη στην φτώχεια στο Colorado (οι γονείς του διατηρούσαν οικοτροφείο), μέχρι που ανακαλύφθηκε το «3^ο μεγαλύτερο χρυσορυχείο στον κόσμο» σε μια φαινομενικά ευτελή ιδιοκτησία που η μητέρα του είχε αποκτήσει. Αναγκάστηκε να φύγει από την μητέρα του(στον ρόλο η Agnes Moorehead) όταν τον έστειλε στην Δ. ακτή των ΗΠΑ για να ζήσει με τον Thatcher, για να μορφωθεί. Αφού κέρδισε τον πλήρη έλεγχο της περιουσίας του, στην ηλικία των 25, ο Kane μπαίνει στον κόσμο των εφημερίδων, μέσω της κίτρινης δημοσιογραφίας. Αποκτά τον έλεγχο της εφημερίδας THE NEW YORK INQUIRER, και προσλαμβάνει τους καλύτερους δημοσιογράφους. Η άνοδός του σε δύναμη καταγράφεται, συμπεριλαμβανομένης της χειραγώγησης της κοινής γνώμης για τον Ισπανοαμερικανικό Πόλεμο· του 1^ου του γάμου με την Emily Monroe Norton(στον ρόλο η Ruth Warrick), ανιψιάς του Προέδρου· και η εκστρατεία του για το αξίωμα του κυβερνήτη της Πολιτείας της Ν. Υόρκης, για το οποίο εναλλακτικοί τίτλοι δημιουργούνται στην εφημερίδα, ανάλογα με το αποτέλεσμα. Ο γάμος του Kane φθίνει με τον χρόνο και αρχίζει σχέση με την Susan Alexander. Και η σύζυγός του και ο αντίπαλός του ανακαλύπτουν την σχέση, και έτσι τελειώνει και ο γάμος αυτός και η πολιτική του καριέρα. Ο Kane παντρεύεται την ερωμένη του, και την εξαναγκάζει σε μια μελοδραματική καριέρα για την οποία δεν είχε ταλέντο ή φιλοδοξία. Ο Kane τελικά της επιτρέπει να εγκαταλείψει την καριέρα της στο τραγούδι, μετά την απόπειρά της να αυτοκτονήσει, αλλά μετά από κάποιο χρόνο ανίας και απομόνωσης στο Xanadu, τελικά τον εγκαταλείπει. Ο Kane περνάει τα τελευταία του χρόνια χτίζοντας την έπαυλή του και ζει μόνος, επικοινωνώντας μόνο με το προσωπικό του. Ο butler εξιστορεί ότι ο Kane είχε πει «Rosebud»(μπουμπούκι), όταν τον άφησε η Susan, αμέσως αφού είδε μια κρυστάλλινη σφαίρα. Στο Xanadu, την έπαυλη του Kane ένας αριθμός υπαρχόντων είναι καταγεγραμμένος, που ποικίλει από ευτελή έργα τέχνης σε άχρηστα έπιπλα. Σε αυτό το χρονικό διάστημα, ο Thompson βρίσκει ότι είναι ανίκανος να λύσει το μυστήριο και φθάνει στο συμπέρασμα ότι το «Rosebud»(μπουμπούκι) θα μείνει για πάντα αίνιγμα. Θεωρητικολόγησε ότι ο «Ο κος. Kane ήταν ένας άνδρας που απέκτησε ότι ήθελε και μετά το έχασε. Ίσως το «Rosebud»(μπουμπούκι) να ήταν κάτι που δεν μπορούσε να έχει ή κάτι που έχασε». Στο τέλος της ταινίας, αποκαλύπτεται στο κοινό ότι το «Rosebud»(μπουμπούκι) ήταν το όνομα ενός ελκήθρου από την παιδική ηλικία του Kane-ένας υπαινιγμός για την μόνη στιγμή στην ζωή του που ήταν αληθινά ευτυχισμένος. Το έλκηθρο, θεωρούμενο ως σαβούρα, κάηκε και καταστράφηκε σε ένα υπόγειο καμίνι, από το υπό αναχώρηση προσωπικό του Xanadu.