Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ(ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑΤΡΕΨΑΤΕ ΣΕ ΧΩΜΑΤΕΡΗ)

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ(ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑΤΡΕΨΑΤΕ ΣΕ ΧΩΜΑΤΕΡΗ)

Η πρωτεύουσα της Ελλάδας, Αθήνα(Αθήναι) πήρε το όνομά της από την προστάτιδά της θεά Αθηνά(Αθηνά Πολιάδα, πολιούχος δηλ.), μετά από τον αγώνα με τον Ποσειδώνα, για το ποιος θα δώσει στην πόλη το καλύτερο δώρο. Ο 1^ος βασιλιάς της Αθήνας, Κέκροπας(μισός άνθρωπος, μισός φίδι), ήταν ο κριτής. Ο Ποσειδώνας δώρισε στην πόλη ένα ρυάκι με γάργαρο νερό(χτύπησε με την τρίαινά του και αμέσως αυτό εμφανίστηκε), ενώ η Αθηνά, χτύπησε το έδαφος με το δόρυ της και εμφανίστηκε μια ελιά. Ο Κέκροπας, εντυπωσιάστηκε από το δώρο της θεάς και αποφάσισε να διαλέξει το δικό της δώρο. Έτσι η Αθηνά έγινε προστάτιδα της Αθήνας και η πόλη πήρε το όνομά της. Ο Ποσειδώνας, θυμωμένος, καταράστηκε την Αθήνα να μην έχει ποτέ αρκετό νερό(κάτι που συνεχίζεται). Άλλη ετυμολογία του ονόματος της Αθήνας: άθος(= άνθος)+ θάω(= θηλάζω). Η λέξη Αθήνα, τότε, ονομάζεται ανθούσα ή εύφορη. Στην αρχαιότητα ήταν πανίσχυρη πόλη-κράτος και σημαντικότατο κέντρο πολιτισμού. Η ιστορία της χάνεται στην σφαίρα του μύθου. Προϋπήρχε άστυ της μυκηναϊκής εποχής. Αλλά είναι άγνωστο πότε χρησιμοποιήθηκε 1^η φορά το όνομά της. Σύμφωνα με τους Πλάτωνα(ΤΙΜΑΙΟΣ), Αιγύπτιοι ιερείς της Ίσιδος, αποκάλυψαν στον Σόλωνα(επίσκεψη στην Αίγυπτο), ότι, σύμφωνα με τα αρχεία τους, υπήρχε μια ακμάζουσα πόλη Αθήνα, πριν το 9.600 π.Χ.. Άγνωστο αν η αναφορά αυτή είναι ακριβής χρονολογικά, αλλά απλώς αναφέρεται ενδεικτικά. Πρώτοι κάτοικοι της Αθήνας ήταν οι Πελασγοί(= κατά τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, οι απόγονοι των Ελλήνων ή «προελληνικούς». Οι μεταγενέστεροι, το χρησιμοποίησαν και για να περιγράψουν αμιγώς ελληνικούς πληθυσμούς. Κατά τον Ησίοδο, 1^ος της κάτοικος της Αρκαδίας ήταν ο Πελασγός). Σύμφωνα με τον μύθο, 1^ος βασιλιάς της πόλης ήταν ο Κέκροπας(βλ. όνομα πόλης)(2^η ή 3^η χιλιετία π.Χ.). Από αυτόν ονομάστηκε το τμήμα μεταξύ Ακροπόλεως, Αχαρνών και Ελευσίνας Κεκροπία(Κεχρωπία). Οι κάτοικοι που εγκαταστάθηκαν στην Αττική, ήταν Ίωνες (ένα από τα 4 αρχαία ελληνικά φύλα. Εγκαταστάθηκαν κυρίως στην Αττική, στα νησιά του Αιγαίου(εκτός από Λέσβο, Ρόδο και Τένεδο) και στην Μ. Ασία, στην περιοχή που ονομάζεται Ιωνία). Ο μύθος του Θησέα και του Μινώταυρου, φανερώνει σχέση υποτέλειας Αθήνας προς την μινωική Κρήτη, που έπαψε με την παρακμή του μινωικού πολιτισμού (3.400-1.200 π.