ΜΑΡΙΝΟΣ ΚΟΡΓΙΑΛΕΝΙΟΣ(1829-1911),ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ

ΜΑΡΙΝΟΣ ΚΟΡΓΙΑΛΕΝΙΟΣ(1829-1911),ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ

Ο Μαρίνος Κοργιαλένιος, ιδρυτής της Κοργιαλενείου Βιβλιοθήκης, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους εθνικούς ευεργέτες της Ελλάδος. Γεννήθηκε στο Αργοστόλι(1829). Γιος του Σπυρίδωνος και της Ρεγγίνας, το γένος Πήλικα. Η οικογένειά του, από την πλευρά του πατέρα του, ασχολείτο με το εμπόριο και με χρηματοοικονομικές υπηρεσίες. Όταν ο Μαρίνος ήταν 11 χρονών ο πατέρας του πέθανε, ενώ οι οικογενειακές επιχειρήσεις είχαν χρεοκοπήσει. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η οικογένεια να ζήσει για πολλά χρόνια στο όμορφο σπίτι της συνοικίας Αγίας Παρασκευής στην πόλη του Αργοστολίου κάτω από δύσκολες συνθήκες, που ανάγκασαν το Μαρίνο σε ηλικία 17 χρονών να μεταναστεύσει προς αναζήτηση εργασίας.  1ος σταθμός της οδυσσειακής περιπλάνησής του υπήρξε η Σμύρνη, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος σε αγγλικά καταστήματα(1846-9) και στη συνέχεια πήγε η Οδησσός, όπου ασχολήθηκε(ως το 1858) με το εμπόριο ελαίων και σιτηρών. Παντρεύτηκε(1861) την Αγγελική Γεραλοπούλου, κόρη Ομογενούς μεγαλέμπορου του Λονδίνου. Δεν απέκτησαν ποτέ παιδιά. Επόμενος σταθμός του η Μασσαλία, όπου δημιούργησε εμπορικό οίκο και απέκτησε περιουσία, την οποία επένδυσε ατυχώς στον οίκο Αβασιώτη, στη Βράιλα της Ρουμανίας που χρεοκόπησε, με αποτέλεσμα να μείνει απένταρος.  Εγκαταστάθηκε οριστικά(1872) στο Λονδίνο, όπου επιχείρησε μια καινούρια αρχή στον χρηματοοικονομικό κλάδο. Αρχικά εργάστηκε ως υποδιευθυντής σε αγγλική τράπεζα, προκειμένου να εξοικειωθεί με το αγγλικό τραπεζικό σύστημα. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη χρηματιστηριακή αγορά. Η εταιρεία του, M. Corgialegnos & Co θα κατακτήσει ηγετική θέση στη βρετανική χρηματαγορά. Θα ξεπεράσει τη μεγάλη οικονομική κρίση(1868) χωρίς απώλειες και θα εξασφαλίσει μεγάλα κεφάλαια στο Μαρίνο Κοργιαλένιο, τα οποία θα επενδύσει εκ νέου σε κρατικά χρεόγραφα, έργα τέχνης και κοσμήματα.  Υπήρξε διακεκριμένο μέλος της ελληνικής κοινότητας του Λονδίνου. Έλαβε την αγγλική υπηκοότητα, αλλά ουδέποτε διέκοψε τους δεσμούς με τη μητέρα πατρίδα(και τη βασιλική Αυλή) και τη γενέτειρα Κεφαλονιά, την οποία ενίσχυσε με πολλά οικονομικά βοηθήματα κατά τη διάρκεια της ζωής του.  Απεβίωσε άτεκνος στο Λονδίνο(Απρίλιος 1911), από χρόνια πνευμονική νόσο. Η κηδεία του έγινε στο Λονδίνο, και η σορός του μεταφέρθηκε και τάφηκε στην Κεφαλονιά, δίπλα στη μητέρα του, στο νεκροταφείο του Δραπάνου, στο Αργοστόλι.  Μέρος της μεγάλης του περιουσίας κληροδοτήθηκε στους συγγενείς του, αλλά ένα τεράστιο για την εποχή του ποσό αφέθηκε υπέρ κοινωφελών σκοπών στην Κεφαλονιά και στην Αθήνα.

Στην Κεφαλονιά: Υπέρ του Ναού της Αγίας Παρασκευής, προς ίδρυση της Κοργιαλενείου Επαγγελματικής Σχολής(δεν ιδρύθηκε ποτέ), προς ίδρυση του Κοργιαλενείου Παρθεναγωγείου στο Αργοστόλι, για την ανέγερση σχολαρχείων ή Γυμνασίων στο Αργοστόλι,, για την ίδρυση Δημόσιας Βιβλιοθήκης στο Αργοστόλι(Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη), για την αποξήρανση των ελών του Κουτάβου έξω από την πόλη του Αργοστολίου, για την ανέγερση Αρχαιολογικού Μουσείου.

Στην Αθήνα: Για τη Φιλόπτωχο Εταιρεία Αθηνών, για την ίδρυση Δημοσίου Σχολείου στην Αθήνα κατά τα πρότυπα των Eton και Harrow , για το Νοσοκομείο Παίδων "Αγία Σοφία", για την θέσπιση του «Κοργιαλενείου Άθλου»(υποτροφία για ανώτατες σπουδές στο εξωτερικό των φυσικών και πρακτικών επιστημών), για το Αστεροσκοπείο Αθηνών, για την ανέγερση Δραματικής Σχολής στον Μουσικό-Δραματικό Σύλλογο, για τον Βασιλιά των Ελλήνων, για τη Γεωργική Εταιρεία Αθηνών, για τον Γυμναστικό Σύνδεσμο Αθηνών, για την ίδρυση Νοσοκομείου στην Αθήνα(σημ. πτέρυγα του Κοργιαλενείου -Μπενακείου Νοσοκομείου), για το Ταμείο του Εθνικού Στόλου, για το Νοσοκομείο της Πολυκλινικής Αθηνών, για το Σύλλογο Ωφέλιμων Βιβλίων, για την ίδρυση πρότυπων φυλακών στην Ελλάδα, για το Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Στον Βασιλιά των Ελλήνων, τον οποίο όρισε πρόεδρο της Επιτροπής Ελλήνων Εκτελεστών της διαθήκης του, άφησε όλη την υπόλοιπη περιουσία του για να τη χρησιμοποιήσει κατά βούληση υπέρ κοινωφελούς έργου στην πόλη των Αθηνών.

Στην Κέρκυρα: Για το Ορφανοτροφείο Κέρκυρας.

Πολλά από τα παραπάνω κληροδοτήματα υλοποιήθηκαν. Άλλα όμως δεν κατόρθωσαν ποτέ να γίνουν πραγματικότητα, ενώ άλλα λειτούργησαν και δεν άντεξαν στο χρόνο και στις οικονομικές περιπέτειες του ελληνικού κράτους. Σήμερα, το Κοργιαλένειο-Μπενάκειο Νοσοκομείο, το Κοργιαλένειο Ίδρυμα Κεφαλληνίας(Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη -Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο), η Κοργιαλένειος - Αναργύρειος Σχολή Σπετσών και το Κοργιαλένειον Άθλον , καθώς και τα σχολεία του Αργοστολίου που φέρουν το όνομά του(Κοργιαλένειο 1^ο Γυμνάσιο, 1^ο Λύκειο «Μαρίνος Κοργιαλένιος» και 2^ο Γυμνάσιο) εξακολουθούν να θυμίζουν την προσφορά του Μεγάλου Ευεργέτη στον τόπο και να αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση.