Ρόκκος Χοϊδάς(1830-90) ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΑΝΔΡΑ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ!!!

Ρόκκος Χοϊδάς(1830-90) ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΑΝΔΡΑ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ!!!

Ο Ρόκκος Χοϊδάς ήταν δικαστικός, βουλευτής και γνωστός κυρίως για τους αγώνες του ενάντια στη μοναρχία. Γεννήθηκε στη Κεφαλονιά και ήταν γιος ιερολοχίτη, γόνου παλαιάς αρχοντικής οικογένειας της Κεφαλονιάς που εγκαταστάθηκε(1500) στο νησί προερχόμενη από την Κρήτη. H οικογένεια εγγράφηκε(1593) στο Libro d' oro. Σπούδασε νομικά στην Ιταλία και ακολούθησε τον δικαστικό κλάδο, φτάνοντας μέχρι τον βαθμό του αντιεισαγγελέα Εφετών. Σε μία συγκέντρωση διαμαρτυρίας του λαού στην πλατεία Συντάγματος για τις αυθαιρεσίες της κυβέρνησης Βούλγαρη, ο Μεσολογγίτης βουλευτής Στάικος εξύβρισε(1875) το συγκεντρωμένο λαό με αποτέλεσμα την επέμβαση υπέρ του λαού του Χοϊδά, ο οποίος από την θέση του εισαγγελέα εφετών προέβαλε τις φιλελεύθερες ιδέες του. Τελικά η φιλονικία κατέληξε σε μονομαχία, στην οποία ο Στάικος τον πυροβόλησε στον πνεύμονα. Επί ένα μήνα χαροπάλευε ενώ πλήθος κόσμου ήταν συγκεντρωμένο καθημερινά έξω από την οικία του. Η βασιλική Αυλή για να προλάβει τις αναταραχές του πρότεινε να σταλεί με υποτροφία από το παλάτι η κόρη του, Πηνελόπη, για σπουδές στην Ελβετία και στη συνέχεια να διοριστεί κυρία επί των τιμών της βασίλισσας. Ο Χοϊδάς όμως αρνήθηκε, κερδίζοντας την εκτίμηση των ομοϊδεατών του και παράλληλα το μένος των φιλομοναρχικών. Εκλέχτηκε(18/07/1875) βουλευτής Κραναίας Κεφαλληνίας και βουλευτής Αττικής(1883). Κατά τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας διακρίθηκε για τις ρητορικές του ικανότητες αλλά κυρίως για την αντίθεσή του προς την Βασιλεία. Αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες, κυρίως στις προεκλογικές του περιοδείες, από διαφόρους παρακρατικούς μηχανισμούς έχοντας ως αποτέλεσμα να μην εκλέγεται πάντα βουλευτής. Παραιτήθηκε οριστικά(1885) από το βουλευτικό αξίωμα ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του που πραγματοποιήθηκε στις σκάλες της Βουλής με κύριο οργανωτή τον αστυνόμο Κοκκινόπουλο. Η παραίτηση του όμως δεν έγινε αποδεκτή, που όμως παρ' όλα αυτά δεν επανήλθε στη Βουλή, συνεχίζοντας έτσι τους δημοκρατικούς του αγώνες έξω από την αίθουσα του κοινοβουλίου. Τον ίδιο χρόνο ίδρυσε με τον Καλαβρυτινό βουλευτή Οικονόμου το Λαϊκό κόμμα, το οποίο διαλύθηκε σύντομα ενώ στήριξε δημοκρατικούς συλλόγους όπως τον «Δημοκρατικό Σύλλογο των Πατρών» και τον «Σοσιαλιστικό Σύνδεσμο» του Σταύρου Καλλέργη. Έπειτα συνεργάστηκε με τον Κλεάνθη Τριανταφύλλου στην έκδοση του πολιτικοσατιρικού περιοδικού «ΡΑΜΠΑΓΑΣ». Η ιδεολογία του ήταν αντίθετη με αυτή του Τρικούπη με αποτέλεσμα να έρθουν σε ρήξη. Αν και γνώστης των άρθρων του ισχύοντος τότε Συντάγματος της Ελλάδος, δημοσίευσε(04/09/1888) 2 άρθρα του στην εφημερίδα «ΡΑΜΠΑΓΑ» τα οποία θεωρήθηκαν υβριστικά για τον Βασιλιά Γεώργιο Α΄ και τον διάδοχο του θρόνου Κωνσταντίνο. Τότε ο Χοϊδάς συνελήφθη, κατόπιν