Χ.). Πατέρας του Θησέα, ήταν ο Αιγέας, ο 9^ος βασιλιάς των Αθηνών(περ. 13^ος αι.) ως τον θάνατό του(από αυτόν ονομάστηκε το Αιγαίο Πέλαγος, Αιγαίο). Τον διαδέχθηκε ο Θησέας. Τον θρόνο του Αιγαία, αμφισβητούσαν οι Παλλαντίδες, γιοι του αδερφού του Πάλλαντος. Σφαγιάστηκαν από τον Θησέα, που παρέμεινε βασιλιάς και ξανακέρδισε(άθλοι) την εύνοια των πολιτών του. Η Αθήνα συμμετείχε στον Τρωικό Πόλεμο(13^ος ή 12^ος αι. π.Χ.) με το μέρος των Μυκηνών. Εκστράτευσε στην Τροία, με επικεφαλής τον Μενεσθέα και στρατιωτική και ναυτική δύναμη 50 πλοίων(περ. 1.650-2.750 άνδρες), σύμφωνα με τον ΝΗΩΝ ΚΑΤΑΛΟΓΟ(Ιλιάδα). Αυτά, κατατάσσουν την Αθήνα(τότε η Αττική, χωρίς την Μεγαρίδα(υπαγόταν στην Σαλαμίνα) και τον Ωρωπό(ανήκε στην Βοιωτία)), σε μια σπουδαία πόλη. Τα μεταλλεία του Λαυρίου λειτουργούσαν από το 3.000 π.Χ., παρέχοντας μόλυβδο και άργυρο(την Εποχή του Σιδήρου(11^ος-8^ος αι. π.Χ.) και σίδηρο). Η ακμή της οφειλόταν και στην παραγωγή κεραμικών, λαδιού, μελιού, κρασιού και μαρμάρου Πεντέλης. Η ανεξαρτησία της, λόγω της ηγεμονίας των Μυκηνών, ήταν λίγη, ως την παρακμή του μυκηναϊκού πολιτισμού(1.700-1.100 π.Χ.). Η Αθήνα, ξέφυγε από την υποδούλωση κατά την Κάθοδο των Δωριέων(τέλος 2^ης χιλιετίας, περ. 1.100 π.Χ.) και συμμετείχε χαλαρά στην Πελοποννησιακή Συμμαχία(7^ος και 6^ος αι. π.Χ.). 1^ος της νομοθέτης ήταν ο Δράκων. Θέσπισε(7^ος αι. π.Χ.), τους δρακόντειους νόμους, γραμμένους σε μαρμάρινες πλάκες. Ήταν νόμοι τόσο αυστηροί, που από τότε ο όρος «δρακόντεια μέτρα» αναφέρεται σε αμείλικτα και σκληρά μέτρα. Μετά ακολούθησε η νομοθεσία του Σόλωνα, με βάση την σεισάχθεια, κατάργηση δηλ. της δουλείας ελεύθερων πολιτών για χρέη και αναδασμός της γης. Οι Αλκμεωνίδες, το σημαντικότερο αριστοκρατικό γένος, επικράτησαν στην Αθήνα(6^ος αι. π.Χ.). Τους εξόρισε ο Πεισίστρατος(600-527 π.Χ.), με την τυραννία του. Μετά τον θάνατό του, ο Κλεισθένης(570-507 π.Χ.), από το ίδιο γένος, εφάρμοσε την ισονομία και την ισοπολιτεία, καταργώντας τις παλαιές φυλές και ιδρύοντας νέες, με ονόματα από τον τοπικό ήρωα κάθε περιοχής. Χώρισε την Αττική στο άστυ, την μεσογαία και την παράλια χώρα, κατανέμοντας τον πληθυσμό κάθε φυλής σε δήμους και από τις 3 ζώνες. Αυτός θέσπισε τον εξοστρακισμό. Είναι η πιο παλαιά και ιστορική πόλη στην Ευρώπη. Την Χρυσή Εποχή της Ελλάδας(500-300 π.Χ.), η Αθήνα ήταν το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ κέντρο πολιτισμού και διανόησης. Ο Δυτικός πολιτισμός στηρίζεται στην αρχαία Αθήνα, μετά στην αρχαία Ρώμη, όπου η Δημοκρατία, δώρο αθηναϊκό, ήταν ιδιόμορφη. Οι 2 πόλεις είχαν εμπορικές σχέσεις, άλλα οι ιδέες ανταλλάσσονταν. Η Αθήνα έστειλε 20 πλοία(4.000 άνδρες) στην Ιωνική Επανάσταση(499-3 π.Χ.). Αυτή ήταν η αφορμή των Περσικών Πολέμων. Η Αθήνα απέκρουσε στις Πλαταιές, στην 2^η περσική εκστρατεία(Δάτης, Αρταφέρνης), με στόχο την ίδια. 10.000 οπλίτες συμμετείχαν στην Μάχη του Μαραθώνα(490 π.Χ.), 8.000 στις Πλαταιές(479 π.