Στυλιανός Παττακός ΠΡΩΤΑΙΤΙΟΙ ΧΟΥΝΤΑΣ

Στυλιανός Παττακός ΠΡΩΤΑΙΤΙΟΙ ΧΟΥΝΤΑΣ

Ο Στυλιανός Παττακός είναι Έλληνας απόστρατος αξιωματικός, πραξικοπηματίας και συγγραφέας, πρωτεργάτης του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 και στέλεχος της Χούντας των Συνταγματαρχών(1967-73). Για την συμμετοχή του στο πραξικόπημα κρίθηκε ένοχος στάσης και εσχάτης προδοσίας και φυλακίστηκε για 15 χρόνια(πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε θάνατο, ποινή που αργότερα μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη). Αποφυλακίστηκε στα 15 χρόνια. ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Γεννήθηκε(08/11/1912) στην Αγία Παρασκευή της Επαρχίας Αμαρίου του νομού Ρεθύμνης στην Κρήτη και καταγόταν από κλάδο της βυζαντινής οικογένειας των Σκορδιλών. Φοίτησε στις σχολές υπαξιωματικών και εισήλθε στην σχολή Ευελπίδων(1934-7). Συμμετείχε στον ελληνοϊταλικό πόλεμο ως διοικητής ίλης της 11^ης Ομάδος Αναγνωρίσεως τη 11^ης Μεραρχίας Πεζικού. Στην Κατοχή ήταν μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης «Όμηρος». Έλαβε μέρος στα Δεκεμβριανά, συμμετείχε στον Εμφύλιο ως διοικητής Ίλης αρμάτων Κένταυρος σε αρκετά σημεία της Β. Ελλάδας και παρασημοφορήθηκε με 3 Αριστεία Ανδρείας, 7 πολεμικούς σταυρούς, 2 μετάλλια εξαιρέτων πράξεων και με όλα τα προβλεπόμενα σε καιρό ειρήνης μετάλλια και παράσημα. Σπούδασε στη σχολή Πολέμου και κατάφερε να φτάσει μέχρι τον βαθμό του ταξιάρχου, αναλαμβάνοντας τη διοίκηση τεθωρακισμένων με έδρα στου Γουδή. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ Υπήρξε μέλος της τριμελούς ηγετικής ομάδας(με τους Γ. Παπαδόπουλο και Ν. Μακαρέζο) που πρωτοστάτησε στην εκδήλωση του πραξικοπήματος της 21^ης Απριλίου 1967. Την εποχή εκείνη ήταν διοικητής του Κέντρου Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων στο Γουδί. Ήταν καθοριστικής σημασίας η συμμετοχή του σ’ αυτό. Στην κυβέρνηση Κόλλια έλαβε μέρος ως υπουργός Εσωτερικών(ως τον Αύγουστο του 1971), ενώ παράλληλα υπήρξε αντιπρόεδρος των κυβερνήσεων Γ. Παπαδόπουλου(Δεκέμβριος 1967-Οκτώβριος 1973). Μετά την καταστολή του βασιλικού αντικινήματος της 13^ης Δεκεμβρίου 1967 αποστρατεύθηκε με τον βαθμό του υποστρατήγου. Μετά την πτώση της χούντας Ιωαννίδη (23/10/1974) συνελήφθη και μεταφέρθηκε στην Κέα. Προφυλακίστηκε(20/01/1975). Στη δίκη που ακολούθησε, το Πενταμελές Εφετείο τον έκρινε ένοχο στάσης και εσχάτης προδοσίας και τον καταδίκασε σε θάνατο, αλλά η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Αποφυλακίστηκε(28/09/1990) «λόγω ανηκέστου βλάβης της υγείας του» με την υποχρέωση να δίνει το παρόν ανά 15 ημέρες στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του και ανά 5 μήνες στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Όπως έχει δηλώσει, δεν μετανιώνει για τίποτα από όσα έκανε κατά τη διάρκεια της Χούντας. ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Είναι ο τελευταίος επιζών του πραξικοπήματος. Για τις πράξεις του την περίοδο εκείνη δήλωνε διαρκώς ότι δεν μετάνιωσε και δε θα μετανιώσει ποτέ. «Ο στρατηγός που εκτελεί κάποιαν ενέργειαν, προηγουμένως την μελετά πολύ. Όταν την μελετήσει και αποφασίσει να την εκτελέσει, την εκτελεί και δεν μετανοεί. Γιατί να μετανοήσω που έκανα την 21^η Απριλίου; Δεν μετανοώ καθόλου!», έλεγε σε συνεντεύξεις του μετά την αποφυλάκισή του. Από το 1990(αποφυλακίστηκε) ως το 2009, όπως υποστήριζε, δέχτηκε ελάχιστες φραστικές επιθέσεις για όσα ευθυνόταν την περίοδο της επταετίας. «Δεν βρέθηκε ένας να μου πει ότι τον έβλαψα και να με ξαπλώσει κάτω. Στα χρόνια που βρίσκομαι εκτός φυλακών, έχω δεχθεί 3 επιθέσεις μόνο. Δηλ., φραστικές επιθέσεις, όταν αντελήφθησαν ότι είμαι ο Παττακός, με βρίζανε γιατί κατέστρεψα την Ελλάδα!», ανέφερε μεταξύ άλλων στις συνεντεύξεις του κάθε φορά που τύγχαναν δημοσίευσης την 21^η Απριλίου. Δεν άλλαξε ποτέ γνώμη. «Θα έκανα και πάλι το ίδιο, εάν διαπίστωνα πως υπήρχε ανάγκη. Τώρα που είμαι γέρος συνεχίζω την επανάσταση, μέσα από τα βιβλία μου. Η Ελλάδα χρειάζεται ξανά έναν κουζουλό για να τη σώσει» έλεγε και τόνιζε ότι οι νέοι έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τα δεδομένα αρκεί να το θελήσουν. Ο τελευταίος Απριλιανός από τότε που αποφυλακίστηκε μένει στο σπίτι του στα Άνω Πατήσια με τη σύζυγό του, Δήμητρα. Μέχρι πριν από περ. 3 χρόνια ακολουθούσε ακόμη στρατιωτικό πρόγραμμα. Ξυπνούσε πολύ νωρίς το πρωί, περπατούσε αρκετά, παρακολουθούσε την επικαιρότητα και διάβαζε βιβλία καθώς διαθέτει μία τεράστια βιβλιοθήκη. Σήμερα όμως, όπως λέει στο newsbeast.gr, η κόρη του, Ειρήνη, ο πατέρας της, που σε λίγους μήνες συμπληρώνει έναν αιώνα ζωής, έχει αλλάξει τελείως. «Δεν ακούει καλά. Κοιμάται πάρα πολύ. Πρόσφατα κόντεψε να χάσει το μάτι του. Φέρνω διαρκώς γιατρούς στο σπίτι του γιατί εκείνος δεν μπορεί να βγει έξω και να περπατήσει για ώρα», λέει. Για να συνεχίσει: «Πριν από 2 χρόνια χρειάστηκε να βάλει βηματοδότη. Από το 1974 πληρώνω εγώ για τη νοσηλεία του. Το επίσημο κράτος τον θεωρεί νεκρό και γι’ αυτό είναι άνευ περίθαλψης και σύνταξης. Η μητέρα μου παίρνει μία σύνταξη χηρείας μόνο. Ευτυχώς, δεν αρρωσταίνει πολύ και συχνά κάποιοι γιατροί δεν του παίρνουν χρήματα μιας και τον αναγνωρίζουν». «Ακόμη και σήμερα», όπως σημειώνει η κόρη του, «πρέπει να εμφανίζεται κάθε 5 μήνες και να περνάει από το δικαστήριο». Και δεν μένει μόνο σε αυτά. «100 χρονών είναι. Είναι τελικά πολύ αστεία αυτά που συμβαίνουν στον τόπο. Αλλά όλα τα περίεργα εδώ συμβαίνουν». Η κόρη του εξηγεί ότι όταν εκείνος βρισκόταν στη φυλακή, μη γνωρίζοντας για το πότε θα αποφυλακιστεί, προσπαθούσε να ενθαρρύνει την οικογένειά του. «Μας φέρθηκε πάρα πολύ καλά. Ακόμη και μέσα από τη φυλακή, όταν πηγαίναμε να τον επισκεφθούμε, μας έδινε κουράγιο. Μας στήριζε. Ήταν πάντα δίπλα στην οικογένειά του». Μέχρι σήμερα ο Στυλιανός Παττακός έχει γράψει 11 βιβλία. «Τα περισσότερα τα έγραφε όταν ήταν στη φυλακή», λέει η κόρη του για να προσθέσει ότι: «Του πηγαίναμε κι εμείς βιβλία για να διαβάζει. Ήθελε μία ασχολία και αυτή ήταν η αγαπημένη του. Η συγγραφή και η ανάγνωση ιστορικών βιβλίων». Πάντως, όταν ερωτάται για το πώς βλέπει τα γεγονότα που συνέβησαν εκείνη την περίοδο, αρνείται να πάρει θέση.