Η ΜΟΝΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΟΧΙΚΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η ΜΟΝΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΟΧΙΚΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Το κατοχικό δάνειο και η αμνησία Σημίτη - Καραμανλή

Υπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ Του ΝΙΚΟΥ ΦΕΛΕΚΗ Από τον «ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ»  «... Για την Ιστορία σημειώνουμε ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι ο μοναδικός πρωθυπουργός που έθεσε και επισήμως, με νότα, το θέμα της επιστροφής του κατοχικού δανείου.  Με εντολή του ο τότε υπουργός Εξωτερικών και σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Παπούλιας ετοίμασε ρηματική διακοίνωση, την οποίαν ανέλαβε να παραδώσει στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών ο τότε πρέσβης μας στη Γερμανία κ. Μπουρλογιάννης. Η νότα απερρίφθη από τον τότε καγκελάριο Helmut Kohl και οι επόμενοι πρωθυπουργοί, Κ. Σημίτης και Κ. Καραμανλής, δεν ανακίνησαν εκ νέου το θέμα [...].  Πριν από τον Α. Παπανδρέου το θέμα είχε θέσει(18/04/1991) ο Αντ. Σαμαράς(υπουργός Εξωτερικών της Ν.Δ.), υπό τύπον όμως προφορικού ερωτήματος στον τότε υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας, κ. Genscher, στη διάρκεια συνομιλιών στην Αθήνα, και εισέπραξε αρνητική απάντηση.  Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η ιστορία του κατοχικού δανείου, καθώς και το ύψος στο οποίο υπολογίζεται σήμερα. Προκειμένου να ενισχυθεί ο Ρόμελ στις επιχειρήσεις του στην Αφρική, οι δυνάμεις κατοχής της ναζιστικής Γερμανίας πήραν από την Τράπεζα της Ελλάδος(1942) με αναγκαστικό δάνειο-υπεγράφη στη Ρώμη(14/03/1942) - 38 εκατ. χρυσές λίρες(άλλοι υπολογισμοί με βάση το δολάριο αναφέρουν απαίτηση 135,8 εκ. $ ΗΠΑ έτους 1947). Για 1^η φορά ετέθη θέμα επιστροφής του δανείου στη διάσκεψη του Παρισιού(Δεκέμβριος 1945 - Ιανουάριος 1946) από το μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας καθηγητή Ιωάννη Σμπαρούνη.  Το δάνειο δεν επεστράφη ποτέ, αφού με την υπογραφή της Συνθήκης του Λονδίνου η καταβολή των γερμανικών επανορθώσεων ανεβλήθη(1953) μέχρι να ρυθμιστεί οριστικά το λεγόμενο «γερμανικό ζήτημα»(η ενοποίηση, δηλ., των 2 Γερμανιών). Η Ελλάδα, επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου, στέλνει(1964) στη Βόννη τον καθηγητή Άγγελο Αντωνόπουλο και το 1965 τον τότε υπουργό Συντονισμού Α. Παπανδρέου, προκειμένου να συζητήσουν τη διευθέτηση του προβλήματος. Ο τότε καγκελάριος Erhard απάντησε(όπως αποκάλυψε ο Α. Παπανδρέου στη Βουλή στις 28/05/1991) ότι «το δάνειο θα επιστραφεί μόλις κλείσει το θέμα της Γερμανίας». Το Τείχος του Βερολίνου πέφτει, οι 2 Γερμανίες ενοποιούνται, αλλά η κυβέρνηση Kohl αρνείται τη νόμιμη ελληνική απαίτηση με το αιτιολογικό ότι «η συνθήκη των 4+2»(ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία, Βρετανία + Δ. Γερμανία - Α. Γερμανία) που ενοποιεί τις 2 Γερμανίες δεν ισοδυναμεί με συνθήκη ειρήνης. Οι δολιχοδρομίες των Γερμανών θεωρούνται όμως αστήρικτες από νομικής πλευράς, όπως έχουν αποφανθεί έγκυροι ειδικοί επιστήμονες. Το ύψος του δανείου που πρέπει σήμερα να επιστρέψει η Γερμανία θα χρειαστεί αρκετούς προϋπολογισμούς για να προσδιοριστεί. Η εγκυρότερη εκδοχή πάντως θεωρείται αυτή του καθηγητή Α. Αγγελόπουλου, ο οποίος(05/03/1991) το εκτιμούσε στα 15 δις $. Με επιτόκιο 3%(1995) ανερχόταν στα 16,8 δις  $, δηλ. περ. 3,7 τρις δρχ.. Δεν γνωρίζω πόσο αποτιμάται σήμερα, αφού έχουμε αλλαγή ισοτιμιών, ύπαρξη κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος(ευρώ), συχνές αλλαγές επιτοκίων, δεν είναι όμως και δύσκολο να βρεθεί εάν συσταθεί από κοινού μία ομάδα ειδικών προς τούτο».