Max van der Stoel(1924-2011) ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ

Max van der Stoel(1924-2011) ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ

Πέθανε και ο Max van der Stoel. 86 ετών. Σοσιαλδημοκράτης πρώην υπουργός εξωτερικών μιας Ολλανδίας που, στα χρόνια εκείνα(1967-74), δεν ήταν ξενοφοβική. Αυτός πρωτοστάτησε, μαζί με τους Νορβηγούς, στο εξωπέταγμα της χούντας από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Αφού προηγούμενα είχε στηρίξει τη μεγάλη έρευνα του Συμβουλίου για τα έργα και ημέρες των συνταγματαρχών στη χώρα μας και στην αποκάλυψη της τρομοκρατικής βιομηχανίας των βασανιστηρίων. Αυτή τη στιγμή που γράφω(Τρίτη πρωί) περιμένω ακόμα κάποια δήλωση προέδρων για τον θάνατο του. Είναι αλήθεια ότι ο van der Stoel δεν ήταν πρωταγωνιστής σε σκυλάδικα. Ο van der Stoel δεν σταμάτησε ποτέ να στηρίζει τη χώρα μας όταν η χώρα μας είχε δίκιο. Συνεπής με τις αρχές του δεν μας δικαίωσε, με φανερή θλίψη, για τις πολιτικές μας απέναντι στις μειονότητες. Και πολλοί ξέχασαν όλα τα άλλα. Τους παρέσυραν ίσως όλοι εκείνοι οι «πατριώτες» που δεν του συγχώρεσαν ποτέ την υπόθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης, την συνεχή στήριξή του στους Έλληνες δημοκράτες (όλους), τη θερμή υποδοχή που οργάνωσε στην Ολλανδία για τους αξιωματικούς του «Βέλους» μετά από κίνημα του Ναυτικού. Για τους αμνήμονες ο van der Stoel είχε γίνει «Ανθέλλην», «Σκοπιανός» και Τούρκος». Μόλις το επέτρεψαν οι συνθήκες(μετά το 1974), πήρε το τροχόσπιτό του και με τη γυναίκα του, τα παιδιά του και τα ποδήλατά τους, έφτασε απροειδοποίητα στη χώρα μας για ανώνυμες διακοπές. Όπως μπορείτε να τον φανταστείτε: με κοντά παντελόνια και πέδιλα. Αργότερα την Τήνο διάλεξε για ένα εξοχικό. Μπορεί να τον συμβούλευσε ο φίλος του ο καθηγητής(στη Γενεύη) Γιάγκος Σιώτης, που τόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στην Ευρώπη στον πολιτικό και διπλωματικό αγώνα εναντίον της δικτατορίας.  Θα έπρεπε η δημοκρατική Ελλάδα να αφιερώσει στον van der Stoel δρόμους και πλατείες. Τον είχε τιμήσει πάντως με ένα ανώτατο παράσημο(1999): πάλι καλά.[…]Την θλίψη τους για το θάνατο του Ολλανδού πρώην υπουργού Εξωτερικών, Max van der Stoel, που έφυγε από τη ζωή το Σάββατο εξέφρασαν με ανακοινώσεις τους ο πρωθυπουργός και η Δημοκρατική Αριστερά.  Ο πρωθυπουργός τόνισε πως «Με μεγάλη θλίψη πληροφορήθηκα τον θάνατο του Max van der Stoel. Ενός καλού φίλου, με τον οποίο είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ στενά. Ενός πολιτικού-με το π κεφαλαίο, που αγωνίστηκε για τις αρχές του, για τη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια, όπου η ανάγκη το πρόσταζε. Όπως και για την Ελλάδα την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών, από την θέση, τότε, του Υπουργού Εξωτερικών της Ολλανδίας. Ο Max van der Stoel πρωτοστάτησε στην προσπάθεια για την διερεύνηση των ανομημάτων της δικτατορίας, την τεκμηρίωση και ανάδειξη των βασανιστηρίων, μιας έρευνας που οδήγησε τελικά στην αποπομπή της Ελλάδας της χούντας από τον Συμβούλιο της Ευρώπης. Βοήθησε όλους τους συμπατριώτες μας που αγωνίστηκαν εναντίον της δικτατορίας. Υποδέχθηκε θερμά στην πατρίδα του, την Ολλανδία, τους άντρες του ΒΕΛΟΣ. Υποστήριξε πάντα με την ίδια θέρμη τα συμφέροντα της Ελλάδας, όπως