ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ(ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΟΠΟΥΛΟΣ)

ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ(ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΟΠΟΥΛΟΣ)

Ο Κωνσταντίνος Ι. Λογοθετόπουλος, ήταν διακεκριμένος Έλληνας καθηγητής Ιατρικής(1878-1961). Πρωθυπουργός της διορισμένης από τους Γερμανούς κατοχικής κυβέρνησης (02/12/1942-07/04/1943). Για τη συνεργασία του με τους κατακτητές καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά, αλλά αργότερα έλαβε χάρη και πέθανε τελικά εκτός φυλακής. Σπούδασε Ιατρική στο Μόναχο. Με την αποφοίτησή του(1903), παρέμεινε στη Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική του Μονάχου. Εργάστηκε πρώτα ως βοηθός του καθηγητή Amann, κατόπιν ως επιμελητής και τέλος ως υφηγητής. Επέστρεψε στην Αθήνα(1910) και ίδρυσε ιδιωτική χειρουργική γυναικολογική και μαιευτική κλινική 40 κλινών. Στους Βαλκανικούς Πολέμους υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό, αρχικά ως έφεδρος χειρουργός ιατρός στο Γ΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης και κατόπιν στο χειρουργείο της Σκάλας Σταυρού. Με το τέλος του πολέμου(1913), επέστρεψε στην Αθήνα και παραχώρησε την ιδιωτική κλινική του για τη δωρεάν περίθαλψη 50 τραυματιών αξιωματικών. Απολύθηκε από το Στρατό(1916). Επιστρατεύθηκε ξανά(1922) για να υπηρετήσει στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών. Για την προσφορά του τιμήθηκε με πολεμικά μετάλλια και με το παράσημο του Αργυρού Σταυρού του Σωτήρα. Ανέλαβε την έδρα της Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών(1922). Από τη θέση αυτή ανέπτυξε αξιόλογη επιστημονική δραστηριότητα και συνέβαλε στην ίδρυση νέων νοσοκομειακών ιδρυμάτων, μεταξύ των οποίων και το 1^ο  Αντικαρκινικό Ινστιτούτο(1924) στο Αρεταίειο με δωρεά του Ζαχάρωφ. Κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής(1928-9) και αργότερα πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών(1932-3). Επί πρυτανείας του εγκαινιάστηκαν τα Εργαστήρια της Ιατρικής Σχολής στο Γουδί. Την ίδια εποχή εγκαινιάστηκαν πανεπιστημιακές κλινικές στα νοσοκομεία Λαϊκό και Ιπποκράτειο, και θεμελιώθηκε το Δημόσιο Μαιευτήριο Αθηνών, μετέπειτα «Αλεξάνδρα». Συνέγραψε πολλές επιστημονικές εργασίες και ένα ιατρικό εγχειρίδιο Γυναικολογίας στα γερμανικά. Ανέδειξε πολλούς νέους γιατρούς, μεταξύ των οποίων και ο μετέπειτα βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης. Λέγεται επίσης ότι ήταν πλούσιος ιδιοκτήτης πολλών ακινήτων στην Αθήνα. Ήταν από τα υψηλά μέλη της αθηναϊκής κοινωνίας: μέλος μασονικής στοάς, ιδρυτικό στέλεχος του Ναυτικού Ομίλου Αθηνών, από τους ιδρυτές της Κοινότητας Καλαμακίου κ.λπ. Ήταν νυμφευμένος με την ανιψιά του Γερμανού Στρατάρχη Wilhelm List και λίγο πριν την έναρξη του Β’ ΠΠ, έγινε πρόεδρος του Ελληνογερμανικού Συνδέσμου. ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Με την είσοδο του γερμανικού στρατού στην Αθήνα, ο γερμανόφιλος Λογοθετόπουλος ήταν από τους πρώτους που έτρεξαν να συγχαρούν το γερμανό πρέσβη για την «επιτυχία» της χώρας του(27/04/1941). Λίγες ημέρες αργότερα διορίσθηκε αντιπρόεδρος και υπουργός Προνοίας και Παιδείας στην 1^η κατοχική κυβέρνηση του Γεωργίου Τσολάκογλου. Τον επόμενο χρόνο, ενώ η Ελλάδα υπέφερε τα πάνδεινα, ίδρυσε την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διορίστηκε πρωθυπουργός της ναζιστικής «Ελληνικής Πολιτείας»(τέλη 1942). Η κυβέρνησή του ανέλαβε να επιστρατεύσει έλληνες που θα πολεμούσαν ως εθελοντές στο Α. Μέτωπο ή θα εργάζονταν σε γερμανικά εργοστάσια, αλλά και τα 2 σχέδια απέτυχαν χάρη στη λαϊκή κατακραυγή. Τελικά η θητεία του διήρκεσε μόλις 4 μήνες. Οι γερμανοί τον αντικατέστησαν(Απρίλιος 1943) με τον Ιωάννη Ράλλη, επιθυμώντας έναν πιο δυναμικό πρωθυπουργό για την αντιμετώπιση του αναδυόμενου ΕΑΜ. Στα απομνημονεύματά του ο Λογοθετόπουλος αξιοποιεί την «απόλυσή» του για να σώσει την υστεροφημία του, υποστηρίζοντας ότι ο πραγματικός λόγος της ήταν οι διαρκείς αντιρρήσεις που έφερνε στους κατακτητές. Με την αποχώρηση των δυνάμεων κατοχής(φθινόπωρο 1944), ο Λογοθετόπουλος διέφυγε στη Γερμανία και εκεί τελικά παραδόθηκε στον Αμερικανικό Στρατό. Καταδικάστηκε ερήμην(1945) από το Ειδικό Δικαστήριο Δωσίλογων σε ισόβια κάθειρξη, για τη συνεργασία του με το στρατό κατοχής. Μεταφέρθηκε με αμερικανικό μεταγωγικό αεροπλάνο στη Θεσσαλονίκη (1946) και παραδόθηκε στις ελληνικές αρχές, οι οποίες τον οδήγησαν στη φυλακή για να εκτίσει την ποινή του. Όμως του απενεμήθη χάρη(1951) και έτσι πέθανε εκτός φυλακής, στιγματισμένος και περιφρονημένος, 10 χρόνια αργότερα. Όπως και οι άλλοι 2 κατοχικοί πρωθυπουργοί, έτσι και ο Λογοθετόπουλος παρουσίασε την απολογία του σε βιβλίο με τίτλο «Ιδού η αλήθεια»(Αθήναι 1948, 207 σελίδες). Σήμερα θεωρείται ως μία από τις εξέχουσες μορφές της Ιατρικής στον ελλαδικό χώρο, ωστόσο η επιστημονική προσφορά του σκιάζεται από την πολιτική δράση του. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι εκτός από πρωθυπουργός της δοσιολογικής κυβέρνησης ήταν και ιδεολογικά ναζιστής, έχοντας αρθρογραφήσει σχετικά σε κατοχικά έντυπα. Κατηγορείται επίσης ότι έκλεισε τα μάτια απέναντι στα σχέδια των κατακτητών για εξολόθρευση των ελλήνων Εβραίων, παρά τις εκκλήσεις του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού και άλλων δημοσίων προσώπων της εποχής εκείνης.