ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ(09/04/2000) Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ(επί των ημερών άρχισε το μεγάλο πλιάτσικο)

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ(09/04/2000) Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ(επί των ημερών άρχισε το μεγάλο πλιάτσικο)

Στις βουλευτικές εκλογές(09/04/2000), το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη αναδεικνύεται 1^η δύναμη, συγκεντρώνοντας 43,7% των ψήφων, έναντι 42,7% της ΝΔ(Κώστας Καραμανλής). ΤΟ ΚΚΕ λαμβάνει 5,5%, ο Συνασπισμός 3,2%, ενώ εκτός Βουλής μένει το ΔΗΚΚΙ με 2,6%. Φήμες λένε ότι ονομάζεται Αάρων Αβουρής(εβραϊκό όνομα). Είναι νυμφευμένος με τη Δάφνη Σημίτη, το γένος Αρκαδίου, με την οποία απέκτησε 2 κόρες, τη Φιόνα και τη Μαριλένα. Πάντρεψε τη μεγαλύτερη κόρη του Φιόνα-ζει μόνιμα στο Λονδίνο- με Εβραίο και, όπως λέγεται, σε συναγωγή. Σε δημοσίευμα έγκριτης πρωϊνής εφημερίδας το όνομα του παππού του αναφέρεται ως Ααρών Αβουρή. Έχει απόλυτη εξάρτηση από την σύζυγό του(την γνώρισε στη Μ. Βρετανία, όπου έκανε το διδακτορικό του στα οικονομικά) Δάφνη, ανιψιά του διαβόητου βασιλόφρονα Πέτρου Γαρουφαλιά, υπουργού Εθνικής Αμύνης επί Γεωργίου Παπανδρέου, που προκάλεσε την «αποστασία» του 1965 με την άρνησή του να παραιτηθεί από το υπουργείο του για να το αναλάβει ο Γεώργιος Παπανδρέου. Μετά την πτώση της χούντας, ο Πέτρος Γαρουφαλιάς έγινε ο ιδρυτής του 1^ου ακροδεξιού κόμματος στην Ελλάδα(ΕΔΕ). Συμμετείχε σε όλα τα σκάνδαλα από το 1981 και μετά. Η περίοδοι της πρωθυπουργίας του είναι η εποχή της διόγκωσης της φούσκας της οικονομίας και της διαπλοκής(Χρηματιστήριο, Κόκκαλης, Ολυμπιακοί Αγώνες 2004 κ.λπ.), που συνέχισε και η ΝΔ(2004-9) και συνεχίζουν και οι σημερινοί, παρά την ολέθρια περίοδο ΓΑΠ (2009-11). Η κυβέρνηση Σημίτη δεν κατάφερε να αποτρέψει τις δυσμενείς επιπτώσεις του ευρώ(€), με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν «νεόπτωχοι» και η οικονομική κατάσταση της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων να χειροτερέψει. Το πώς μπήκαμε στο €, με τις ευλογίες τότε Γερμανίας και ευρωπαϊκής ελίτ, είναι θέμα που ο Σημίτης, ο Παπαδήμος(τότε κεντρικός τραπεζίτης), η ΕΕ πρέπει να μας πουν και όχι να μας το φορτώνουν. Ο Σημίτης, στα εθνικά θέματα, μαζί με τον τότε Υπουργό Εξωτερικών Θεόδωρο Πάγκαλο, ευχαρίστησαν(πρώτες μέρες πρωθυπουργίας του, 1996) τις ΗΠΑ του

　

Bill Clinton για την τραγωδία με τους 3 δολοφονημένους «ικάρους» της Πολεμικής μας Αεροπορίας στα Ίμια(ο Πάγκαλος είπε ότι «ευτυχώς που δεν υπήρχαν νεκροί στα Ίμια»), υπέγραψε την Συμφωνία της Μαδρίτης (1997), που επιτρέπει στην Τουρκία την συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο ΜΑΣ και παρέδωσε στους γείτονες τον ηγέτη των Κούρδων Ocalan. Ως σήμερα, υπερασπίζεται τον εαυτό του, αλλά δεν έχει, όπως κανένας άλλωστε, απαντήσει για τα πεπραγμένα του