Οδυσσέας Αγγελής(ΠΡΩΤΑΙΤΙΟΙ ΧΟΥΝΤΑΣ)
Ο Οδυσσέας Αγγελής(1912-22/03/1987) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πραξικοπηματίας. Επί Χούντας, διετέλεσε Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων(1968-73) και έλαβε τον τίτλο του Αντιπροέδρου της Δημοκρατίας στο πλαίσιο φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος των Συνταγματαρχών. ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Γεννήθηκε στη Στενή Ευβοίας(1912). Είχε άλλα 9 αδέλφια και ο πατέρας του Μιλτιάδης ήταν σιδεράς. Παρά τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα, τελείωσε(1930) το Γυμνάσιο Χαλκίδας αριστεύοντας και ο Δήμος Χαλκίδας τον βράβευσε με χρηματικό βραβείο 2.000 δρχ.. Την ίδια χρονιά, χωρίς να κάνει κάποιο φροντιστήριο, πέρασε 2ος μεταξύ 887 υποψηφίων, στη Σχολή Ευελπίδων απ΄ όπου αποφοίτησε 1ος(1934) ως Ανθυπολοχαγός Πυροβολικού. Φοίτησε στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και ονομάστηκε ανθυπολοχαγός Πυροβολικού(02/08/1934). Προήχθη(1937) σε υπολοχαγό, λοχαγό(1940), ταγματάρχη(1946), αντισυνταγματάρχη (1950), συνταγματάρχη(1958), ταξίαρχο(1960), υποστράτηγο(1965), αντιστράτηγο(1967) και στρατηγό(1970). Ως αξιωματικός συμπλήρωσε τη στρατιωτική του εκπαίδευση στη Σχολή Πυροβολικού και αποφοίτησε από την Ανωτέρα Σχολή Πολέμου και την Σχολή Εθνικής Άμυνας. Γνώριζε αγγλικά και γαλλικά. ΑΝΟΔΟΣ Μετά την εκπαίδευσή του στη Σχολή Πυροβολικού τοποθετήθηκε στο Α΄ Σύνταγμα Πυροβολικού. Από τη θέση αυτή πήρε μέρος στη καταστολή του Βενιζελικού πραξικοπήματος(01/03/1935). Έλαβε μέρος ως Λοχαγός στον Πόλεμο της Πίνδου εναντίον των Ιταλών, ενώ μετείχε και στις μάχες των οχυρών μετά την εισβολή των Γερμανών. Για τη δράση και τον ηρωισμό που επέδειξε, τιμήθηκε δυο φορές με Αριστείο Ανδρείας με Πολεμικό Σταυρό και με Μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων, κάτι πολύ σπάνιο για Αξιωματικό του Πυροβολικού. Με την έναρξη της Κατοχής, οργανώθηκε στην αντιστασιακή οργάνωση «ΙΕΡΑΡΧΙΑ» που είχε ως αρχηγό, τον Στρατηγό Παπάγο. Επιβιβάστηκε(άνοιξη 1942) από τη Ν Εύβοια σε ένα σαπιοκάραβο με προορισμό τις ακτές της Τουρκίας, αλλά συνελήφθη εν πλω από τους Γερμανούς και φυλακίστηκε. Μεταφερόμενος στη Λάρισα απέδρασε και διωκόμενος κατόρθωσε να φτάσει στον Τσεσμέ της Τουρκίας. Μετά από μεγάλη γραφειοκρατική ταλαιπωρία από πλευράς των Τούρκων, επιτέλους πήγε στην Αίγυπτο και κατατάχθηκε στις εκεί Ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις. Εξ αιτίας των πολιτικών διαφορών και παθών που διέκριναν τους ένστολους Έλληνες στην Αίγυπτο, φυλακίστηκε από αριστερούς σε στρατόπεδο με συρματοπλέγματα, με τη κατηγορία ότι ήταν «φασίστας». Τελικά απελευθερώθηκε και έλαβε μέρος στη μάχη του Ελ Αλαμέιν ενώ επανήλθε στη Πατρίδα(12/10/1944). Συμμετείχε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο(1940-1), ως Διοικητής Πυροβολαρχίας Ορειβατικού Πυροβολικού. Διέφυγε(1943) στη Μέση Ανατολή, όπου εντάχθηκε στον εκεί Ελληνικό Στρατό ως Διοικητής Πυροβολαρχίας Αντιαεροπορικού Πυροβολικού. Στον Εμφύλιο συμμετείχε στις επιχειρήσεις 1948-9, ως Διοικητής Μοίρας Πυροβολικού. Υπηρέτησε(1950) σε διάφορες επιτελικές θέσεις και μονάδες Πυροβολικού και στο Στρατηγείο NATO Σμύρνης. Έλαβε μέρος στα «Δεκεμβριανά» και στον Εμφύλιο πόλεμο. Από κει και πέρα υπηρέτησε σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, πάντα προαγόμενος κατ΄ εκλογή ενώ αποφοίτησε από όλα τα προβλεπόμενα σχολεία 1ος, αριστεύοντας. Διατέλεσε επίσης Υπασπιστής του Βασιλιά Παύλου, Καθηγητής στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου, Επιτελάρχης της IX Μεραρχίας, Διοικητής της Σχολής Πυροβολικού, Διευθυντής του 2ου ΕΓ/ΓΕΣ, Επιτελάρχης της ΑΣΔΕΝ, Υποδιοικητής και Διοικητής της V Μεραρχίας και Υπαρχηγός του ΓΕΕΘΑ. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ Υπηρετούσε(21/04/1967) ως υπαρχηγός του ΓΕΕΘΑ και πληροφορήθηκε το πρωί της ίδιας ημέρας (07:00) μεταβαίνοντας στο Γ.Ε.Σ. το πραξικόπημα που είχε σημειωθεί μερικές ώρες πριν από τη «χούντα των συνταγματαρχών». Ανέλαβε(22/04/1967) Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού και ήταν(14/12/1967-18/12/1968) ταυτόχρονα και Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας. Ανέλαβε(19/12/1968) Αρχηγός του νεοσύστατου Αρχηγείου Ένοπλων Δυνάμεων(πρ. ΓΕΕΘΑ). Αμέσως συνεργάστηκε με τους κινηματίες αναλαμβάνοντας την αρχηγία του Γενικού Επιτελείου Στρατού και κάνοντας χρήση του νέου αξιώματος έδωσε εντολή στο Γ' Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη να εφαρμόσει το σχέδιο «Προμηθεύς» σε όλη τη χώρα, δίνοντας απόλυτη εξουσία στην Χούντα των Συνταγματαρχών. Αργότερα υπήρξε αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων και αντιπρόεδρος του χουντικού καθεστώτος, έως την ανατροπή του από τον Ταξίαρχο Ιωαννίδη. Αποστρατεύθηκε(16/08/1973), αναλαμβάνοντας Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας με Πρόεδρο τον τότε πρωθυπουργό-δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο. Μετά το πραξικόπημα Ιωαννίδη ετέθη κατ' οίκον περιορισμόν. Τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας και πολλά άλλα ελληνικά και ξένα παράσημα και μετάλλια, αντίστοιχα του βαθμού του και των θέσεων που κατείχε. Μετά τη Μεταπολίτευση προφυλακίστηκε στις φυλακές Κορυδαλλού(Μάρτιος 1975). Καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκισης(1975) με τη κατηγορία ότι συμμετείχε στο Στρατιωτικό πραξικόπημα, τη στιγμή που εκδηλώθηκε. Η φυλάκιση του Στρατηγού Αγγελή κατά πολλούς ήταν άδικη, διότι δεν αποδείχθηκε ποτέ ότι μετείχε από τις πρώτες στιγμές στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου(γι αυτό καταδικάστηκαν οι υπόλοιποι ), ενώ έπρεπε να είχε αποφυλακιστεί το 1985 διότι ήταν άνω των 70 και είχε εκτίσει το μισό της ποινής του. Επίσης μπορούσε να αποφυλακιστεί το 1981 για λόγους υγείας, αλλά ποτέ δεν υπέγραψε τα σχετικά έγγραφα, με τη δικαιολογία ότι θα βγει από τη φυλακή, όταν έβγαινε και ο τελευταίος συγκρατούμενός του. Βρέθηκε απαγχονισμένος(αυτοκτόνησε)στο κελί του(22/03/1987). Το μεγαλύτερο μέρος του μισθού που έπαιρνε ως στρατιωτικός τον έδινε σε διάφορες εκκλησίες για φιλανθρωπικούς σκοπούς, ενώ ένα σεβαστό ποσό το χρησιμοποιούσε για την αγορά τσιγάρων γιατί κάπνιζε αρειμανίως. Ήταν σύμφωνα με τα λεγόμενα των συναδέλφων του, ίσως ο πιο μορφωμένος Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού. Η περιουσία του ήταν ένα διαμέρισμα 2 δωματίων στην Αθήνα, το οποίο το είχε καταχωρήσει στη μοναδική ανιψιά του, την οποία συντηρούσε αυτός. Δεν ήταν παντρεμένος ενώ τάφηκε σε ένα πολύ λιτό τάφο στη γενέτειρά του. Ήταν άγαμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου