Νίκολα Τέσλα(Nikola Tesla, η παράξενη ιδιοφυΐα). Σαν σήμερα(13/05/1890) πατεντάρει την ηλεκτρική ενέργεια και φωτίζει τον ρου της Ιστορίας
Ο Νίκολα Τέσλα(Никола Тесла(1856-1943)) ήταν εφευρέτης, μηχανολόγος και ηλεκτρολόγος μηχανικός. ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ Γεννημένος στο Smiljan, σημερινό Gospić(10/07/1856) στην περιοχή Lika της σημερινής Κροατίας, άνηκε στη σερβική κοινότητα της Αυστριακής Αυτοκρατορίας. Αργότερα έγινε Αμερικανός πολίτης. Πατέρας του ήταν ο ορθόδοξος ιερέας του χωριού Smiljan Milutin Tesla(1819-79) και μητέρα του η Đuka Tesla-Mandić(1822-92), κόρη ορθόδοξου ιερέα. Και τα αδέρφια της ήταν μέλη του κλήρου. Ο ένας ήταν ο Μητροπολίτης Nikola Mandić και ο άλλος ο μοναχός Petar Mandić. Επίσης είχε έναν μεγαλύτερο κατά 7 χρόνια αδερφό τον Danilo, ο οποίος έχασε τη ζωή του, όταν ο Νίκολα ήταν 7 ετών, πέφτοντας από το άλογο ενώ έκανε ιππασία. Ο Νίκολα από μικρή ηλικία εντυπωσιάστηκε από το φαινόμενο του ηλεκτρισμού όταν άρχισε να τρίβει το τρίχωμα των ζώων που είχαν στο πατρικό του. Από μικρός ήταν βιβλιόφιλος καθώς διάβαζε τα περιοδικά που δημοσίευε ποίηση ο πατέρας του και λάτρευε τους Ιούλιο Verne(1828-1905) και Emile Zola(1840-1902). ΣΠΟΥΔΕΣ Μετακόμισε(1863) με τους γονείς του στο Gospić, όπου έλαβε τη βασική εκπαίδευση και έμαθε γερμανικά. Συνέχισε την εκπαίδευση του(1870-3) στο Real Gymnasium στην πόλη Rakovac, κοντά στο Karlovac(σημερινό Kordun) όπου και έμενε στο σπίτι της θείας του Stanka Branković. Εκεί ο καθηγητής του Martin Sekulić, μαζί με το συμμαθητή του Julius Bartokovic, τον παρότρυναν να ασχοληθεί περισσότερο με τη μελέτη του ηλεκτρομαγνητισμού. Αποφοίτησε(26/06/1873) με βαθμό «πολύ καλά» και επέστρεψε στη γενέτειρα του όπου προσβλήθηκε από χολέρα. Θεραπευμένος(1875) πια ζήτησε και του δόθηκαν 2 υποτροφίες από τη διοίκηση της Voina Krajina και από τη Στρατιωτική Περιφέρεια του Karlovac για την Ανώτατη Πολυτεχνική Σχολή του Graz. Άλλες 3 παρόμοιες σχολές βρισκόντουσαν σε Βιέννη, Brno και Πράγα. Στο Graz ο Νίκολα έγινε μέλος της σερβικής εθνικιστικής φοιτητικής ομάδας Serbandia η οποία του χρηματοδότησε διαλέξεις όπως τη «Περί Τριχοειδών Αγγείων» και «Περί Μυτών» ενώ επίσης τον βοηθούσαν να ανεβάζει θεατρικές παραστάσεις. Αντιμετώπισε(1877) οικονομικά προβλήματα και δεν μπορούσε να καλύψει οικονομικά τις σπουδές του κι έτσι στράφηκε στην άσωτη ζωή. Το πανεπιστήμιο τον έδιωξε(1878) χωρίς να πάρει πτυχίο. Ο Νίκολα επιστρέφει(1879) για το θάνατο του πατέρα του στη γενέθλια πόλη του αλλά δεν κάθεται για πολύ καθώς εγγράφεται στη φυσικομαθηματική σχολή της Πράγας. Αντιμετώπισε όμως πάλι οικονομικά προβλήματα και έτσι σε ηλικία 24 ετών έφυγε από τη Πράγα χωρίς να αποκτήσει πάλι κάποιο πτυχίο. Αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές για να αφοσιωθεί στην τεχνική εμπειρία. ΑΡΧΗ ΚΑΡΙΕΡΑΣ Μετά τη Πράγα φεύγει για τη Βουδαπέστη όπου βρίσκει εργασία ως τεχνικός σχεδιαστής στο Κεντρικό Τηλεγραφικό Γραφείο της Ουγγαρίας. Οι ικανότητες του ξεχώρισαν και σύντομα έγινε προϊστάμενος του τηλεφωνικού