και κυρίως για το πώς ακριβώς ενταχθήκαμε στην ευρωζώνη, εμείς και όλες οι άλλες χώρες. Ήταν ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ(1974), υπουργός σε όλες τις κυβερνήσεις του και πρωθυπουργός βέβαια(1996-2004). Προώθησε μία μετριοπαθή(= προδοτική) εξωτερική πολιτική ταυτόχρονα με τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση του μεγάλου ελληνικού δημόσιου τομέα, στοχεύοντας σε μία οικονομική σταθερότητα σύμφωνα με τις πολιτικές της ΕΕ. H 2^η θητεία του συνοδεύτηκε από την εφαρμογή μέτρων λιτότητας, με στόχο τη μείωση του πληθωρισμού και του εθνικού χρέους και από προσπάθειες επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών για το Κυπριακό πρόβλημα. Ο Κώστας Σημίτης σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Marburg της Δ. Γερμανίας και οικονομικά στο London School of Economics and Political Science. Γερμανική «κουλτούρα» λοιπόν. Ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία ως διδάκτωρ της Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Marburg(1959). Δίδαξε ως υφηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντίας(1971) και συνέχισε ως τακτικός καθηγητής του Εμπορικού και Αστικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Gießen(1971-5). Εξελέγη(1977) τακτικός καθηγητής στην Πάντειο Σχολή(σημ. Πάντειο Πανεπιστήμιο). Ο Κώστας Σημίτης μιλά αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Ζώντας στην Αθήνα ως δικηγόρος πρωτοστάτησε (1965) στην ίδρυση του Ομίλου Πολιτικής Έρευνας «Αλέξανδρος Παπαναστασίου», του οποίου διετέλεσε γραμματέας. Ο Όμιλος είχε ως στόχο τη συστηματική μελέτη των σημαντικότερων προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας και την ανάληψη πρωτοβουλιών για την αντιμετώπισή τους. Ο όμιλος μετεξελίχθηκε(1967) στην αντιδικτατορική οργάνωση «Δημοκρατική Άμυνα», η οποία(1974) συμμετείχε στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Στη δικτατορία διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό και παραπέμφθηκε ερήμην στο Στρατοδικείο για απόπειρα εμπρησμού και παράβαση του νόμου περί εκρηκτικών υλών. Σε αντίποινα συνελήφθη η σύζυγός του, Δάφνη και κρατήθηκε 2 μήνες σε απομόνωση. Συμμετείχε(1970) στο Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα(ΠΑΚ) ως μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ. Συνεργάστηκε στη διακήρυξη (03/09/1974) και συμμετείχε στην 1^η Κεντρική Επιτροπή και στο 1^ο Εκτελεστικό Γραφείο του. Το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε(13/06/1979) την παραίτηση Σημίτη από το Εκτελεστικό Γραφείο. Θεωρήθηκε υπεύθυνος προπαγάνδας του κόμματος, για την αφίσα «Όχι στην Ευρώπη των μονοπωλίων, ναι στην Ευρώπη των λαών». Ειρωνεία με την Ευρώπη που υπηρέτησε… Αμέσως μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ(Οκτώβριος 1981), κλήθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου να αναλάβει υπουργός Γεωργίας(1981-5). Εξασφάλισε την επιτυχή ένταξη της ελληνικής γεωργίας στην ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική και τον πολλαπλασιασμό των ενισχύσεων(οι επιδοτήσεις και τα «πακέτα Delors»). Υπουργός Εθνικής Οικονομίας (1985-7). Εφάρμοσε το 1^ο αυστηρό πρόγραμμα σταθεροποίησης, με ιδιαίτερα θετική επίπτωση. Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα (Νοέμβριος 1989-Φεβρουάριος 1990). Υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας, Έρευνας, Τεχνολογίας και υπουργός Εμπορίου ταυτόχρονα(1993-5). Έθεσε το πλαίσιο μιας μακροχρόνιας πολιτικής ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Εκλεγόταν βουλευτής Α’ Πειραιά(1985-2007). Πρωθυπουργός(18/01/1996), μετά την παραίτηση, λόγω ασθενείας, του Ανδρέα Παπανδρέου. Στο 4^ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ(30/06/1996), αναδείχθηκε Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Το «κίνημα» κέρδισε τις εκλογές(22/09/1996 και 09/04/2000). Η Ελλάδα επί Σημίτη, ανέλαβε την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, για το κόστος των οποίων(εδώ είναι παράλληλη ιστορία με αυτούς του 1896) δεν έχει μιλήσει ποτέ. Παραιτήθηκε(07/01/2004) από Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και τον διαδέχθηκε(δυστυχώς) ο ΓΑΠ (08/02/2004). Το διάστημα της πρωθυπουργίας του(8 χρόνια και 2 μήνες, Ιανουάριος 1996-Μάρτιος 2004) είναι άσπαστο, προφανώς, ρεκόρ για πρωθυπουργό για την νεότερη Ελλάδα, ως συνεχές διάστημα παραμονής στην θέση αυτή(το προηγούμενο το κατείχε ο Ανδρέας Παπανδρέου, 7 χρόνια και 9 μήνες, Οκτώβριος 1981-Ιούλιος 1989). Στην αρχή και το τέλος της πρωθυπουργίας του, δεν πλειοψηφούσε το ΠΑΣΟΚ στην Βουλή(πρωτόγνωρο στην Ελλάδα). Τους πρώτους 5 μήνες αυτής Πρόεδρος του κόμματος ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και τον τελευταίο μήνα ο ΓΑΠ. Ο Σημίτης μας έκανε παρία της ΕΕ, αν και τότε φαινόμασταν ισχυρή χώρα. Αυτός σχεδίασε και ολοκλήρωσε την ενταξιακή πορεία της Κύπρου στην ΕΕ(ελληνική προεδρία ΕΕ, α’ 6μηνο 2003, Στοά του Αττάλου, Αθήνα). Με τις παραπάνω-συνεχείς- υποχωρήσεις στα ελληνοτουρκικά, η Τουρκία δεν είναι τόσο άμεσα απειλητική. Έχει καταφέρει να κερδίζει ό,τι θέλει με απειλές και πλάγιες οδούς, έχοντας φτιάξει ένα πιο Δυτικό προφίλ. Στην ελληνική Προεδρία στην ΕΕ, προωθήθηκε το σχέδιο για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, η στρατηγική της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Αντιμετωπίστηκε ο διχασμός της Ένωσης για τον πόλεμο στο Ιράκ(ενιαία στάση) και κατέστη εφικτή η ενιαία στάση των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επί αυτού Εκκλησία και κράτος συγκρούστηκαν για το ζήτημα των ταυτοτήτων. Ο Κώστας Σημίτης και οι εκσυγχρονιστές του, ώθησε το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση μακριά από την παράδοση Παπανδρέου προς πιο αντιδημοφιλείς δημοσιονομικές πολιτικές και μεγαλύτερη οικονομική ελευθερία. Επί Σημίτη και του τότε Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Παπαδήμου(19/06/2000), υπεγράφη η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και υιοθέτηση του ευρώ. Αμφιβολίες εμφανίστηκαν μετέπειτα ως προς την εγκυρότητα των οικονομικών στοιχείων που παρουσιάστηκαν για να γίνει η Ελλάδα μέλος της ΟΝΕ. Αυτή η οικονομική πολιτική επισκιάστηκε εν μέρει από το λεγόμενο «Σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου»(το πιο σοβαρό από τα Λαυρεωτικά, 1896), για το οποίο ο Σημίτης, και ο τότε υπουργό Εθνικής Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου, κατηγορήθηκαν ότι φέρουν ευθύνες, με το σκεπτικό ότι δηλώσεις τους περί ισχυρής οικονομίας και λαϊκού καπιταλισμού προέτρεψαν τους μικροκαταθέτες να επενδύσουν τα λεφτά τους σε μετοχές του Ελληνικού Χρηματιστηρίου. Σε συνδυασμό με την έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών και εν μέσω διαδόσεων και φημών από πολλά ΜΜΕ, που υπηρετούσαν κομματικά ή στενά οικονομικά συμφέροντα, το Χρηματιστήριο οδηγήθηκε σε ανεξέλεγκτη άνοδο(φούσκα) στις 6.350 μονάδες με αποτέλεσμα να καταρρεύσει και πολλοί μικροεπενδυτές να χάσουν τα λεφτά τους. Ο Σημίτης επέρριψε την ευθύνη στους επενδυτές λέγοντας «Ας πρόσεχαν». Υποστηρίχθηκε ότι ο δείκτης μετά την αρχή της πτώσης επιχειρήθηκε να ανέβει τεχνηέντως με μαζικές αγορές με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, μέσω της γνωστής ΔΕΚΑ, κρατικών τραπεζών και των ασφαλιστικών ταμείων. Η πορεία του Ελληνικού Χρηματιστηρίου συμβάδισε περίπου χρονικά τόσο στην άνοδο όσο και στην πτώση με των άλλων χρηματιστηρίων διεθνώς. Διάφορες πρακτικές ακολουθήθηκαν επί Σημίτη στα Δημόσια Οικονομικά. Χρησιμοποιήθηκαν χρηματοοικονομικές τεχνικές, που μετέφεραν πόρους από το μέλλον στο παρόν, τεχνικές όχι άγνωστες και στα άλλα κράτη-μέλη έτσι ώστε να μειωθεί το χρέος(βλ. GOLDMAN SACHS). Η EUROSTAT υποχρέωσε(2002) την ελληνική κυβέρνηση να εγγράψει στο δημόσιο χρέος τα ποσά των προμετόχων(= αντί για το τέλος του 2001 το δημόσιο χρέος να είναι 99,7 αναθεωρήθηκε στο 104,7). Ύστερα από περαιτέρω ελέγχους, για το 2001 έκλεισε το χρέος στο 105,1%.. Ύστερα και από άλλους ελέγχους το έλλειμμα ανέβηκε στο 107,3. Δηλαδή από 100% που η κυβέρνηση είχε δημοσιεύσει, ανέβηκε στο 107,3%, 3,5 τρις δρχ., περισσότερα από ότι είχε πει η κυβέρνηση του κ. Σημίτη. Λογιστικά κέρδη(2001) 160 δις δρχ. από την μετατροπή δρχ. σε ευρώ, η EUROSTAT υποχρέωσε να διαγράψουμε. Για την «εικονική» μείωση του δημοσίου χρέους δανείστηκε η κυβέρνηση 400 δις. για 5 ημέρες. Το χρέος είχε εκτοξευτεί(γ΄ τρίμηνο 2002) στο 118% του ΑΕΠ. Υπάρχουν εκτιμήσεις πως το πραγματικό χρέος εκείνη την περίοδο ήταν 130%. Και το ταμειακό έλλειμμα έκλεισε(τέλος 2003) στο ύψος των € 10,5 δις. Η κυβέρνηση της ΝΔ παρουσίασε(2005) αποτελέσματα δημοσιονομικής απογραφής με τα οποία αμφισβήτησε δημοσιονομικά στοιχεία των κυβερνήσεων Σημίτη. Την μεθοδολογία της απογραφής(π.