JESSE OWENS(ο άνθρωπος που ταπείνωσε τον Hitler)

JESSE OWENS(ο άνθρωπος που ταπείνωσε τον Hitler)

Ο Jesse Owens(James Cleveland Owens το πλήρες όνομά του) ήταν Αμερικανός αθλητής του στίβου. Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο, όπου κέρδισε 4 χρυσά μετάλλια(100, 200 m, άλμα εις μήκος και σκυταλοδρομία 4x100). Ένας από τους καλύτερους αθλητές όλων των εποχών. Γεννήθηκε(12/09/1913) στο Oakville της Alabama. Ήταν το 7^ο από τα 11 παιδιά των Henry και Emma Alexander Owens και εγγονός σκλάβου. Αγωνίστηκε σε εθνικό επίπεδο(1933) στους Εθνικούς Αγώνες Λυκείων στο Chicago, όπου ισοφάρισε το παγκόσμιο ρεκόρ των 100 γιαρδών(91 m) και πήδηξε 24 πόδια και ½ της ίντσας(7,56 m) στο άλμα εις μήκος. Μπήκε στο Πανεπιστήμιο Ohio State με αθλητική υποτροφία. Στο Ann Arbor του Michigan, κατέρριψε 3 παγκόσμια ρεκόρ και ισοφάρισε ένα 4^ο. Η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του ήρθε το 1936, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. Κέρδισε 4 χρυσά μετάλλια, προκαλώντας έκπληξη, θαυμασμό αλλά και την οργή των ναζί και κυρίως του Hitler. Η εμφάνισή του στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου. Ως γνωστόν, ο Hitler, χρησιμοποίησε την Ολυμπιάδα, για να αποδείξει την «ανωτερότητα» της Άριας Φυλής. Ήλπιζε ότι οι Γερμανοί αθλητές θα κυριαρχούσαν. Η ναζιστική προπαγάνδα παρουσίαζε τους Αφροαμερικανούς ως κατώτερα όντα. Η νίκη Owens ήταν έκπληξη για πολλούς. Στο άλμα εις μήκος, αποκάλυψε αργότερα, ο Γερμανός συναγωνιστής του, του έδωσε χρήσιμες συμβουλές. Πριν τους Αγώνες, ο Πρόεδρος της ADIDAS, Adi Dassler, επισκέφθηκε τον Owens στο Ολυμπιακό Χωριό, προσφέροντάς του την 1^η χορηγία σε μαύρο αθλητή. Η νίκη του στο άλμα εις ύψος, μαζί με τα άλλα γεγονότα του 1936, αποτυπώθηκαν στην ταινία OLYMPIA του Leni Riefenstahl(1938). Την 1^η μέρα ο Hitler αντάλλασσε χειραψίες μόνο με τους Γερμανούς νικητές και μετά έφευγε από το στάδιο. Η Ολυμπιακή Επιτροπή επέμενε ο δικτάτορας, να συγχαίρει ή όλους τους νικητές ή κανέναν. Όταν ο Hitler αρνήθηκε να του δώσει το χέρι, φεύγοντας από το στάδιο. Ο αρχιτέκτονας του δικτάτορα Albert Speer, είπε, ότι λόγω της δύναμής τους οι μαύροι, θα έπρεπε να αποκλειστούν από τους μελλοντικούς αγώνες. Λόγω των νικών του, ο Owens είχε πολλά προνόμια, σε σχέση με τους αποκλεισμένους, λόγω χρώματος, μαύρους. Ως το 1955, ποτέ δεν τιμήθηκε από τους Προέδρους των ΗΠΑ. εκείνη την χρονιά, ο Eisenhower τον έχρισε «Πρεσβευτή του Αθλητισμού». Η DAILY TELEGRAPH, βρήκε(Αύγουστος 2009), έναν Γερμανό αθλητικό δημοσιογράφο, 83 ετών, τον Siegfried Mischner, που ισχυριζόταν ότι του ανήκε μια φωτογραφία με τον Hitler να συγχαίρει τον Owens, μετά την νίκη του στα 100 m. Δεν υπάρχει επιβεβαίωση γι’ αυτό τον ισχυρισμό.  Σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ, ακατάρριπτο για 48 χρόνια(ως τον Carl Lewis, 1984). Μετά από αυτό, ο Owens εγκατέλειψε τον αθλητισμό. Πέθανε, μετά από 35 χρόνια καπνίσματος, από καρκίνο του πνεύμονα στις 31/03/1980, στο Tucson της Arizona, στα 66 του χρόνια. Λίγους μήνες πριν τον θάνατό του, προσπάθησε να πείσει τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Carter, να μην μποϋκοτάρουν οι ΗΠΑ τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας(1980), καθότι είναι καιρός το ολυμπιακό ιδεώδες να μπει πάνω από την πολιτική. Ήταν παντρεμένος, από το 1935, με την Minnie Ruth Solomon(την είχε γνωρίσει, όταν εκείνος ήταν 15 και εκείνη 13, στο Fairmount Junior High School στο Cleveland). Είχε 3 κόρες, την Gloria(1932), την Marlene(1939) και την Beverly(1940). Μερικά σημεία από τα απομνημονεύματά του: «Ήταν στον τελικό των 100 μέτρων που είχα την μεγαλύτερη αγωνία. Βλέπετε, μετά από μήνες προπόνησης έρχεται η στιγμή που έχεις 6 άντρες στον τελικό και αυτοί οι 6 αντιπροσωπεύουν τους γρηγορότερους ανθρώπους του κόσμου. Εκεί αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι θα υπάρχει μόνον ένας νικητής. Αυτός είναι τα πάντα, κανείς άλλος δεν έχει σημασία. Ο χαμένος-και είναι 5 οι χαμένοι βασικά- είναι απλώς άλλος ένας απλός άνθρωπος.» «Το όπλο εκπυρσοκροτεί και τρέχεις στον αγώνα με τον τρόπο που έχει προγραμματίσει στο μυαλό σου, ομοιόμορφα και προς τα μπρος. Και ενώ εγώ ήμουν μπροστά ξαφνικά η μνήμη μου έπεσε στο κενό. Ξέχασα τι προσπαθούσα να κάνω[...] Όμως τα ολυμπιακά ρεκόρ δεν κατορθώνονται έτσι. Με την άκρη του ματιού μου μπορούσα να νιώσω να πλησιάζει το τέρμα και τότε ακριβώς σαν ένα φλας, όλα επανήλθαν στο μυαλό μου. Θυμήθηκα τα λόγια του Charles Riley: χαλάρωσε, χαλάρωσε. Τώρα τα χέρια αρχίζουν να κινούνται ελεύθερα, μέσα στη χαλαρότητά τους χτυπούν την κορδέλα τερματισμού και όλη η πίεση, όλο το άγχος, όλα έχουν φύγει ..». Έτσι περιέγραψε ο Jesse Owens, ολυμπιονίκης το 1936, μία από τις νίκες του στην Ολυμπιάδα του Βερολίνο. Την στιγμή που ο Owens τερμάτιζε και γνώριζε τον θρίαμβο υπό τον ρυθμικό ήχο του ονόματός του να ακούγεται στο στάδιο, στις επίσημες θέσεις του σταδίου υπήρχε μια έντονη δραστηριότητα. Ψηλά στις θέσεις ο Hitler, ο δικτάτορας της Γερμανίας και οπαδός της Άριας φυλής, συγκέντρωσε τους διπλανούς του και πετάχτηκε έξω από το στάδιο. Αυτή είναι μια συναισθηματική εκδοχή της σκηνής της νίκης του Owens, που έχει μείνει στην ιστορία. Ρεπόρτερ της εποχής, ωστόσο, ανέφεραν ότι ο fuhrer δεν συνεχάρη κανέναν μη Γερμανό νικητή. Ενώ ο ίδιος ο Owens δήλωσε αργότερα: «Όταν πάντως πέρασα μπροστά από τον καγκελάριο, τον είδα να σηκώνεται όρθιος και να με χαιρετίζει. Ανταπέδωσα τη χειρονομία και συνέχισα τον πανηγυρισμό μου» ενώ τόνισε το γεγονός ότι «ούτε ο πρόεδρος Roosevelt με κάλεσε ποτέ στον Λευκό Οίκο ούτε ο πρόεδρος Truman. Έστω ένα συγχαρητήριο τηλεγράφημα, βρε αδελφέ...». Όμως τα νεύρα και η απογοήτευση του Hitler ήταν πραγματικότητα. Τα είχε προκαλέσει ο γιος ενός δουλοπάροικου και εγγονός σκλάβων, που κατάφερε να διαψεύσει στην πράξη τις θεωρίες του περί άριας υπεροχής. Η ιστορία είχε φυλάξει για τον 23χρονο Jesse Owens, τον ρόλο, να «καταστρέψει» την τέλεια οργανωμένη Ολυμπιάδα του Hitler(1936). Τότε ο Owens κέρδισε 4 ολυμπιακά μετάλλια και έσπασε ένα ολυμπιακό ρεκόρ. Οι Γερμανοί φίλαθλοι, σε αντίθεση με τον δικτάτορα, αποθέωσαν τον Owens και στο Στάδιο του Βερολίνου, στους δρόμους της πόλης και στο Ολυμπιακό Χωριό, μολονότι η ναζιστική προπαγάνδα κατηγορούσε τις ΗΠΑ ότι «έφτιαξαν ομάδα γεμάτη με μαύρα κατακάθια». Επίσης στα απομνημονεύματά του μίλησε με τρυφερότητα για τη φιλία του με το Luz Long, τον Γερμανό άλτη του μήκους, που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο. «Είχα όλα τα πράγματα που κάθε φτωχός άνθρωπος θα ευχόταν στη ζωή του. Την αγάπη του κόσμου, την αγάπη ενός λαού και μια καλή φήμη. Και απόλαυσα επευφημίες και προνόμια πρωταθλητή. Αυτό ικανοποίησε όλα τα όνειρα που είχα ως παιδί στις βαμβακοκαλλιέργειες της Alabama, όπου η οικογένειά μου ζούσε μέσα στην αδικία και την καταπίεση. Έχω δει ανθρώπους από όλα τα μέρη του κόσμου να έρχονται να μιλάνε στην μητέρα μου και τον πατέρα μου [...]η μητέρα μου και ο πατέρας μου, άνθρωποι χωρίς εκπαίδευση, κι όμως χάρηκαν όλες αυτές τις στιγμές». Αυτός ήταν ο απολογισμός του Jesse Owens.