κέντρου. Αργότερα η διεύθυνση του γραφείου τον στέλνει στο Παρίσι ως εξωτερικό συνεργάτη. Του δόθηκε η ευκαιρία(1883) να αφήσει έκθαμβους τους πάντες στα γραφεία της εταιρείας Edison’s Club for Europe για την οποία εργαζόταν, όταν τον έστειλαν να διορθώσει τον ηλεκτρικό σταθμό του Στρασβούργου στον οποίο σημειώθηκε έκρηξη όταν τον επισκεπτόταν ο Γερμανός Κάιζερ Γουλιέλμος ο Α’. Ο Τέσλα διόρθωσε τη βλάβη και το σταθμό με επιτυχία(1884) οπότε ο Charles Batchelor τον συμβούλεψε να επισκεφτεί τον Thomas Edison(1841-1931). Ο ΤΕΣΛΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ Ο Τέσλα έφτασε στις ΗΠΑ(1884) με το πλοίο Saturnia στα 28 του. Αμέσως πήγε και συναντήθηκε με τον Edison, ο οποίος του ανέθεσε την 1η του δουλειά. Να επισκευάσει τη γεννήτρια του ατμόπλοιου Όρεγκον. Οι σχέσεις των 2 αντρών δεν ήταν ποτέ καλές διότι ο Edison ήταν άνθρωπος πρακτικός και βασιζόταν περισσότερο στην εργατικότητα και στις εμπειρίες του, πράγμα που ερχόταν σε αντίθεση με τον Τέσλα που ήταν άνθρωπος με ιδανικά, διανοούμενος και πιο πολύ θεωρητικός. Είχαν διαφωνίες στο αντικείμενο τις δουλείας τους καθώς ο Edison ήταν υποστηρικτής της χρήσης του συνεχούς ρεύματος ενώ ο Νίκολα του εναλλασσόμενου. Φήμες θέλουν τον Edison να είχε ενοχληθεί από την ενασχόληση του Τέσλα με μυστικιστικές θεωρίες και πειράματα. Οι δρόμοι των 2 μεγάλων εφευρετών να χωρίζουν κάπου στο 1886 και ο Τέσλα μετά από κάποιες αποτυχημένες επιχειρηματικές του ενέργειες να βρίσκει νέο χρηματοδότη για τα πειράματά του(1887). Ο νέος χρηματοδότης ήταν ο διευθυντής της τηλεγραφικής εταιρείας Western Union Α. Brown, ο οποίος του έστησε το εργαστήριο του, λίγα τετράγωνα πιο πάνω από το εργαστήριο του Edison, στην οδό Liberty 89. Η πατέντα του με το όνομα Πολυφασικό Σύστημα Τέσλα κατοχυρώθηκε(Οκτώβριος 1887) στην Αμερικάνικη Επιτροπή Ευρεσιτεχνιών. Ο Τέσλα έδωσε(1888) μια διάλεξη με θέμα «Το Νέο Σύστημα Κινητήρων και Μετασχηματισμών Εναλλασσόμενου Ρεύματος», στο Αμερικάνικο Ινστιτούτο Ηλεκτρομηχανικής, η οποία έδωσε το έναυσμα στον βιομήχανο George Westinghouse(1846-1914) να συνεργαστεί μαζί του. Ο Edison με τον χρηματοδότη του Morgan άνοιξαν μέτωπο δυσφήμισης εναντίον του Τέσλα και των χρηματοδοτών του Westinghouse και Brown και ειδικά όταν ο τελευταίος πούλησε στις φυλακές Sing Sing το σχέδιο κατασκευής και λειτουργίας της ηλεκτρικής καρέκλας με εναλλασσόμενο ρεύμα του Τέσλα. Η διοίκηση συμφώνησε και έπειτα από πολλές επαναλήψεις εκτέλεσαν(1890) τον 1ο κατάδικο στην ηλεκτρική καρέκλα, τον William Kemmler. Στη συνέχεια ο Westinghouse αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα και δεν μπόρεσε να καταβάλλει την αμοιβή του Τέσλα, ο οποίος όμως συνέχιζε να δουλεύει αφιλοκερδώς γι’ αυτόν. Την ίδια στιγμή η εταιρεία του Morgan, Thompson Huston «άνθιζε» και εξαγόρασε την General Electric του Edison, η οποία υφίσταται μέχρι σήμερα με την ίδια ονομασία. ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΔΟΞΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΕΙ ΤΡΕΛΟΣ Ο Τέσλα έδωσε(1890-1) δεκάδες διαλέξεις για το εναλλασσόμενο ρεύμα και τη χρήση του. Εφηύρε(1891) το πηνίο Τέσλα(Tesla coil). Έλαβε μήνυμα(1892) ότι η μητέρα του πεθαίνει οπότε βρήκε ευκαιρία να δώσει σειρά διαλέξεων στο Λονδίνο και να γνωριστεί με τη βασιλική οικογένεια της Μεγάλης Βρετανίας και στο Παρίσι. Στη συνέχεια πήγε να επισκεφθεί την ετοιμοθάνατη μητέρα του και μετά πήγε στο Βελιγράδι όπου τον βράβευσε ο βασιλιάς και η Σέρβικη Βασιλική Ακαδημία. Ο Τέσλα αγωνιζόταν(1892-1903) να αποδείξει ότι η εκπομπή και λήψη ραδιοκυμάτων ήταν δική του εφεύρεση καθώς στηριζόταν σε 13 δικές του πατέντες και όχι του Ιταλού Marconi. Τελικά δικαιώθηκε(1940). Αναγνωρίστηκε και ως εφευρέτης του ραδιοφώνου(1955). Στη Διεθνή Έκθεση του Chicago, ο Grover Cleveland, ο 24ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, φωταγώγησε(νύχτα 01/05/1893) την πόλη του Chicago με λάμπες που λειτουργούσαν με εναλλασσόμενο ρεύμα. Στο περίπτερο του Τέσλα και του Westinghouse στην έκθεση επικρατούσε πανηγυρικό κλίμα. Ο Redgen με τη βοήθεια του Τέσλα μπορούσε να παινευτεί ότι εφεύρε(1895) τις ακτίνες Χ και έτσι η φήμη του Τέσλα εκτοξεύτηκε. Κατόπιν δήλωσε ότι είχε καταγωγή από εξωγήινους πολιτισμούς, πράγμα που συνάδει με τη σημερινή θεωρία της πανσπερμίας του σύμπαντος. Ισχυρίστηκε(1898) δημιουργώντας και χρησιμοποιώντας μια συσκευή τηλεγεωδυναμικής ήταν υπεύθυνος για μικρό σεισμό που συνέβη στη Νέα Υόρκη. Σήμερα γνωρίζουμε πως η πρόκληση σεισμών με ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς (EMP ή ΗΜΠ) είναι όντως εφικτή. Εκείνη την περίοδο, η φήμη του Τέσλα στις ΗΠΑ ήταν μεγαλύτερη από κάθε άλλου εφευρέτη ή επιστήμονα στη λαϊκή συνείδηση, αλλά λόγω της εκκεντρικότητάς του και των περίεργων και εξωφρενικών ισχυρισμών του για τις δυνατότητες της επιστημονικής και τεχνολογικής ανάπτυξης να βοηθήσουν την εκτόξευση του ανθρώπινου πολιτισμού σε άλλη κλίμακα, εξοστρακίστηκε σαν τρελός επιστήμονας. Ο Τέσλα άλλαξε(1898-1903) αρκετούς χρηματοδότες ενώ είχε αποτραβηχτεί σε πειράματα για τη λεγόμενη «ελεύθερη ενέργεια» στο Colorado Springs) και το Long Island, για τα οποία δε γνωρίζουμε πολλά και τα οποία διακόπηκαν λόγω παύσης χρηματοδότησης όταν αποκάλυψε στο χρηματοδότη του J. P. Morgan ότι η ελεύθερη ενέργεια θα μοιραζόταν δωρεάν. Ο Τέσλα είχε ξεχαστεί(ως 1910) ή παραγκωνιστεί λόγω των νέων εφευρέσεων και θεωριών των αδερφών Wright, Curie και Einstein και της εμμονής του Νικολά να θεωρεί εαυτόν και τις εφευρέσεις του υπαίτιους για την έκρηξη στη Tunguska. Κέρδισε(1915-7) πολλές διακρίσεις από διάφορες ακαδημίες αλλά έχασε την ευκαιρία να προταθεί για Νόμπελ φυσικής από τον Edison. Νέα κόντρα ξεκίνησε(1916) στους κόλπους των φυσικών από τους οπαδούς της θεωρίας του Τέσλα, κυματική θεωρία, εναντίον των οπαδών της θεωρίας του Αϊνστάιν, ατομική θεωρία. Κατοχύρωσε(1918-22) διάφορες πατέντες και ευρεσιτεχνίες για τη μηχανική των υγρών οι οποίες αγοράστηκαν από διάφορες εταιρίες. Ισχυρίστηκε(1924) ότι είχε εφεύρει την περιβόητη «ακτίνα θανάτου», ένα υπερόπλο ικανό να καταστρέψει μεγάλες εκτάσεις δηλ. ως και 10000 αεροπλάνα σε απόσταση 