και την ένταξή της στην ΕΟΚ. Επέλεξε ακόμη και για 2^η πατρίδα του την Τήνο. Η ιδιαίτερη τιμητική διάκριση που έλαβε από την Πολιτεία ως αναγνώριση της προσφορά του στην Ελλάδα, είναι η ελάχιστη τιμή που πρέπει σε έναν πραγματικό φίλο της Ελλάδας». Παράλληλα ανακοίνωση για το θάνατο του Max van der Stoel εξέδωσε και η Δημοκρατική Αριστέρα τονίζοντας ότι ήταν «από τις σημαντικές προσωπικότητες της Ευρώπης» Προσθέτει ότι «συνέβαλε τα μέγιστα στην προώθηση της έρευνας του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα πεπραγμένα της χούντας, αναδεικνύοντας το εύρος των βασανιστηρίων των συνταγματαρχών. Οι αποκαλύψεις οδήγησαν στην έξοδο της χώρας μας από το Συμβούλιο της Ευρώπης» και καταλήγει πως «η Ελλάδα και ο δημοκρατικός κόσμος θα του χρωστούν πάντα». […] Ειδησεογραφικά, για τους παλαιότερους (ηλικιακά), ένα δυσάρεστο μαντάτο. Πέθανε σήμερα σε ηλικία 86 χρονών, ο παλαίμαχος Σοσιαλδημοκράτης πολιτικός(και πρώην υπουργός εξωτερικών της Ολλανδίας) Max van der Stoel . Για όσους δεν ξέρουν περί του αξιόλογου τούτου ανθρώπου, ήταν εκείνος, που τον καιρό της δικτατορίας, ύψωσε στεντόρεια τη φωνή του και καταδίκασε τη χούντα, βγάζοντας έξω από το Συμβούλιο της Ευρώπης την Ελλάδα, για την καταπάτηση της δημοκρατίας στην χώρα μας(1969). Ήταν ο μεγάλος φίλος της Ελλάδας, που την υποστήριξε με πάθος στο διπλωματικό επίπεδο και μεταπολιτευτικά, απ’ όλες τις θέσεις που υπηρέτησε. Ήρθε στην Ελλάδα πολλές φορές. Αγόρασε σπίτι(στην Τήνο) κι έγινε στην Ολλανδία ο πρωτεργάτης της φιλοελληνκής πολιτικής, για την είσοδο της χώρας μας στην ΕΟΚ. Ο van der Stoel τιμήθηκε στη χώρα μας το 2007, με το ανώτατο τιμητικό παράσημο(Μεγάλο Σταυρό του Φοίνικα). Ας θυμηθούμε, ένα χαρακτηριστικό στιγμιότυπο που καταγράφει ο αντιναύαρχος Κωνσταντίνος Γκορτζής από την υποδοχή που επιφύλαξε ο van der Stoel, στο πλήρωμα του πολεμικού ΒΕΛΟΣ, όταν αποχώρησε από άσκηση του ΝΑΤΟ και ζήτησε πολιτικό άσυλο στην Ιταλία (1973).(Ο συγγραφέας ως νεαρός σημαιοφόρος τότε, ήταν από τους πρωταγωνιστές της «ανταρσίας»). «Την άλλη μέρα συνεχίζουμε προς Χάγη. Μας παραλαμβάνει Ολλανδός αξιωματούχος του Υπουργείου Εξωτερικών και μας εγκαθιστά σ’ ένα παραδοσιακό ξενοδοχείο σαν αυτό που έβλεπα στα όνειρά μου μικρός διαβάζοντας τα παραμύθια με τους βατραχοπρίγκηπες. Στόμα ανοιχτό. Σε λίγο στο σαλόνι του ξενοδοχείου μπαίνει ψηλός ξερακιανός γκριζομάλλης που ορμάει προς τον Παππά, λες και τον ήξερε χρόνια, και τον αγκαλιάζει δακρυσμένος! Μετά γυρνάει κι αγκαλιάζει κι εμάς και στέκεται αμίλητος, κατασυγκινημένος, και μας κοιτάζει. Ο van der Stoel! Είχα ακούσει για φιλέλληνες, είχα διαβάσει για φιλέλληνες, αλλά τη φλόγα αυτού του ανθρώπου για τον ελληνικό πολιτισμό, τη Δημοκρατία, την Ελευθερία, την Πολιτεία, δεν μπορούσα να τη διανοηθώ καν. Ο Υπουργός Εξωτερικών της Ολλανδίας, λοιπόν, αφιέρωσε –πέρα από τη φιλοξενία- ώρες πολλές για να συζητήσει με τον Παππά, και μαζί μας, για τα γεγονότα, και να δώσει και πολύτιμες συμβουλές για τον χειρισμό των πραγμάτων από δω και μπρος». Τέτοιοι άνθρωποι ήταν κάποτε οι φίλοι της χώρας μας, σε άλλες εποχές, με ένα άλλο πάθος αλληλεγγύης. Δυστυχώς και σ’ αυτό το σημείο, εφτωχεύσαμε. Αυτό είναι παράδειγμα πολιτικού, που λείπει από την λαϊκίστικη και εθνικίστρια Ολλανδία του 2009-σήμερα…