και πιθανής συναίνεσης του αρθρογράφου του «ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ;», εκείνης της εποχής, πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη και οδηγήθηκε σε δίκη στην Άμφισσα, όπου μετά από μία απολογία που διήρκεσε 24 ώρες(Μάιος 1889), κατά την οποία κατηγόρησε δριμύτατα τους αυλοκόλακες και τα βασιλικά κόμματα της εποχής, καταδικάστηκε σε τριετή φυλάκιση και οδηγήθηκε στις φυλακές της Χαλκίδας. Λέγεται ότι ο Τρικούπης τον ενημέρωσε ότι θα του δινόταν χάρη αν προηγουμένως δήλωνε πίστη στο Σύνταγμα. Ο Χοϊδάς όμως θεώρησε την πρόταση εξευτελιστική και αρνήθηκε την αποδοχή της όπου και παρέμεινε ένα χρόνο εσώκλειστος στις φυλακές μέχρι τις 15/05/1890, οπότε και απεβίωσε από υποτροπή της παλιάς του πληγής εξαιτίας των κακουχιών της φυλακής. Μερικοί υποστήριξαν ότι αυτοκτόνησε, κάτι το οποίο δεν αποδείχτηκε. Στην κοινοβουλευτική δράση του Ρόκκου Χοϊδά κρίκος είναι η λέξη παραίτηση από το βουλευτικό αξίωμα. Αλλά προσέξτε! Παραίτηση όχι σαν πράξη ευθιξίας λόγω θορύβου για πιθανά σκάνδαλα. Ούτε πεισματική άρνηση παραίτησης(όταν όλοι τη ζητούν) σαν άμυνα στο απυρόβλητο της βουλευτικής ασυλίας. Αυτές οι παραιτήσεις ή η άρνησή τους έχουν εμφανή σκοπιμότητα, συχνά αποβλέπουν σε εκβιασμούς και προκαλούν υποψίες και αποδοκιμασία. Μιλάμε για παραίτηση ως κοινοβουλευτική στάση που, κατά τον παραιτούμενο, θα ενίσχυε τα επιχειρήματά του. Καλός ρήτορας, θαρραλέος μαχητής και πολυμαθής, οικείος με τα ευρωπαϊκά πολιτικά ρεύματα. Αντιμοναρχικός δημοκράτης με εμφανείς αποκλίσεις στον «κοινωνισμό»(όπως ονόμαζαν τότε τον σοσιαλισμό ή κάτι σαν τον σοσιαλισμό). Εξελέγη βουλευτής Κεφαλονιάς στη Βουλή της περιόδου 1875-9, η μακρύτερη του 19^ου αι.. 1^η φορά παραιτήθηκε το 1877, καταγγέλλοντας το σκάνδαλο ναυτιλιακής εταιρείας(τι σύμπτωση) με έδρα τη Σύρο. Ζήτησε μάλιστα να διορισθεί εκεί ως εισαγγελεύς για να αποκαλύψει το σκάνδαλο. Η παραίτησή του δεν έγινε δεκτή και φυσικά δεν εστάλη ως εισαγγελεύς στη Σύρο. Ο Χοϊδάς, όμως, δεν εμφανίσθηκε στη Βουλή κατά την ίδια βουλευτική σύνοδο. Εμφανίσθηκε όμως στην επόμενη, όπου προκάλεσε σάλο όταν απεκάλεσε τον Ιησού υιόν του Ιωσήφ και της Μαρίας. Σχεδόν τον έδιωξαν από τη Βουλή και αργότερα μονομάχησε με βουλευτή Μεσολογγίου και συνταγματάρχη το επάγγελμα και τραυματίστηκε σοβαρά στον πνεύμονα. Ο Ρόκκος Χοϊδάς δεν ήταν κολλημένος στο βουλευτικό έδρανο και στην ασυλία που του προσέφερε. Ως μέλος του Κοινοβουλίου όταν τον εξέλεγαν, αλλά και όταν δεν τον εξέλεγαν, επεξέτεινε ποικιλοτρόπως την πολιτική του δράση στην κοινωνία. Με άρθρα στις εφημερίδες και με λόγους στους δημοκρατικούς συλλόγους(τους πρώτους που άρχισαν τότε να εμφανίζονται) έθιξε θέματα και προβλήματα πρωτοποριακά για την εποχή και συνέχισε τον αντιμοναρχικό αγώνα. Ένα άρθρο του χαρακτηρίσθηκε υβριστικό για τον βασιλιά και τον διάδοχο. Καταδικάσθηκε σε τριετή φυλάκιση και πέθανε από τις κακουχίες στη φυλακή. Δεν πρόλαβε να δει τον πόλεμο του 1897, που με επονείδιστη ήττα αποκάλυψε τη διαφθορά και την ανικανότητα της βασιλικής οικογένειας.