200 μιλιών. Επίσης ισχυρίστηκε ότι αυτό ήταν υπεύθυνο για την έκρηξη στην Tunguska. Οι δημοσιογράφοι και ο επιστημονικός κόσμος τον περιγέλασαν ενώ μέχρι σήμερα οι μελετητές εντάσσουν αυτή την εφεύρεση στο τομέα των ανεξήγητων φαινομένων και γεγονότων. Σήμερα η προσπάθεια αποκρυπτογράφησης μέρους των θεωριών και ανακαλύψεων του Τέσλα γίνεται με συστήματα όπως το Haarp. Όταν έγινε 70 χρονών(1926), τα πανεπιστήμια του Βελιγραδίου και του Ζάγκρεμπ τον εξέλεξαν ως επίτιμο διδάκτορα. ΤΕΛΟΣ Το FBI παρακολουθούσε(1936-θάνατος) τις συνομιλίες και τις κινήσεις του Τέσλα φοβούμενοι ότι είχε αναπτύξει φιλικές σχέσεις με την σταλινική ΕΣΣΔ. Ένα αμάξι χτύπησε τον Τέσλα(1937) σπάζοντάς του αρκετά πλευρά και κλονίζοντας σοβαρά την υγεία του. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι είχε να αρρωστήσει από τα 30 του χρόνια και, όπως δήλωνε και πίστευε, «φταίνε» τα πειράματα του. Η Γιουγκοσλαβία, μετά το ατύχημα του, του έβγαλε ισόβια σύνταξη. Με την επέκταση του ναζισμού στην Ευρώπη και τον αναβρασμό του Β’ ΠΠ(1941), ο Τέσλα βάλθηκε να κατασκευάσει ένα «νέο» υπερόπλο για να σώσει την πατρίδα του. Τελικά πέθανε(07/01/1943) αλλά τον βρήκανε νεκρό 2 μέρες μετά γιατί είχε κρεμάσει, όπως έκανε πάντα, στην πόρτα του δωματίου του «ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΕΙΤΕ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ». ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ Ο Τέσλα είναι κυρίως γνωστός για τις επαναστατικές του συνεισφορές στους κλάδους ηλεκτρισμού και μαγνητισμού(τέλη 19ου-αρχές 20ου αι.). Οι ανακαλύψεις και η θεωρητική εργασία του αποτέλεσαν τη βάση για την εφαρμογή σημερινού συστήματος εναλλασσόμενου ρεύματος. Εφευρέσεις όπως τα πολυφασικά συστήματα διανομής ισχύος και ο κινητήρας εναλλασσόμενου ρεύματος συνετέλεσαν στην εκδήλωση της 2ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Η μονάδα της έντασης του μαγνητικού πεδίου στο SI, το Τέσλα, ονομάστηκε προς τιμή του στο Γενικό Συνέδριο Μέτρων και Σταθμών του Παρισιού(1960). Εκτός από τη δουλειά του στον ηλεκτρομαγνητισμό και τα συστήματα ισχύος, ο Τέσλα λέγεται ότι έχει συνεισφορές και στη θεμελίωση της ρομποτικής, του τηλεχειρισμού, στην ανάπτυξη του ραντάρ και της επιστήμης υπολογιστών, στην επέκταση της βαλλιστικής, της πυρηνικής και θεωρητικής φυσικής. Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ τον αναγνώρισε(1943) σαν τον εφευρέτη της ασύρματης επικοινωνίας. Πολλά επιτεύγματά του έχουν χρησιμοποιηθεί για να υποστηριχτούν διάφορες ψευδοεπιστήμες, θεωρίες περί ΑΤΙΑ και, σε κάποιες περιπτώσεις, θεωρίες του αποκρυφισμού της Νέας Εποχής. Ο Τέσλα ισχυριζόταν, ότι το 2035 η μόλυνση του νερού θα είναι πολύ χαμηλή, τα ποσοστά παραγωγής δημητριακών πολύ υψηλά, αναδάσωση όλων των καμένων και άνυδρων περιοχών και εκμετάλλευση των πηγών ενέργειας με τρόπο φιλικό για το περιβάλλον. Σύγχρονοι μελετητές του έργου του τον έχουν αποκαλέσει «τον άνθρωπο που εφηύρε τον Εικοστό Αιώνα» και «προστάτη άγιο του σύγχρονου ηλεκτρισμού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου