Μάχη του Αναλάτου(ΣΑ ΣΗΜΕΡΑ 24/04/1827)

Μάχη του Αναλάτου(ΣΑ ΣΗΜΕΡΑ 24/04/1827)

[πώς η Βρετανία κατέστρεψε την Επανάσταση του 1821;]

Η Μάχη του Ανάλατου ήταν μια πολεμική εμπλοκή κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 με ολέθρια ήττα για τους Έλληνες. Έγινε(24/04/1827) στη θέση Ανάλατος, σημ. περιοχή του Δέλτα Φαλήρου. Στόχος της μάχης ήταν η διάσπαση της πολιορκίας της Ακρόπολης και η απελευθέρωση των πολιορκημένων Ελλήνων. ΓΕΓΟΝΟΤΑ Επικεφαλείς των Ελλήνων ήταν οι φιλέλληνες(;) Βρετανοί λόρδος Thomas Cohran και στρατηγός Richard Church. Αρχιναύαρχος του ελληνικού στόλου ο 1^ος και αρχηγός των χερσαίων δυνάμεων ο 2^ος, με απόφαση της Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας. Είχαν μαζί τους 3000 στρατιώτες. Το σχέδιό τους: να στείλουν άλλους 7000 από τον Πειραιά για να επιτεθούν από τα δεξιά και αριστερά. Από την αρχή υπήρχαν επί αυτού διχογνωμίες. Οι 2 Βρετανοί, πίστευαν στην άμεσο και κατά μέτωπο αντιμετώπιση του εχθρού, ενώ ο Καραϊσκάκης επέμενε ότι τα ελληνικά στρατεύματα ήταν καταλληλότερα στον πόλεμο των χαρακωμάτων και ότι συνέφερε να προχωρούν κατ' ολίγον και με νέα χαρακώματα να περιζώνουν τον στρατό του Κιουταχή, που είχε αρχίσει να υποφέρει από τις στερήσεις. Η στρατηγική του είχε επιτυχία στην Αττική και οι ελληνικές χερσαίες δυνάμεις κυριαρχούσαν στον άξονα Κερατσινίου-Φαλήρου. Είχε προτείνει ακόμη την κατάληψη του Ωρωπού και του Μαραθώνα για να κλεισθεί και η τελευταία δίοδος ανεφοδιασμού του Κιουταχή. Αλλά η επιμονή των άγγλων στρατηγών και ιδιαίτερα του Cohran να εφαρμόσουν μια τακτική ξένη προς τις ικανότητες των Ελλήνων έκαμψε τον Καραϊσκάκη, που συμφώνησε μαζί τους. Κι ενώ προετοιμαζόταν στο Φάληρο για να καταστήσει την επιχείρηση πιο ασφαλή, τραυματίστηκε σε μια μικροσυμπλοκή(22/04/1827) και τις πρώτες πρωινές ώρες της επομένης εξέπνευσε. Όταν οι Έλληνες από το Φάληρο επιτέθηκαν, ο Κιουταχής έστειλε το ιππικό του και τους διέλυσε. Οι ενισχύσεις από τον Πειραιά τελικά δεν έφτασαν, και έτσι οι λίγοι Έλληνες κατατροπώθηκαν από το τουρκικό ιππικό. Οι απώλειες για τους Έλληνες ήταν στις 2000. Οι πολιορκημένοι αναγκάστηκαν να παραδοθούν. Η ήττα των Ελλήνων ήταν σημαντικό πλήγμα και σημάδεψε το προσωρινό και άδοξο τέλος της Ελληνικής Επανάστασης. Εκτός από τη Μάνη και το Ναύπλιο όλη η επαναστατημένη Ελλάδα ξαναέπεσε στα χέρια του κατακτητή. Η ήττα ήρθε σε δύσκολη στιγμή, μια μέρα μετά από τον θάνατο του Αρχιστρατήγου Γεωργίου Καραϊσκάκη(23/04/1827). Ο Cohran, χωρίς να υπολογίσει τον ψυχολογικό παράγοντα από τον θάνατο του Καραϊσκάκη και το πεσμένο ηθικό των Ελλήνων, επέμενε στην άμεση πραγματοποίηση της επίθεσης κατά του Κιουταχή, εκβιάζοντας με αποχώρηση στην αντίθετη περίπτωση. Έτσι, η έφοδος κατά του τουρκικού στρατοπέδου στον Ανάλατο πραγματοποιήθηκε(πρωί 24/04/1827). Η μάχη κατέληξε σε συντριπτική ήττα για τους Έλληνες. Έγιναν έρμαιο των διαθέσεων του τουρκικού ιππικού, που εκμεταλλεύτηκε το πεδινό του εδάφους και τους καταδίωξε ως τη θάλασσα. Γύρω στους 2.000 σκοτώθηκαν, σχεδόν το μισό της ελληνικής δύναμης, οι περισσότεροι Σουλιώτες και Κρητικοί. Ανάμεσά τους επίλεκτοι οπλαρχηγοί, όπως οι Ιωάννης Νοταράς, Λάμπρος Βέικος, Κίτσος Τζαβέλας, Αθανάσιος Μπότσαρης, Φωτομάρας, Γεώργιος Δράκος και ο συνταγματάρχης Ιγγλέσης. Οι 250 αιχμάλωτοι αποκεφαλίστηκαν. Ο Μακρυγιάννης μόλις που σώθηκε, χάρις στα γρήγορα πόδια και τα γερά πνευμόνια του. Η ατυχής έκβαση της μάχης προκάλεσε γκρίνια στο ελληνικό στρατόπεδο και άρχισαν οι αλληλοκατηγορίες για τους υπευθύνους της ήττας. Η υπό τον Γκούρα φρουρά της Ακρόπολης αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει και να παραδοθεί (24/04/1827). Ο Κιουταχής εδραίωσε τη θέση του και η Στερεά Ελλάδα υποτάχθηκε πλήρως στους Οθωμανούς. Από πολλούς ιστορικούς, η μάχη του Ανάλατου χαρακτηρίστηκε ομαδική αυτοκτονία και αποτέλεσμα της αγγλικής πολιτικής, που με την εξουδετέρωση των επαναστατικών κινημάτων της Στερεάς Ελλάδας επεδίωκε το περιορισμό της Επανάστασης στην Πελοπόννησο.