Χ.) και 200 τριήρεις στην ναυμαχία της Σαλαμίνας(480 π.Χ.). Ο Περικλής, ανέλαβε τις τύχες των Αθηνών(462/1 π.Χ.), με απόφαση της Εκκλησίας του Δήμου. Σε συνεργασία με τον Εφιάλτη του Σοφωνίδου και τον Αρχέστρατο-σ’ αυτούς οφείλεται η εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας στην Αθήνα-, αφαίρεσε από τον ολιγαρχικό Άρειο Πάγο την διοίκηση και την ανέθεσε στην Βουλή των 500. Ο Περικλής εδραίωσε την αθηναϊκή Ηγεμονία(άρχισε με τον Κίμωνα(μάλλον 506-450 π.Χ.), συνεχίστηκε με τους Περσικούς Πολέμους, μετά την απόσυρση της Σπάρτης). Όμως, προκάλεσε τον, καταστροφικό, Πελοποννησιακό Πόλεμο(431-404 π.Χ.). Κατά αυτόν, η Σπάρτη εισέβαλε(431 π.Χ.) στην Αττική και κατέστρεψε. Ο λοιμός που ξέσπασε τότε στην Αθήνα, σκότωσε το ¼ του πληθυσμού της. Στην ακμή της, η Αθήνα, παρέτασσε-χωρίς τους μισθοφόρους- 14.000 οπλίτες, 2.000 τοξότες, 1.000 ιππείς, 400 ιπποτοξότες και 470 τριήρεις. Επομένως, η πόλη την Κλασική Εποχή(500-323 π.Χ.), πρέπει να είχε πληθυσμό περ. 400.000 κατοίκους(με γυναίκες, παιδιά, μέτοικους, ξένους και δούλους). Η Αθήνα έχασε τον Πόλεμο, συνήλθε, αλλά ποτέ δεν ανέκτησε την παλαιά της αίγλη. Μετά η πόλη, όπως και όλος ο ελλαδικός χώρος, πέρασε στην κυριαρχία του βασιλείου της Μακεδονίας(Φίλιππος Β’(383-336 π.Χ.) και Μ. Αλέξανδρος(356-23 π.Χ.)). Η Αθήνα, μετά από πολιορκία, καταλήφθηκε και λεηλατήθηκε από τον Ρωμαίο στρατηγό Λεύκιο Κορνήλιο Σύλλα(86 π.Χ.). ήταν μητρόπολη και την ρωμαϊκή εποχή(ως τον 3^ο αι. μ.Χ.). Τότε λεηλατήθηκε από τους Ερούλους(γερμανικό φύλο) και καταστράφηκε. Παρέμεινε πνευματικό κέντρο, σκιά όμως του αρχαίου κλέους, και στις αρχές της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας(π.χ. Αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Παραβάτης). Τότε άρχισαν τα έργα ύδρευσης στην πόλη(Αδριανός άρχισε το αρχαιότερο υδραγωγείο (130 μ.Χ.), το οποίο ολοκλήρωσε ο Πίος Αντώνιος(150 μ.Χ.). Οι φιλοσοφικές της σχόλες έκλεισαν με διάταγμα του Ιουστινιανού(529 π.Χ., 200 χρόνια μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού στα εδάφη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας). Σταδιακά, η Αθήνα έγινε μια περιφερειακή πόλη, με περ. 20.000 κατοίκους. Ο Παρθενώνας, από τους χριστιανούς πια Αθηναίους, είχε μετατραπεί σε ναό της Παναγίας. Η πόλη ανέκαμψε τον 6^ο αι., χωρίς να φθάσει τα επίπεδα της κλασικής και ρωμαϊκής περιόδου. Η Αθήνα, πολιορκήθηκε και από τα λατινικά κρατίδια(μετά την Άλωση της Κων/λης(1204) κατά την Δ’ Σταυροφορία). Έγινε πρωτεύουσα του φράγκικου Δουκάτου των Αθηνών(1205-1456). Η Ακρόπολη έγινε παλάτι του Δούκα. Η Αθήνα κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους(1456) και έγινε, όπως όλος ο ελλαδικός χώρος, μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Από τότε άρχισαν τα έργα για την μόνιμη υδροδότηση της Αθήνας, τα οποία ολοκληρώθηκαν τον 20^ο αι.(ULEN, λίμνη Μαραθώνα, Υλίκη, Μόρνος). Τότε άρχισαν και τα έργα για αποχετευτικό δίκτυο(τελείωσε το 1950). Μετά την Επανάσταση του 1821, στην οποία η πόλη και ο Ιερός Βράχος, υπέφεραν(π.χ. πολιορκία Ακρόπολης, Elgin), η Αθήνα ήταν μια σχεδόν κατεστραμμένη και έρημη πόλη. Έγινε, λόγω της αρχαίας της δόξας, πρωτεύουσα του νεότερου ελληνικού κράτους, μετά το Ναύπλιο(1834). Ανοικοδομήθηκε, με εντολή του 1^ου της βασιλιά, Όθωνα(1815-67), από τον Κλεάνθη (1802-62), τον Schubert και τον Leo con Klenze. Στην πόλη, αρχής γενομένης της Επανάστασης της 3^ης Σεπτεμβρίου 1843, συντελέστηκαν μερικά από τα σημαντικότερα γεγονότα του 19^ου ως σήμερα(Κίνημα στο Γουδί, 1922, Α’ ΠΠ, Μεσοπόλεμος, Β’ ΠΠ, Εμφύλιος Πόλεμος, Δεκεμβριανά, Επταετία 1967-74, Μεταπολίτευση, οικονομική κρίση, Ολυμπιακοί Αγώνες 1896 και 2004). Καταστράφηκε και ανοικοδομήθηκε, λόγω της Μικρασιατικής Καταστροφής(1922-3), αλλά κυρίως μετά τον Β’ ΠΠ και τα χρόνια 1950-2008, με αντιαισθητικές πολυκατοικίες. Μετά από αυτό, η Αθήνα διεκδικήθηκε από την Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας. Τότε ανατινάχθηκε ο Παρθενώνας από τα κανόνια του Morozini(1619-93). Είναι πασίγνωστη παγκοσμίως για τα μνημεία της, από αυτά της Ακρόπολης, ως τα νεοκλασικά(κάκιστη ή καθόλου διαχείριση), τα διατηρητέα και τα νεώτερα μνημεία(π.χ. Ζάππειο Μέγαρο, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Εθνική Βιβλιοθήκη, Ακαδημία Αθηνών). Το κέντρο της, διαχρονικά, είναι η περιοχή γύρω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και, κατόπιν, η πλατεία Συντάγματος(έξω από την Βουλή των Ελλήνων), το Κολωνάκι, ο Λυκαβηττός, το Μοναστηράκι κ.ά.. Επίνειο της είναι ο Πειραιάς. Στην Αρχαία Ελλάδα η Αθήνα αναφερόταν στον πληθυντικό, Αθήναι. Όνομα που επανήλθε(19^ος αι.) και εγκαταλείφθηκε μαζί με την καθαρεύουσα, όποτε καθιερώθηκε το «Αθήνα». Περιβάλλεται από τα όρη Αιγάλεω, Πάρνηθα, Πεντέλη και Υμηττό(λεκανοπέδιο). Έχει έκταση, σήμερα, 412.000 στρέμματα. Ο πληθυσμός της είναι περ. 3.074.160(απογραφή 2011). Οι ποταμοί της έχουν εξαφανιστεί από την ανεξέλεγκτη δόμηση των τελευταίων 3 δεκαετιών. Δυστυχώς, τα ιστορικά της δάση καίγονται κάθε καλοκαίρι. Είναι πόλη, χωρίς ουρανοξύστες, ποδηλατοδρόμους ή μεγάλα πάρκα. Βρέχεται από το Σαρωνικό κόλπο στα ΝΔ. Η πόλη έχει φτάσει σε περιβαλλοντική επιβάρυνση το πολύ μεγαλύτερο Los Angeles. Κάποτε είχε από τα καλύτερα κλίματα στην Ευρώπη τουλάχιστον. Το ιστορικό κέντρο αυτής της πόλης υποφέρει από τις συνέπειες της λαθρομετανάστευση και έχει υποβαθμιστεί, όντας πια ένα από τα μεγαλύτερα γκέτο της Γηραιάς Ηπείρου, χωρίς οι ελληνικές Αρχές ή η ΕΕ να ενδιαφέρονται και να κάνουν κάτι, για χάρη της Ιστορίας της Αθήνας.