χ. κατάργηση της τιτλοποίησης, χρονικός ανακαταμερισμό υπολογισμού των στρατιωτικών δαπανών) επέκρινε αργότερα η EUROSTAT. Εν αντιθέσει με τους ισχυρισμούς του αντιπολιτευόμενου τύπου της εποχής(Καθημερινή) που παρουσιάζονται παραπάνω ως στοιχεία, τα δεδομένα τα οποία έχουν πλέον αποκρυσταλλωθεί από το Υπουργείο Οικονομικών για εκείνη την περίοδο εμφανίζουν μια σαφή τάση καθόδου του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ(122,1% το 1996 (1^ο έτος πρωθυπουργίας Σημίτη)), στο 105,8%(τέλος 2003). Λόγω των παρατυπιών και της αδυναμίας των ελεγκτικών μηχανισμών να εποπτεύσουν τις αγροτικές επιδοτήσεις(1999-2004), επιβλήθηκε στην Ελλάδα πρόστιμο(2006) € 250 εκ.. Ξοδεύτηκαν 5,2 τρις δρχ. σε εξοπλισμούς(1996-2001), με αποφάσεις ανάμεσα σ’ άλλους και του Τσοχατζόπουλου-η Ελλάδα έγινε ο καλύτερος πελάτης της Γερμανίας και της Γαλλίας-. Οι δαπάνες του Β` ΕΜΠΑΕ(2001-2006) υπολογίζονται στα 6-7 τρις δρχ.. Επί Σημίτη κατασκευάστηκαν ή ολοκληρώθηκαν διάφορα έργα υποδομής(«μεγάλα έργα»), με κόστος και διαδικασίες που κανένας δεν μας έχει ξεκαθαρίσει και σκανδαλώδη ανάμειξη π.χ. της Γερμανίας. Ανάμεσά τους: το μετρό της Αθήνας, το τραμ της Αθήνας, το νέο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», η Αττική Οδός(για το οποίο διατυπώθηκαν ενστάσεις για το κόστος του-τελικό ποσό 1 τρις δρχ. σε σχέση με τα 524 δις της αρχικής σύμβασης), η Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και η Εγνατία Οδός(για το οποίο ασκήθηκε κριτική για την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων). Σημαντική κριτική ασκείται για τον τρόπο με τον οποίο ανατέθηκαν τα δημόσια έργα. Ο μαθηματικός τύπος καθιερώθηκε επί κυβέρνησης Σημίτη και βοήθησε στην ταχύτερη εκτέλεση των έργων. Κατηγορήθηκε όμως ότι οδήγησε σε φαινόμενα διαπλοκής και σε αύξηση του τελικού κόστους των έργων. Τελικά καταργήθηκε από την ΕΕ. Τα έργα για την κατασκευή του μετρό της Θεσσαλονίκης, αν και εξαγγέλθηκαν πολλές φορές, δεν προχώρησαν επί Σημίτη. Ο ΓΑΠ έθεσε τον Σημίτη εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ(12/06/2008) μέσω επιστολής που δημοσιοποίησε στον τύπο. Αιτία η διαφορετική άποψη μεταξύ Παπανδρέου και Σημίτη για τη διεξαγωγή ή όχι δημοψηφίσματος σχετικά με την κύρωση της Ευρωπαϊκής Συνθήκης της Λισαβόνας. Ο ΓΑΠ κατηγόρησε τον Σημίτη πως, ενώ είχε προσυπογράψει(2005) την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη συνταγματική συνθήκη της ΕΕ και έχει επιχειρηματολογήσει επ' αυτού και στη Βουλή εντούτοις τότε άλλαξε γνώμη. Μεγάλη είναι η «προσφορά» της SIEMENS(σκάνδαλο 1999-σήμερα) στην Ελλάδα από την εποχή της πρωθυπουργίας του. Τότε αναδείχθηκαν προσωπικότητες σαν τον Χριστοφοράκο και τον Τσουκάτο και τον Μαντέλη, μαζί με όλα τα άλλα «λουλούδια» του ΠΑΣΟΚ.